نقد، بررسی و نظرات کتاب آوای شب - جوجو مویز

خوب بود. کتاب‌های دیگر جوجو مویز بهتر از این بود. اما این کتابش هم خوب بود. داستان زنی که هیچی از مبارزه برای زندگی نمیدونه و به همه اعتماد می‌کنه اما بالاخره یاد میگیره که زندگی پستی و بلندی‌های زیادی داره که بعد از مرگ همسرش باید بتونه آن‌ها را مدیریت کنه. حتی به همسرش هم بیخودی اعتماد داشت و از اون برای خودش یه بت مقدس ساخته بود. کلی هم براش بیخودی عزاداری کرد و از خودش و بچه هاش غافل شد. ولی کم کم فهمید که واقعیت زندگیش تلخ تر از رویای شیرینی هست که برای خودش از زندگیش ساخته. البته بهاش رو هم پرداختند هم خودش هم بچه هاش. و داستان پایان خوبی داشت.

اوایل کتاب صبر و حوصله میطلبه تا کم کم با فضا آشنا وهمراه شیم و کم کم به جذابیت و کشش داستان افزوده میشه. رضایت، خوشبختی و احساس لذت از چیزهایی که وجود دارن و نمیبینیم ودر چیزهایی دیگر جستجو میکنیم.. ‌ جایی که بایرون تکه کاغذ رو به آب پرت کرد اوج به تصویر کشیدن شرافت، عشق و انسانیت بود. کتاب زیبا و دوست داشتنی بود، ممنون

اوایل کتاب کمی خسته‌کننده است و ریتم کندی دارد. اما از نیمه کتاب به بعد، ماجراها روشن‌تر و جذاب‌تر میشوند.
در مقایسه با کتابهای دیگر همین نویسنده، جذابیت این کتاب به خصوص در نیمه اول، کمتر است.

یکی دو سال دارمش. اما هدبار شروع کردم به خوندن به انتها نرسیده... کتاب‌های جوجو مویز قشنگن. امیدوارم به زودی بتونم دوباره شروع کنم و تا انتها بخونم

کتابی دوست داشتنی با موضوعی جالب بود ولی اسم کتاب یعنی آوای شب اصلا به کتاب نمی‌آمد، باید اسم آن خانه یا خانه اسپانیایی را روی آن می‌گذاشتند.

خوب بود ولی عالی نبود
نوشتار و تایپش بد بود
یا مشکل از مترجم بود یا تایپیست
خود داستان هم نسبت به بقیه کارهای جوجو مویز عالی نبود

داستان در مورد زنی که بعد از مرگ شوهرش با سختی‌های زیادی روبرو می‌شود و... داستانی آموزنده و جذاب

مثل اغلب اثار این نویسنده جالب بود، تو این کتاب میشه قابلیتهای یک زن روبسته به شرایط فهمید، حتی شکننده‌ترین زنها

اوایلش گنگ و کسل کننده بود ولی درنهایت خیلی هیچان انگیز میشه در کل زیبا بود یکروزه تمومش کردم

کتاب خوبی بود منتهی ویراستاری نشده بود اسم شخصیتای داستان توی بعضی از پاراگراف‌ها به اشتباه اومده بود

مثل تمام کتابهای جوجو مویز عالی تمام مدت روز لحظه شماری میکردم شب بشه و بتونم ادامشو بخونم

عالی بود مثل بقیه کتابهای جوجو مویز ولی نفهمیدم چه اصراری داشت بره خونه جنگلی؟؟!!

سلام. کتاب جالبی بود. من موضوعش رو دوست داشتم ولی قسمت‌های مبهم و خسته کننده هم زیادداشت.

همان طور که دوستان اشاره کردن اول کتاب واقعا خیلی صبر و تحمل می‌طلبه، ولی در کل بدک نبود

به نظر من این کتاب بیشتر برای تبلیغ کازان‌ها نوشته شده بود

به نسبت سایر کتاب‌های جوجو مویز به نظرم ضعیف تر بود

قلم فوق العاده‌ای داره جوجو مویز

کتاب واقعا جذاب و قشنگیه
ممنون از کتابراه

عاشق کتاب میشید حتما مطالعه کنید