نقد، بررسی و نظرات کتاب مانایی: علم و هنر بلند زیستن - پیتر عطیه
4.5
402 رای
مرتبسازی: جدیدترین
رضا
۱۴۰۳/۲/۳۰
00
درمورد سبک زندگی و افزایش طول عمر و زندگی بهتر صحبت میکنه کتاب واقعا کاربردیه
یکی از موارد مشترک بین تمام جوامعی که طولانی عمر کردند فعالیت فیزیکی و روابط اجتماعیه این دو مورد هم کمیت هم کیفیت زندگی را ارتقا میده ما با یک جهش سریع خیلی از زیستن سنتی دور شدیم و چیزی که با روابط و فعالیت میتونیم بدست بیاریم الان داریم هزینه میکنیم در اتاق درمان و روانشناس و فیزیوتراپی
تا وقتی زندگی هست، امید هم هست. _ مارکوس تولیوس سیسرو «آخر چرا باید بیشتر عمر کنیم؟» این پرسشی بود که برخی از دوستانم، وقتی درمی یافتند به ترجمۀ کتاب حاضر مشغولم، با لحنی معترضانه از من میپرسیدند. به راستی چرا ما باید خواستار زندگی طولانی تری باشیم؟ بخش بزرگی از جوانانمان دلسردند؛ اندوه قلبهای ما را یک به یک فتح میکند؛ هوایمان آلوده است؛ جنگل هایمان میسوزند و رودها و دریاچه هایمان به سوی خشکی میتازند. با این اوصاف، اساساً چرا باید زنده بمانیم؟ اول این این کتاب
کتاب خیلی خوبیه، صرفا نیومده که چند تا رژیم غذای و ورزش رو معرفی کنه، بیماریهای مزمنی که در سنین بالا سبب فرتوتی و فوت میشوند رو معرفی کرده و چگونگی دچار شدن به این بیماریها که در طی سالها اتفاق میافتد رو بیان کرده و سپس با بینش دادن به ما در مورد این بیماریها و معرفجی راهکاریهایی برای بهبود جسمی و ذهنی خود کمک میکند خودمان در طول زمان دکتر خود باشیم و طول عمر خودمان را افزایش دهیم. ابتدا باید هدفتان طول عمر و زندگی سالم باشد، سپس این کتاب راهبرد و راهکار رسیدن به آن رو معرفی میکند.
تصمیم گرفتم جای خوندن کتابها و تلاش برای به خاطر سپردن همه مطالب مهمشون، چند تا نکتهای رو که میتونم وارد سبک زندگی خودم کنم از هر کتاب بردارم و این کتاب قطعا از اون کتاب هاییه که نکات علمی و کاربردی که به کارتون بیاد داره راهکارهای کتاب مثل باقی کتابها به این صورت نیست که هر روز فلان قدر پیاده روی کنید، n کیلومتر بدوید، فلان غذا رو بخورید و به این غذاها لب نزنید، بلکه با توضیحاتش به شما کمک میکنه خودتون وارد عمل بشین و با اطلاعاتی که به دست آوردید خودتون برنامه شخصیای که به درد زندگی خودتون میخوره رو بسازیددید علمی و بروزی داره و اول از همه به قول خودش ۴ اسب سوار (بیماری قلبی، سرطان، بیماریهای عصبی مثل آلزایمر و سلامت هیجانی) که اونجوری که باید پزشکی (پزشکی ۲) نتونسته برای پیشگیری یا درمانشون به موقع وارد عمل بشه و جلوشون رو بگیره بررسی میکنه و بعد راهکارهایی میده برای بهتر و سالم زیستن، نه صرفا بلند زیستن، این که چطور ۱۰ سال آخر عمرمون از کار افتاده نشیم؟ حداقل تا جایی که امکان دارهبا این که کتاب علمیه و تحقیقات و آزمایشات رو مبنای خودش قرار داده، اصلا خسته کننده نیست و بر عکس کاملا گیراست، چون مطالب رو در قالب داستان بیان میکنه یک ستاره هم کم کردم به این دلیل که اگه بخوای واقعا همه ش آزمایشاتی که گفته شده رو انجام بدی و هی وضعیت سلامتی خودت رو پایش کنی، احتمالا سلامت هیجانیت لطمه میبینه و دچار وسواس میشیدر آخر باید بگم قطعا این کتاب ارزش خوندن داره و روی زندگیتون تاثیر میذاره!
مانایی علم و هنر بلند زیستن، نوشته پیتر عطیه، کتابی در زمینه علم طول عمر و سبک زندگی سالم است. این کتاب به بررسی عواملی می پردازد که به افراد کمک می کند تا عمر طولانی تر و سالم تری داشته باشند. نویسنده در این کتاب از یافته های علمی جدید در زمینه طول عمر و پیری برای ارائه راهکارهای عملی برای افزایش طول عمر استفاده می کند. نویسنده در این کتاب بر اهمیت سبک زندگی سالم در افزایش طول عمر تأکید می کند و به خواننده می آموزد که چگونه با ایجاد تغییرات جزئی در رژیم غذایی، فعالیت بدنی و عادات رفتاری خود، می تواند طول عمر خود را افزایش دهد. کتاب طیف وسیعی از موضوعات مربوط به طول عمر را پوشش می دهد، از جمله علم پیری، ژنتیک، تغذیه، ورزش، خواب و استرس. کتاب با لحنی جذاب و خواندنی نوشته شده است که خواننده را تا انتهای کتاب مجذوب خود می کند. برخی از منتقدان معتقدند که راهکارهای ارائه شده در کتاب بیشتر برای افراد ثروتمند و دارای تحصیلات عالیه قابل دسترس است. برخی از خوانندگان معتقدند که کتاب فاقد یک برنامه عملی مشخص برای افزایش طول عمر است. برخی از منتقدان معتقدند که کتاب به اندازه کافی به جنبه های روانی طول عمر، مانند سلامت روان و معنویت، نمی پردازد. به طور کلی، مانایی کتابی خواندنی و آموزنده است که می تواند به افراد در درک عوامل مؤثر بر طول عمر و نحوه افزایش آن کمک کند. این کتاب به خصوص برای افرادی که به دنبال رویکردی علمی به افزایش طول عمر هستند و می خواهند با به دنبال رویکردی علمی به افزایش طول عمر هستند و می خواهند با ایجاد تغییرات جزئی در سبک زندگی خود، به سلامتی و طول عمر خود بیافزایند می تواند مفید باشد.
این کتاب تجربه شخصی زندگی نویسندگان این کتاب هست پیتر عطیه با گفتن تمام اتفاقاتی که در بیمارستان رخ داده سعی میکنه ایرادات پزشکی رو بگه و در آخر کمک میکنه به خوانندگان کتاب تا عمر طولانی تری داشته باشند همون طور که میگه ادم ها زندگی رو ارزش میدونن نه مرگ رو پس باید تلاش کنن زندگی سالمی رو در کنار عمر طولانی تجربه کنن واقعا کتاب عالی هستش برای خودم که از پزشکی اصلا اطلاعات نداشتم عالی بود البته من تا اواسط کتاب خوندم و اینقدر اطلاعات مفید داشت برام
به ما هوشیاری میده که صرفا عمر بلند بدون بازه سلامتی نه تنها خوب نیست بلکه میتونه اواخر عمر ملال آور هم باشه الگوهای رفتاری ما نقش به سزایی در بهبود نمودار بازه سلامتی و طول عمر ماداشته باشه (درگذشته زیاد شنیده بودم که انسانها سلامتی شان را صرف پول درآوردن میکنند و بعد ثروتشان را جهت بازیابی سلامتی که اغلب هم ناموفق و منجر به طول عمر بیشتر و بازه سلامتی و پایداری پایین میشود،) این کتاب باعث شد درک بهتری از این مساله پیدا کنم و همچنین هوشیاری در الگوهای رفتاری
کتاب فوق العاده ایی واز همهی کسانیکه قدم به شناختن خودشون کردن، بنظرمن کتابیه که بشدت کمک کنه، البته مایی که تازه وارد مسیر شناخت شدیم باید بدونیم که فقط یک یادونویسنده کاملا جادویی ک همه چیزو بنویسن.... درواقع همه این بزرگان در واقع بنوعی حتی خواسته یا ناخواسته کتابای همو کامل میکنن وچون موضوعات درباب خودشناسی بشدت زیاد طوری که ما تمام عمرمون هم بشیم بخونیم باز میبینم هنوز دنیایی از مطالب هست ک تازه ما باید گرفتن موضاعات مختلف... تازه میفهمیم که هنوز چیز زیادی در موردخودشناسی نمیدونیم و آگاهی بیشتر این راه رو برای ما روشن میکنه و البته اینم بگم در خودشناس دردهایی به سراغ آدم میان مثلا یکیش بخاطر برخورد بدی بااحساسات پاکت... چون بی اطلاع بود بهش کم محلی میکردی وکودک درونمون هیچوقت فرصت پیدا نکرد تا خودشو بالا بکشه و دیدن دردها به همون شکل در یک قفسه کنار هم به زیبایی چیده وتو میتونی نام تک تکشون صدا بنی حتی بهشون دست بزنی بهشون سلا کنی وبگی که چقدر متاسفی بخاطر کمبود وخیلی مسائل من شماهارو فراموش کرده بودم وبعد اونا رو در آغوش وبهشون قول بدیم که از این ب بعد همیشه باشون وقت داریم ودیگه نمیذاریم تنها یک گوشه منزوی بمونن و رشد نکنن که همین سبب ساز اعتمادبنفس ضیعفمون میشه هرچقدر بیشتر احساسات درونیمون بشناسیم مطمعنا بزرگترین کمکیه ک میتونیم بخودمن بکنیمو دراین روح و جسممونو به بهترین شکل پرورش بدیم خودمونو بخاطر گذشته ببخشم حتی که بامارفتارهای درستی وتازه میفهمم که اون طفلکیا هم تو مسائل و مشکلاتشون غرق بودن وکلی صدمه دیدن واونهاهم احتیاج به کمک دارن اما دردرجه اول هرشخص قدم اولش اینه باید بپذیره تسلیم شه اونوقت دوستان باکمال میل به کمک میان... ممنون از کتابراه