چیماماندا اِنگوزی آدیشی (Chimamanda Ngozi Adichie)، نویسنده زن نیجریه‌ای است. او با رمان پرفروش نیمه یک خورشید زرد شناخته شد. آدیشی در بیشتر رمان‌ها و کتاب‌هایش دوران کودکی‌اش در نیجریه و جایگاه نژاد را به تصویر می‌کشد. به گزارش گاردین، این نویسندۀ موفق با نخستین رمانش جایزه اورنج ۲۰۰۷ را از آن خود کرد و بسیار معروف شد. آدیشی در مصاحبه‌اش می‌گوید: «در شهر دانشگاهی نسوکا در یک خانواده بزرگ و نزدیک به هم و شاد به دنیا آمدم. من اولین دختر بودم؛ پنجمین فرزند از شش فرزند خانواده بودم و بعد از آمدن سه فرزند اول، پدر و مادرم روشنفکرتر و آسان‌گیرتر شده بودند. دوران کودکی‌ام در شادی و راحتی گذشت. خانواده‌ام هنوز هم خیلی به هم نزدیک‌اند. پدرم استاد ریاضی بازنشسته است. مادرم با کار کردن به عنوان نخستین کارمند زن ثبت در دانشگاه، اسمش را در تاریخ ثبت کرد. هیچ یک از خواهر و برادرهایم خلاقیت خاصی ندارند. همه‌شان آدم‌های علم دوست و معقولی هستند. پدر و مادرم می‌خواستند من دکتر شوم به همین دلیل پزشکی خواندم، اما خیلی ناراحت بودم، باید فرار می‌کردم. پیشرفتم در پزشکی خیلی خوب بود اما اهمیتی به کاری که می‌کردم نمی‌دادم. در کلاس آناتومی شعر می‌نوشتم.
این بانوی خوش‌قریحه با عنوان نویسنده‌ای نترس معروف است و در تمام آثارش هر گونه تبعیض نژادی، به ویژه تبعیض جنسیتی را به چالش می‌کشد.
کتاب‌های برگزیده چیماماندا انگوزی آدیشی:
ما همه باید فمینیست باشیم (We Should All Be Feminists)
مانیفست یک فمینیست در پانزده پیشنهاد (Dear Ijeawele, or, A feminist manifesto in fifteen suggestions)
