زندگی نامه لوئیس کارول
لوئیس کارول (Lewis Carroll)، نام مستعار چارلز لوتویج داجسن، استاد دانشگاه آکسفورد، ریاضی‌دان، عکاس، شاعر و نویسنده‌ی کتاب "آلیس در سرزمین عجایب"، یکی از آثار ادبی ماندگار کودکان است.
چارلز لوتویج داجسن درسال ۱۸۳۲ در دارزبری چشایر انگلستان به دنیا آمد. چارلز نخست به مدرسه‌ی ریچموند و سپس به مدرسه‌ی راگبی در میدلندز رفت. چارلز دوران کودکی خود را با اختراع بازی‌های فکری برای خواهران و برادرانش و نوشتن شعرهای فکاهی و ویراستاری مجله‌های خانواده گذراند.
او به سبب لکنت زبان و کم‌شنوایی از سوی همسالانش در مدرسه هرگز پذیرفته نشد. داجسن در سال ۱۸۵۱ به کالج کریس چرچ در آکسفورد رفت و توانست از کمک هزینه تحصیلی بهره‌مند شود. این کمک هزینه، درآمد اندک و حق زندگی در کالج را برای باقی عمر به شرط ازدواج نکردن و کشیش شدن به همراه آورد (او در سال ۱۸۶۱ به عنوان دستیار کشیش منصوب شد، اما هرگز کشیش نشد). داجسن در سال ۱۸۵۴ با رتبه سوم در فلسفه و تاریخ باستان و رتبه اول درریاضیات از کالج کریس چرچ دانش آموخته شد و در سال ۱۸۵۵ کمک کتابدار کالج کریس چرچ شد و شروع به تدریس ریاضیات کرد. در این زمینه آثاری از او منتشر شده است که با ارزش‌ترین آن‌ها "اقلیدس و رقبای مدرن او" (۱۸۷۹) است. چارلز داجسن در ۱۸۵۲ با عکاسی آشنا شد.
عکاسی، نوآوری هیجان‌انگیزی بود که به او این امکان را می‌داد که با بعضی از مشهورترین افراد زمان خودش آشنا شود. عکس‌های داجسن هم اکنون به عنوان نمونه‌های فوق‌العاده‌ای از عکاسی سده‌ی نوزدهم به شمار می‌آیند. داجسن در برخورد با بزرگسالان خجالتی بود و بیشتر دوستان او را کودکان تشکیل می‌دادند.
هری، لورینا، آلیس و ادیت، فرزندان خانواده لیدل، رئیس کالج کریس چرچ، اولین دوستان کودک او بودند. خانواده‌ی لیدل سرگرمی‌های پرخرجی داشتند و عکاسی به او امکان دسترسی به درون زندگی خانوادگی آن‌ها را داد و به این ترتیب داجسن بخشی از زندگی کودکان خانواده لیدل شد. داجسن داستان "آلیس در سرزمین عجایب" را در سال ۱۸۶۲ برای لورینا، آلیس وادیت آفرید و آلیس از او قول گرفت آن را برایش بنویسد.
داجسن نوشتن ماجرای «آلیس در سرزمین عجایب» را در فوریه‌ی ۱۸۶۳ به پایان رساند و سپس نسخه‌ای را با ۳۷ طراحی از خودش در نوامبر ۱۸۶۴ به آلیس هدیه کرد. این نسخه را آلیس در ۱۹۲۸ زمانی که بیوه بود به حراج گذاشت و آ. اس. دبلیو. روزنباخ اهل فلوریدا آن را خرید و بعد از دست به دست گشتن‌های فراوان در سال ۱۹۴۸، گروهی از دوستداران آمریکایی "برای تشکر از مردمان مقاومی که برای مدت طولانی در برابر هیتلر ایستادگی کردند" آن را به موزه‌ی بریتانیا اهدا کردند.
در سال ۱۸۶۵ داجسن داستان «آلیس در شگفت زار» را با پیشنهاد دوستانش و افزودن پاره‌هایی منتشر کرد. اصلی‌ترین شخصیت‌های افزوده شده به داستان، گربه چشایری، دوشس در بخش خوک و فلفل، خرگوش مارچ، کلاهدوز و موش در بخش قوری چای دیوانه است.
اما محتوای کتاب دست نخورده باقی ماند. «آلیس در سرزمین عجایب» داستانی آنارشیستی، موجز، بی‌پیرایه و آهنگین است. مقایسه‌ی این اثر و «از درون آینه» (اثر دیگری از لوئیس کارول) با آثار نویسند گان پیشین، بیانگر آن است که این دو داستان تنها برای شادی بخشیدن و سرخوش کردن کودکان نوشته شده اند. "آلیس در سرزمین عجایب" اولین داستانی که به شکل ویژه برای کودکان شکل گرفته است، بی آنکه ردی از آموزش و طرح اصول اخلاقی در آن دیده شود و راز ماندگاری آن نیز همین است.
جملات برگزیده لوئیس کارول:
- اگر ندانی به کجا می‌روی، جاده تو را به آن‌جا خواهد برد.
- من چه کسی در جهان هستم؟ آه، این معمایی بزرگ است.
- همه چیز بامزه است، اگر بتوانی به آن بخندی.
- من چه کسی در جهان هستم؟ آه، این معمایی بزرگ است.
- در ابتدا شروع کن و پیش برو تا به پایان برسی؛ بعد متوقف شو.
- من نمی‌توانم به دیروز برگردم، چون که در آن موقع آدمی متفاوت بودم.
کتاب‌های برگزیده لوئیس کارول:
آلیس در سرزمین عجایب
آن سوی آینه
