معرفی و دانلود کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر

معرفی کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر

کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر دربردارنده‌ی داستان‌هایی کوتاه از محمدمهدی رسولی است که در زمان جنگ ایران و عراق اتفاق می‌افتند و مضامینی حماسی و انسانی دارند. رسولی در این قصه‌ها کوشیده تصویری واقعی از تلاش‌ها و رشادت‌های رزمندگان ایرانی ارائه کند و عواطف، احساسات و رنج‌های آنان را نشان دهد.

درباره‌ی کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر

شروع جنگ تحمیلی در سال 1359، ایران را وارد دوره‌ی جدیدی کرد. این جنگ طولانی و هشت‌ساله علاوه بر تبعات انسانی و اجتماعی‌ای که در پی داشت، بر روی ادبیات و هنر کشور نیز تأثیرگذار بود. از همان سالِ شروع جنگ، ژانر جدید جنگی شکل گرفت که تا حداقل یک دهه، مضمون اصلی آثار هنری بود و بر فضای فرهنگی کشور حکمرانی می‌کرد. چهره‌های شاخص این ژانر، عموماً جوانان و هنرمندان نسل اول انقلاب بودند. بیشتر آن‌ها پرورش‌یافته‌ی حوزه‌های هنری بودند که وظیفه‌ی اصلی آن‌ها اعتلا و ترویج شعار انقلاب اسلامی بود. این هنرمندان انقلابی عموماً خود در صفوف جنگ حضور فعال داشتند و تجربیات دست‌ِاولی از آن اتفاق به دست آورده بودند. آثار اولیه‌ی این ژانر که بعدها به دفاع مقدس معروف شد، بیشتر تبلیغی و متکی بر احساسات بودند و تلاش می‌کردند در مورد این رویداد حماسه‌سرایی کنند.

با اتمام جنگ و فاصله گرفتن از آن دوران، آثار این ژانر کم‌کم رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفتند؛ سعی کردند واقعیت‌های بیشتری را بیان کنند، تا حدی عبوس‌تر و دردناک‌تر شدند و گاهی تلویحاً به انتقاد نیز می‌پرداختند. حال با گذشت بیش از سی از اتمام جنگ ما نویسندگان پخته و قابل‌اعتنایی در این ژانر داریم که نگاهی عمیق‌تر به آن برهه دارند. یکی از چهره‌های شاخص در این زمینه محمدمهدی رسولی است؛ داستان‌نویسی که هم‌زمان نقاش و فیلم‌ساز و کارگردان تئاتر است. کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر، مثل اغلب آثار او، در دوران جنگ اتفاق می‌افتد و تلاش می‌کند روایتی واقعی از آن دوران و تلاش‌ها و رشادت‌های سربازان ایرانی ارائه دهد.

کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر، از نُه داستان کوتاه تشکیل شده که عبارت‌اند از: «آنچه قاصد گفت»، «سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای»، «اتصال»، «در حضور تو»، «دیر آمدی طاهر»، «مصائب دیدن»، «هوای سنگین»، «آخرین خبر و آهوی مختصر» و «قبل از باران». محمدمهدی رسولی در این قصه‌ها می‌کوشد به روان قهرمانانش نفوذ کند و افکار و احساسات آن‌ها را بیان نماید. آدم‌هایی که در ظاهر شجاع هستند و خود را آماج گلوله می‌کنند، اما از درون آسیب دیده‌اند و فشار و خشونت جنگ عواطفشان را جریحه‌دار کرده است. رسولی در قصه‌هایش این قهرمان‌ها را نه در پشت خاکریزها، که در موقعیت‌هایی نامتعارف‌تر قرار می‌دهد تا شجاعت و مقاومت آن‌ها را بیشتر نشان دهد. برای مثال قهرمان داستان آنچه قاصد گفت مورد سرباز جوانی است که باید خبر شهادت دوست دوران کودکی‌اش را به مادرش بدهد و دائماً با خود در کلنجار است تا چطور این خبر را به دیگران برساند.

محمدمهدی رسولی درام‌نویس نیز هست و به‌خوبی با قواعد تعلیق، کشمکش و نحوه‌ی پایان‌بندی آشناست. او در داستان‌های کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر، از این ویژگی‌های دراماتیک به‌درستی بهره می‌برد؛ داستان‌های او ضرب‌آهنگ تندی دارند، در مخاطب تعلیق مناسبی ایجاد می‌کنند و تا پایان او را با خود همراه می‌نمایند.

کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر را انتشارات نیستان به چاپ رسانده است.

کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به دوستداران داستان‌های کوتاه ایرانی و علاقه‌مندان به ژانر جنگ پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای و هشت داستان دیگر می‌خوانیم

آب باران از جوی وسط کوچه لبریز شده. کوچه خلوت است. فقط صدای ریزش باران و تق‌وتوق‌ ناودان‌های حلبی‌ست که آب باران از میان گلوی زنگ‌زده‌شان می‌گذرد و می‌ریزد روی سنگ‌فرش کوچه. یقه‌ی کتم را بالا می‌دهم و از کوچه می‌زنم بیرون.

شلغم فروش پیر زیر طاقچه‌ی نانوایی کز کرده. دست‌هاش را تو جیب کت گشادش چپانده و از پشت بخار گرم شلغم‌ها، تار و کم‌رنگ دیده می‌شود. به خیابان که می‌رسم، باران شدیدتر شده و نیزه‌هاش گل‌ولای باغچه‌های کنار خیابان را به هم می‌دوزد، منتظر ماشین می‌شوم.

درست سه روز گذشته، باید خیلی زودتر از این‌ها می‌رفتم. بالاخره تصمیم گرفته بودم بروم و کار را یکسره کنم، اما چطور؟ از صبح با خودم کلنجار رفته بودم.

امروز هم که می‌گذشت سه روز دیگر باقی می‌ماند، سه روز دیگر باید برمی‌گشتم منطقه، اما هنوز پیغام را نرسانده بودم.

پس اگر من نمی‌گفتم، چه کسی می‌گفت؟ تازه، اصلا برای همین به من مرخصی داده بودند. ‌کاش قبول نمی‌کردم، گرچه، خودم خواسته بودم؛ از همان اول خودم گفته بودم:

«بذارین من خبرشو به خانواده‌ش بدم، ما سیزده سال همدیگه‌رو می‌شناختیم، رفت‌و‌آمد خانوادگی داشتیم، می‌دونم چه‌جوری براشون بگم.»

لعنت به من، چرا این حرف‌ها را زده بودم؟

فهرست مطالب کتاب

آنچه قاصد گفت
سمفونی ماهی‌های شیشه‌ای
اتصال
در حضور تو
دیر آمدی طاهر
مصائبِ دیدن
هوای سنگین
آخرین خبر و آهوی مختصر
قبل از باران