معرفی و دانلود بهترین کتاب‌های عزیزالدین نسفی
عزیزالدین نسفی از عرفای بزرگ ایرانی در قرن هفتم هجری قمری است که بر فلسفه‌ی اسلامی بعد از خود تأثیر زیادی باقی گذاشته است. نسفی که آثار خود را به فارسی سلیس می‌نوشت از عرفایی بود که بر خلاف انتظار از دل تفکرش نظریه‌ی سیاسی استخراج و تدوین می‌شود و به همین دلیل از آبای اندیشه‌ی سیاسی اسلام، به‌ویژه شیعه، به شمار می‌آید.
زندگینامه عزیزالدین نسفی
عزیزالدین نسفی، با نام کامل عبدالعزیز بن محمد نَسَفی (نخشبی)، از عارفان مشهور قرن هفتم هجری قمری است که آثار خود را عمدتاً به زبان فارسی می‌نوشت. او شاگرد و مرید شیخ سعدالدین حموی (عارف معروف اواخر قرن ششم و نیمه‌ی اول قرن هفتم هجری) بود. عزیزالدین نسفی در یکى از بحرانى‌ترین ادوار تاریخ ایران و ماوراءالنهر مى‌زیست. او شاهد بزرگ‌ترین کشتارها و مصیبت‌های تاریخى بود که بر سر مردم ایران رفته است. به‌طورى که نوشته‌اند او اغلبِ نزدیکانش را در حمله‌های پیاپى مغول‌ها از دست داده بود و به همین جهت دائم در حال سفر بود و در شهرهای مختلفی سکونت گزید.
عزیزالدین نسفی بخش اعظم عمرش را در زادگاه خود، نخشب (نسف یا قارشی در ازبکستان امروزی)، سکونت داشت. سپس به بخارا رفت و مدتی نسبتاً دراز در آن شهر زندگی کرد، تا آنکه در سال 617 هجری، بر اثر حمله‌ی مغول‌ها به ماوراءالنهر، مجبور شد به خراسان عزیمت کند و مدتی در بحرآباد بر سر مزار شیخ سعدالدین حمویه اقامت کرد. از آنجا به اصفهان و سپس به شیراز رفت. نسفی پس از مدتی نهایتاً در ابرقو ساکن شد و همان‌جا از دنیا رفت. آرامگاه عزیزالدین نسفی نیز در این شهر قرار دارد.
بهترین آثار عزیزالدین نسفی
از آثار عزیزالدین نسفی می‌توان به «منازل السائرین»، «مقصد الاقصی»، «کشف الحقایق»، و «کتاب الانسان کامل» اشاره کرد. عزیزالدین نسفی نثرنویسی چیره‌دست بود و زبان او در عین پختگی روان است و این موضوع آثار او را به مدخلی مناسب برای آشنایی با عرفان نظری و تاریخ و فلسفه‌ی عرفان بدل میکند، چراکه او با آرای حکما و عرفای پیش از خود آشنایی داشته و رئوس اندیشه‌ی آن‌ها را در آثار خود شرح می‌دهد.
کتاب کشف الحقایق: مهم‌ترین اثر عزیزالدین نسفی کشف الحقایق است که آن را در دوران تدریس در مسجد جامع ابرکوه به رشته‌ی تحریر درآورده است. این کتاب مشتمل بر 7 رساله است: رساله‌ی وجود؛ رساله‌ی انسان؛ رساله‌ی سلوک؛ رساله‌ی توحید؛ رساله‌ی معاد انسان؛ رساله‌ی دنیا و آخرت، شب قدر و روز قیامت، حیات و ممات؛ رساله‌ی هفت آسمان و هفت زمین، تبدیل زمین و طی آسمان، زمین قیامت و زمین عرفات، حج گزاردن.
کتاب الانسان الکامل: این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و 22 رساله است. محتوای اصلی همه‌ی رساله‌ها تبیین مبانی عرفان و تصوف است. معرفت انسان، توحید، آفرینش روح و جسم، مبدأ و معاد، عشق، آداب اهل تصوف و... از موضوعات دیگری‌اند که در این کتاب بررسی می‌شوند.
عزیزالدین نسفی از نگاه دیگران
هر چند عزیزالدین نسفی در زمان خود گمنام و گوشه‌نشین و در ایران کمتر شناخته‌شده بود، با گذشت زمان و به‌ویژه در قرن بیستم اهمیت اندیشه‌ی او برای پژوهشگران مشخص شد. او از اولین متفکران اسلامی است که بحث وجود را در آثار خود مطرح میکند. پژوهشگران اروپایی حتی از قرن هفدهم با آثار او آشنا بوده‌اند. در سال 1655، بخشی از رساله‌ی مقصد الاقصی به زبان لاتین ترجمه و منتشر شد و پس از آن مورد توجه قرار گرفت. در قرن بیستم، ماریژان موله و هانری کربن به آرای عزیزالدین نسفی پرداختند و مجموعه‌ای از رساله‌های او را با حواشی و مقدمه‌ای مبسوط و خواندنی با عنوان کتاب الانسان الکامل منتشر کردند. ایده‌ی «انسان کامل» اساسی‌ترین مفهوم در نظریه‌ی سیاسی عزیزالدین نسفی است. او از آنجا که خصلتی مرتبه‌ای برای معرفت در نظر می‌گیرد، فردی را که توانسته به بالاترین میزان معرفت دست یابد به عنوان انسان کامل معرفی میکند، و مردم عوام‌الناس نیازمند هدایت و رهبری انسان کامل و به بیان نسفی، «خلیفه الله» هستند.
شیخ سعدالدین حموی درباره‌ی او گفته «هر سرّی که من در چهارصد و چهل جلد کتاب پنهان کرده‌ام، عزیز نسفی در کشف الحقایق اظهار کرده است».
