زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های والاس شان
والاس شان نمایش‌نامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر آمریکایی است که به دلیل فعالیت‌های انسان‌دوستانه، فرهنگی و هنری‌اش، از چهره‌های شناخته‌شده‌ی هالیوود به‌شمار می‌آید. او در فیلم‌های گوناگونی ایفای نقش کرده که از میان آن‌ها می‌توان به «شام من با آندره» اشاره کرد. شان همچنین برخی از نمایش‌نامه‌های خود را نیز به چاپ رسانده که از میان آن‌ها، می‌توان به کتاب‌های «عزادار اجیر»، «تب» و «شب در رستوران تاک هاس» اشاره کرد.
زندگینامه والاس شان
والاس شان (Wallace Shawn) با نام کامل والاس مایکل شان، دوازدهم نوامبر سال 1943 در خانواده‌ای یهودی ساکن در شهر نیویورک به دنیا آمد. او در دوران نوجوانی تحصیلات خود را در هنرستان پاتنی آغاز کرد. سپس مدرک کارشناسی‌اش را از کالج هاروارد در رشته‌ی تاریخ کسب کرد. والاس شان که قصد داشت در آینده به‌عنوان یک دیپلمات فعالیت کند، ادامه تحصیلاتش را در کالج مگدالن دانشگاه آکسفورد، در رشته‌ی فلسفه، سیاست و اقتصاد گذراند. گفتنی‌ست که پدر والاس، ویلیام شان، برای چند دهه سردبیر نشریه‌ی معروف نیویورکر بود و به همین جهت، او با تولد در خانواده‌ای فرهنگی، از همان کودکی وارد جهان هنر شد. والاس شان پس از دریافت مدرک فارغ‌التحصیلی، به هند سفر کرد تا در آن‌جا طی یک برنامه‌ی تحصیلی به تدریس بپردازد. این دوره‌ی بینافرهنگی که «برنامه‌ی فولبرایت» نامیده می‌شد، توسط ایالات متحده‌ی آمریکا برگزار شده بود.
نمایش‌های والاس شان
والاس شان نمایش‌های تجربی و آوانگارد متعددی را در اواخر دهه‌ی هفتاد و هشتاد به روی صحنه برد. اولین نمایش‌نامه‌های او، همچون «مری و بروس (Marie and Bruce)» در باب تقابل‌های جنسی و احساسی بودند که در سبک ابزورد نوشته و اجرا شدند. نمایش مری و بروس به گفته‌ی منتقدان، اثری توأمان شاعرانه و خشن بود. والاس شاون در بخشی از گفت‌وگوی خود با آندره گرگوری که بعد‌ها به بخشی از فیلم‌نامه‌ی فیلم «شام من با آندره (My Dinner with Andre)» تبدیل شد، اشاره کرد که این نمایش‌ها، زندگی درونی‌اش را به مثابه‌ی «جانوری خشمگین» نمایان می‌کنند. واکنش‌ها به این نمایش که در سال 1978 اجرا شد، کاملاً متفاوت بود. علی‌رغم تحسین‌ها و تمجیدهایی که این اثر دریافت کرد، جان سیمون، منتقد سینما و ادبیات، نمایش مری و بروس را «آشغال» توصیف کرد و اشاره کرد که شان یکی از بدترین بازیگرانی است که صحنه‌ی نمایش به خود دیده است. والاس شون اما، بی‌توجه به چنین نقدهای تندی به مسیر خود در نمایش‌نامه‌نویسی و کارگردانی تئاتر ادامه داد.
کارنامه‌ی بازیگری والاس شان
برای علاقه‌مندان به سینما، والاس شان نامی آشناست. آن دسته از افرادی که فیلم‌های سینمای هالیوود را دنبال می‌کنند، او را در آثار کارگردانانی چون وودی آلن دیده‌اند. والاس شان تاکنون در شش مورد از فیلم‌های وودی آلن در دوره‌های مختلف حضور داشته؛ از فیلم بزرگ «منهتن (Manhattan)» گرفته تا فیلم «فستیوال ریفکین (Rifkin's Festival)» محصول سال 2020 که در آن، در کنار خود وودی آلن به ایفای نقش پرداخت. آن دسته از مخاطبان سینما که اغلب، فیلم‌های هنری و آثار فیلم‌سازان مؤلف اروپایی را دنبال می‌کنند، والاس شان را برای بازی در فیلم مشهور «شام من با آندره»، ساخته‌ی لوئی مال می‌شناسند که فیلم‌نامه‌نویسی آن را نیز برعهده داشت. شان در بخش دیگری از تجربیات خود، در انیمیشن مشهور «داستان اسباب‌بازی (Toy Story)»، در نقش عروسک دایناسور صداپیشگی کرده است.
بهترین کتاب‌های والاس شان
کتاب عزادار اجیر (The Designated Mourner): این نمایش‌نامه‌ی والاس شاون به طرح انتقادهای تندی در ارتباط با جایگاه روشن‌فکران در برابر قدرت می‌پردازد. روایتی که در آن شاهد موقعیت‌های بدون کنشی هستیم که به‌واسطه‌ی آن، شان سعی دارد «تعارض نسبت به زیست فردیت برتر» را نشان دهد. نمایش‌نامه‌ای اجتماعی که در قالب موقعیت‌های نسبتاً ابزورد، دخالت‌ها و تجاوزهای قدرت در حریم شخصی افراد را بازنمایی می‌کند.
کتاب شب در رستوران تاک هاس (Evening at the talk house): این کتاب از مجموعه نمایش‌نامه‌های بیدگل، در مورد یک گروه نمایش است که پس از چندین سال دوری، دوباره گرد هم آمده‌اند و در باب فعالیت‌های هنری خود در گذشته گفت‌و‌گو می‌کنند. در این نمایش‌نامه‌ی آمریکایی که رویکرد خودارجاع دارد، والاس شون به مباحثی همچون هنر و هنرمند، جایگاه خالق و تماشاگر و همچنین به ماهیت صحنه‌ی نمایش تئاتر می‌پردازد. موقعیت‌های دراماتیک این نمایش‌نامه، این پرسش را مطرح می‌کند که ارتباط دنیای هنر و جهان واقع تا چه حد است؟
کتاب تب (The Fever): در این نمایش، والاس شان در باب یکی از دغدغه‌های همیشگی‌اش، یعنی تقابل‌های طبقات اجتماعی و همچنین تضاد میان وضعیت روانی افراد و ماهیت قدرت حاکم پرداخته است. این نمایش‌نامه‌ی سیاسی و فلسفی را می‌توان دارای یک رویکرد خودانتقادی نیز دانست؛ چراکه شخصیت آن با زیر سؤال بردن پیش‌فرض‌ها، این مسئله را مورد بررسی قرار می‌دهد که فقیر بودن یک طبقه، به دلیل رفاه طبقه‌ی بورژوازی است یا نه.
با مراجعه به سایت یا اپلیکیشن کتابراه، می‌توانید تعدادی از بهترین کتاب‌های والاس شان، مانند کتاب صوتی و الکترونیک تب و کتاب الکترونیک شب در رستوران تاک هاس را دریافت کنید.
سبک نگارش و دیدگاه‌های والاس شان
نمایش‌نامه‌های والاس شان رفته‌رفته، بیشتر به سمت درون‌مایه‌های سیاسی متمایل شدند. او در نمایش‌نامه‌هایی که در این نقطه از کارنامه‌ی حرفه‌ای خود نوشته، به ارتباط میان وضعیت روانی شخصیت‌هایش و رفتارهای دولت و همچنین موقعیت طبقات اجتماعی پرداخته است. به اعتقاد منتقدان ادبی، بهترین آثار او در این دوران، نمایش‌هایی چون «عمه دن و لمون (Aunt Dan and Lemon)» و «عزادار اجیر» هستند. از آن جایی که شان در آثار سیاسی خود به بازنمایی نقطه‌نظرات متناقض سیاسی می‌پرداخت، با واکنش‌های ضدونقیضی مواجه شد و نقدهایی در باب «خنثی شدن نگاه سیاسی» در آثارش را دریافت کرد. اما در واقع هدف این هنرمند، فرم دادن چنین تناقضاتی در بستر اندیشه‌هایی سیاسی و انکار تفکرات تک‌ساحتی بود. والاس شان در نمایش‌نامه‌هایش انتقادات متعددی را بیان می‌کرد و در روایت‌هایش به قدرت ویران‌گر این نقدها می‌پرداخت.
جوایز و افتخارات والاس شان
- برنده‌ی جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه، برای فیلم «شام من با آندره» از طرف انجمن منتقدان بوستون
- برنده‌ی جایزه‌ی اوبی، برای نمایش‌نامه‌های «تب» و «نیمه‌شب ما با هم (Our Late Night)»
اقتباس‌های سینمایی و فرهنگی از آثار والاس شان
- بر اساس نمایش‌نامه‌ی «مری و بروس»، فیلمی با همین عنوان (Marie and Bruce) در سال 2004، به کارگردانی تام کایرنس (Tom Cairns) و با بازی جولین مور ساخته شد. خود والاس شان نیز در نقش فیلم‌نامه‌نویس در این فیلم حضور داشت. این فیلم با وجود ایفای نقش بازیگران مشهور در آن، در زمان اکرانش چندان اقبالی دریافت نکرد و در دسته‌ی فیلم‌های مهجور جای گرفت.
- در سال 1997 دیوید هیر (David Hare) فیلمی اقتباسی از نمایش‌نامه‌ی «عزادار اجیر» را کارگردانی کرد. فیلم‌نامه‌ی این فیلم بریتانیایی که توسط استودیوی بی‌بی‌سی ساخته شده، توسط خود والاس شان نوشته شد. فیلم عزادار اجیر (The Designated Mourner) موفق شد نظر منتقدان را به خود جلب کند و همچنین در زمان اکرانش با نقدهای مثبتی روبه‌رو شود.
