معرفی و دانلود کتاب صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور

معرفی کتاب صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور

کتاب صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور نوشته‌ی فاضل اسکندر، نویسنده‌ی اهل آبخاز، است. نویسنده‌ی مذکور در این کتاب که مجموعه داستانی خواندنی و سرگرم‌کننده است، حاکمیت کمونیستی در روسیه و شرایط غیرقابل تحملِ ناشی از آن را به تصویر می‌کشد.

درباره کتاب صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور

کتاب صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور شامل هشت داستان کوتاه با این عناوین است: «آغاز»، «عموی من با صادقانه‌ترین قواعد»، «مهد کودک»، «پدربزرگ»، «اسب عمو کاظم»، «نامه»، «پلیس من یاور من»، و «صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور». وقایع این هشت داستان در روسیه‌ی تحت حاکمیت کمونیسم می‌گذرد. نویسنده شخصیت‌هایی را برای روایاتِ داستان‌های خویش برگزیده که هر کدام به نحوی، نماینده‌ی بخشی از جامعه‌ی شوروی در طول قرن بیستم به شمار می‌روند. این داستان‌ها را نمی‌توان جزو داستان‌هایی که تماماً انتقادی هستند به شمار آورد ولی در همه‌ی آن‌ها شخصیت‌هایی حضور دارند که تحمل شرایط دشوارِ برخاسته از آرمان‌های پوشالی کمونیستی و سوسیالیستی را ندارند و در تلاشند که آن شرایط را تغییر دهند یا به نقد افراد و سیستمی بپردازند که در این ساختار غرق شده و آن را پذیرفته‌اند و دیگر برای خود آینده‌ای مستقل و پویا متصور نیستند.

در این مجموعه داستان می‌توان ریشه‌های علاقه‌ی شدید نویسنده‌ی اثر، یعنی فاضل اسکندر (Fazil Iskander) را به سرزمینی مشاهده کرد که به اجبار و پس از اخراج خانواده‌اش از ایران به‌دلیل سیاست‌های مهاجرتی استالین در منطقه‌ی قفقاز، مجبور به خروج از آن شد. او لحظه‌ای از ابراز مخالف با حاکمیت کمونیستی و سوسیالیستی دست برنداشت.

کتاب حاضر را اصغر قدرتی از زبان روسی به فارسی برگردانده است. گفتنی‌ست که نسخه‌ی صوتی این اثر نیز در سایت کتابراه موجود است.

کتاب صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور برای چه کسانی مناسب است؟

مطالعه‌ی این کتاب را به علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب صید قزل آلا در بالادست رودخانه کودور می‌خوانیم

عمو بیش از هر چیز دیگری از گربه، سگ، بچه‌ها و افراد مست تنفر داشت. راجع به تنفر از بچه‌ها، می‌توانم اعتراف کنم که تا حدی من مقصر بودم، اما از باقی قضایا بی‌خبرم. طی سال‌های طولانی، من خیلی خوب تمایلات، وابستگی‌ها و ضعف‌های او را بررسی کرده بودم. کار مورد علاقۀ من سر به سر گذاشتن با او بود. گاهی شوخی‌های خیلی نابجایی می‌کردم و حالا پشیمانم، اما آب ریخته را نمی‌توان به جوی بازگرداند. تنها چیزی که تا اندازه‌ای آرامم می‌کند این است که من نیز از دست او کم ذلت نکشیدم. در یک روز زمستانی که هوا رطوبت داشت در آشپزخانۀ گرم نشسته‌ بودیم. مادربزرگ کنار اجاق سرگرم بود، عمو کنار او بر روی نیمکت نشسته بود و من به صندلی راحتی‌ام تکیه داده‌ بودم و کتاب می‌خواندم. آتش جلز و ولز می‌کرد، کتری سوت می‌کشید و گربه خرخر می‌کرد. این آسایشِ آرام و دیوانه‌کننده بالاخره کلافه‌ام کرد. کتاب را کنار گذاشتم و به عمو زل‌ زدم. عمو با چشمان سبز پارسی خود به من نگاه می‌کرد. او به من نگاه می‌کرد، زیرا می‌دانست دیر یا زود نیش و کنایه‌ای به او خواهم زد و چون این را می‌دانست، منتظر بود. من هم که نمی‌توانستم خودم را کنترل کنم.

ساده‌ترین روش به هم ریختن اعصابش، خیره شدن و نگاه مستمر به چشمانش بود. شروع می‌کرد به وول خوردن روی نیمکت، سپس چشمانش را پایین می‌انداخت و دستان بزرگ خود را ورانداز می‌کرد، اما من به‌ خوبی فکر او را می‌خواندم. سپس به ‌سرعت سرش را بلند می‌کرد تا ببیند من هنوز به او نگاه می‌کنم یا نه. من به نگاهم ادامه دادم، حتی حالت راحت‌تری به خود گرفتم. این حالت من باید به او تلقین می‌کرد که قصد دارم همچنان به او زل بزنم و برای من زحمتی ندارد. تشویش او را فرا گرفت و زیر لب گفت: «این کودن سر به سر من می‌گذارد.» نمی‌خواست پیش از موعد جنجال بی‌حاصل به پا کند و این جمله را فقط برای شنیدن من گفت. در واقع او شکایت آتی خود را در مقابل من تمرین ‌کرده بود.

فهرست مطالب کتاب

آغاز
عموی من با صادقانه‌ترین قواعد‌
مهدکودک
پدربزرگ
اسب عموکاظم
نامه
پلیس من، یاور من
صید قزل‌آلا در بالادستِ رودخانه کودور