نقد، بررسی و نظرات کتاب شام مخصوص - هرمان کخ

جای خوب و بد تو کتاب عوض شده. یه خانواده که خودشون رو روشنفکر و منطقی میدونن درحالی که دقیقا برعکسن.

از این سبک داستانها که انرژی منفی بیماری روحی و روانی خشونت و انسانهای منزجر ومنفور را به تصویر میکشد علاقه‌ای ندارم حتی اگه پیام خوب و موثری در خود پنهان کرده باشد من تمایلی به اتمام کتاب پیدا نکردم

به معنای واقعی کلمه افتضاح بود من واقعاً درک نمیکنم چطور این کتاب اینقدر مزخرف بود من با شکستن کلیشه‌ها هیچ مشکلی ندارم ولی این همه چرت و پرت گویی وسط یه داستان مسخره و بینهایت غیرواقعی نوبری بود.

جالب نبود برام فضا سازی و نحوه‌ی خلق و باروری سوژه. بیش از حد به جزئیات غیر ضروری پرداخته بود

فقط میشه گفت سبک جدیدی بود که خوندم. ارزش خواندن ندارد.

کتاب کسل کننده بودخیلی به جزئیات پرداخته. کششی نداشت.

من بیشتر از عنوانش خوشم اومد چون خوشمزه بود

هر صحنه‌ای با جزئیات کامل توضیح داده شده بود ک ب راحتی میشد تصورش کرد حتی نورها و سایه هارو.. حتی لحظه غذا خوردن کاراکترهای داستان رو.. ولی پایانش اصلا حرفه‌ای تمام نشد انگار فصل پایانی نویسنده خسته شده و فقط خواسته تموم کنه کتاب رو و کاملا جذابیت فصل‌های گذشته رو از بین برد...

اولاش خوب جلو رفت ولی انگار آخر داستان و سرهم کرد
ترغیب به خوندن میکنه خواننده رو اما صفحات آخر میتونی بفهمی ماجرا چیه

بنظرم زندگی و رفتارهای یک پدر رو که مشکل روانی داشت و باعث تاثیر روی خانواده‌اش شد رو خوب به تصویر کشیده بود.
اینکه اگر مشکلی داریم بهتره بجای فرار از مشکل به فکر درمان باشیم وگرنه درگیر مشکلات خیلی بیشتری میشیم که غیرقابل جبرانه.
بنظرم جالب بود و آخر داستان جمله خانواده خوشبخت خیلی جای تفکر داشت.
مرسی از کتاب راه و نویسنده

کتابی که باید از خرده داستان‌های درونش لذت برد. دنبال آخرش چی میشه نیاشید از مسیر لذت ببرید. نکته‌های خوبی برای گفتن داشت. خوبه که بخونیدش

من دوست نداشتم محتوای این کتاب رو. بنظرم به جای این کتاب، کتاب‌های آموزنده خیلی بهتری رو میشه خوند. با فرهنگ ما فاصله داره

کتاب برام یک چیزی بود بین خوب و متوسط، حتا خیلی متوسط، شخصیت اصلی رو هم دوست داشتم هم نداشتم ایده اینکه داستان از پیش غذا شروع میشه و روایت تا زمان صرف دسر ادامه داره جالب بود و اینکه نقطه اوج داستان غافلگیریش جالب بود

کتاب رو هنوز نخوندم
ولی در اولین فرصت مطالعه میکنم

نخوندمش نخوندمش
ولی‌ص اولش
متنش‌جالب قلم‌روون‌وبه‌نظرم‌خواننده‌رو‌با‌خودش‌همراه‌می‌کنه
ولی‌چون‌خوصله‌شو‌نداشتم‌حذفش‌کردم

پر از خشم پر از انرژی منفی بود شخص اول داستان مشکل روانی داشت و این تو کل برخوردهاش و حرف هاش پیدا بود از خوندنش لذت نبردم

بسیار جالب بود
فلش بک‌های به موقع و بیان احساسات درونی شخصیت اول داستان بسیار گیرا بود
... هشدار اسپویل...
و در مورد نظر دوستانی که فرمودن از شخصیت اصلی متنفر شدند باید بگم منظور نویسنده هم همین بوده، او یک شخص دارای اختلالات روانی بیمارگونه را نمایش داده که این بیماری به فرزندش هم به ارث رسیده
کما اینکه افرادی بدون اختلال روانی هم ممکن هست در شرایط مشابه این شخص رفتار مشابهی از خودشان بروز بدهند

من دوست نداشتم وقتی این کتاب رو گرفتم که رایگان شده بود کتاب عجیبی بود و کشش نداشت من حتی تا آخرش رو هم نخوندم

من اون قسمت آخر که راوی برگه‌ای رو پیدا میکنه در مورد آزمایشی در بیمارستان که مرتبط با پسرش بود اینکه حق انتخاب والدین و بیمارستان/ پزشک … نفهمیدم

کتاب جالبی بود اول خوشم نیامد و به نظرم اسم‌گذاری‌ها عجیب بود ولی به تدریج جذب آن شدم جدا از اینکه موضوع خیلی ناراحت کننده بود ولی روایت آن بسیار جذاب و زیبا بود و اینکه واقعا آدمدها گاهی اوقات به خاطر خودشان همه رو فدا می‌کنند هر کدام به نوعی

کتاب جالبی بود؛ توصیف اول شخصِ آدمی بسیار بی‌فرهنگ و خودپسند از خودش، به عنوان فردی کاملا متمدن، آداب دان و باشخصیت!

جالب بود جزئیات داستان کامل بیان شده بود و آون فضا رو میشد کامل حس کرد🌻🌻

خیلی مزخرف بود حیف وقت

بسیار زیبا و روان بود

اصلا خوشم نیومد. زیادی بال و پر می‌داد به داستان

راوی داستان بسیار منزجر کننده تر از برادرش بود، واقعا نمی‌فهمم این همه تنفر در افکار و گفتار چطور میتونه از اون شخص بهتری بسازه؟! از این قبیل آدمها البته توی جامعه کم نیستن که به‌ نسبت آدم‌های موفق خودشون رو برتر و بهتر میدونن که مثلا ما متظاهر نیستیم ولی بیشتر از تنفرشون سرچشمه میگیره تا سادگی و بی آلایشی!
به نظر من در کل بسیار متوسط بود کتاب.

کتاب نگارش بدی نداشت ولی موضوع و محتواش خارج از انسانیت بود

داستان خیلی یهویی تموم شد. اصلا نفهمیدم چی شد آخرش. مثل فیلمایی که کش میاد کش میاد یوهو تموم میشه میگی خب که چی

فیلم جالبی از این کتاب درمیاد....

کتاب خوبیه و من از خوندنش لذت بردم

بی نظیر بود واقعا

ضعیف در فرم و محتوا
*ممکن است از نظر بعضی‌ها، بعضی قسمت‌های نوشته‌ام اسپویل محسوب شود. *
راوی قرار است مثلا یک جور آدم روشن فکر باشد که دیدی انتقادی به همه کس و همه چیز دارد، و مثلا از سطحی بودن ارزش‌های جامعه و آدم‌های اطرافش رنج می‌برد؛ و گاهی هم با آن مبارزه میکند؛ اما آدم لمپن و خود پرستی از آب در آمده است که هر از گاهی بی دلیل با مشتی یا فحشی حواله‌ی کسی می‌کند. حتی یک جمله یا توصیف مثبت در کتاب در مورد کسی یا چیزی وجود ندارد جز در مورد راوی یا هم سر یا پسرش. همه‌ی آدم‌های دیگر داستان قرار است احمق و نفهم و عوضی و قابل تحقیر باشند، -حتی بدون این که خیلی وقت‌ها بفهمیم دقیقا از چه نظر احمق و عوضی هستند- غیر از راوی و هم سر و پسرش، -که از قضا ظاهرا عوضی‌ترین آدم‌های داستان اند! -.
از این‌ها که بگذریم هیچ چیز داستان با غقل جور در نمی‌آید، چه تناسبی هست بین شام در یک رستوران گران قیمت و بحث در مورد چنین موضوعی؟ نویسنده خواسته است یک جور روایت موازی بین شام کذایی و اتفاق اصلی داستان برقرار کند ولی نتیجه شده است موقعیت‌های تصنعی، شخصیت‌های توأمان باور ناپذیر و دوست نداشتنی (بلکه لج درآر!)، واکنش‌های اغراق شده و چرند، و داستانی که هر چه جلو تر می‌رود احمقانه تر و فرسایشی تر می‌شود، و ماجرای اصلی که تازه از نیمه‌ی کتاب شروع، و در نهایت شتاب زده و شل و ول جمع می‌شود، با لحنی که بعضی جاها که گویا قرار است قدری طنز باشد. این‌ها را بگذارید کنار اینکه راوی مثلا صد باری یادآوری می‌کند که همسرش چقدر باهوش است و شخصیتش چنان است، و چقدر بودن در کنارش برایش آرامش بخش است و غیره و غیره.
اما بدترین جنبه‌ی داستان پایان و پیام آن است؛ در این زمانه داستان‌ها و فیلم‌ها و غیره و غیره‌ی ضد اخ

رمان جذاب و دنباله داری بود...
تونستم با داستان همراه بشم و تجربه‌های خوبی رو کسب کنم اما در بعضی جاهای کتاب نقصی پیدا میشد اعم از فرافکنی و زیاده گویی ولی درکل داستان مهیجی بود

کتاب به نسبت خوبی بود ولی کشش زیادی نداشت

میشه گفت یک سبک متفاوت برای بیان یک داستان ساده تنها ویژگی خاص این رمان بود... و گرنه که شخصیت‌های کتاب برای بهم نخوردن خوشبختی‌شون (!) حاضر به زیر پا گذاشتن هر اصولی بودن

کتاب خوب و سرگرم کننده‌ای بود و راوی داستان خیلی جالب به توضیح حالات و جزییات وضع موجود می‌پرداخت ولی از نیمه کتاب به بعد به نظرم موضوع داستان به صورت کشدار و حوصله بر ادامه پیدا کرد. ‌

خیلی کشش داشت و جذاب و غیرقابل پیش بینی

جالب بود اطلاعات زیادی میداد دیدتو نسبت به دنیا باز میکرد

تا اینجای داستان عالی پیشرفت. کلام نوسینده رو خیلیییی دوست داشتم

کتاب زیاد جالبی نبود.

سلیقه‌ی من بود، سرگرم کننده.

سلام به نظر منم کتاب خوبی نبود وقتی آخرش اون شکلی تموم شد و به بهانه عشق و خوشبختی چنین جنایتی نادیده گرفته شد واقعا حالم بد شد. پسر کپی پدر. پسری که چندین بار شاهد رفتارهای خشونت بار پدرش بوده. خدارو شکر که در فرهنگ ایرانی قول معروفی داریم که میگه: عزیز دار و ادب دار ‌. عشق به فرزند نباید باعث بشه اجازه بدیم هر کاری بکنه.

نویسنده با حاشیه رفتن‌های زیاد باعث اطناب کلام شده

به نظرم از جهت فرهنگ خودشون که نژادپرستن و کمتر شاید اعتراف می‌کنند نویسنده خیلی ماهرانه این خودخواهی را به عشق نسبت داده و کاملا جامعه غربی و دیدگاه سیاستمدارها شون را به نقد کشیده
شاید اگر کسی کورکورانه حمایت کنه از فرهنگ غرب لازم باشه بدون تعصب و صبورانه این کتاب را مطالعه کنه. من خوشم نیومد

زحمت کشیده بود نویسنده و وقت گذاشته بود

به نظر من نویسنده این کتاب مشکل جنسی داشته چون به همه چیز خیلی منفی و منحرف نگاه میکرده اصلا توصییه نمیکنم که این کتاب را بخونید و وقتتونو هدر بدید

از نظر محتوا و مضمون، اصل غافلگیری و هیجان لازم در این سبک کتاب‌ها، کتاب بسیار ضعیفی بود ولی نمیشه منکر توانایی نویسنده در توصیف صحنه‌های داستان شد.

داستان جذابی نداشت ولی برای سرگرمی خوبه

ارزش خوندن رو داره بخصوص سبک متفاوت نویسنده

سلام این کتاب بخوبی ماجرای زندگی یک بیمار روانی رو به تصویر می‌کشد که جدای از دید بیمار نسبت به اطراف وعقایدش نشون میده که اطرافیان یک بیمار روان پریش هم خودشون یکجور بیمار هستند و هیچ آدمی در مقام قضاوت کامل نیست خصوصا اگه پای منافع شخصی در میان باشه این کتاب به خوبی این تضاد درونی انسان‌ها رو به تصویر کشیده