نقد، بررسی و نظرات کتاب بازی با مرگ - علی دلشاد تهرانی
مرتبسازی: پیشفرض

با توجه به دید کلی داستان که مسئله عرفانی همچون غیر هم زمانی (تجربه زندگی بدون زمان) و همچنین به طور مشخص مکان نیز حذف خواهد شد و تجربیاتی در داستان بیان شده که واقعا جای تامل داره، همچون فیلم Deja vu به نکات ظریفی اشاره شده که نشان دهنده مطالعه و شناخت بالای نویسنده میباشد که به چنین بینشی دست پیدا کردن و تونستن زوایایی از زندگیهای (دنیاها) موازی رو به رشته تحریر دراورند
واقعا بنده این کتاب به تمامی دوستانی که اهل فکر هستن پیشنهاد میکنم چون قطعا با اتمام کتاب مدتها فکرتون درگیر شخصیتهای داستان خواهد بود.
واقعا بنده این کتاب به تمامی دوستانی که اهل فکر هستن پیشنهاد میکنم چون قطعا با اتمام کتاب مدتها فکرتون درگیر شخصیتهای داستان خواهد بود.









آنچه که مرا میخکوب کرد، جدای از روند مرموز و جادویی قصه، و دعوتهای غیر مستقیم کاراکتر آلیس به زندگی در حال یا کارپیدیم که فصل دلچسب آلیس را حول محور کاراکتری ماجراجو رغم میزند و مدام یکنواختی دنیای پیش روی سایر کاراکترها را به طعنه به چالش میکشد نیست!
که پایان سرعتی، نفس گیر و میخکوب کنندهی کتاب است.
چنان که خواننده در حدود سی صفحهی پایانی داستان در عین ناباواری در حال و هوای عجیبی با دریافت اطلاعات تکان دهندهای، به حال خود رها میشود تا تمام انتزاعات دنیاهای موازی، موازنات همگون ذهنش را به چالش بکشد.
توصیفات فصل هشت فیل سنگی یا صخرهی الفنت را واقعا دوست داشتم چون تصویرسازی عمیق و قوی دارد چنانکه گویی کنار سنگها در انتظار لنا ایستادهام تا به سلامت برگردد.
الگوریتم داستان در ژانر رئالیسم جادویی به غالبهای قویتر ادبیات معاصر چون کافکا در ساحل اثر هاروکی موراکامی نزدیک است.
کتاب بوی بلوغ قلم و ظهور نویسندهای قدرتمند در ادامه چندگانهی بازی با مرگ را میدهد