نقد، بررسی و نظرات رمان چشمهایش - بزرگ علوی
4.5
677 رای
مرتبسازی: جدیدترین
علیرضا شیخی
۱۴۰۰/۹/۱
00
عالی بود خوشم اومد
دوس نداشتم
اگه داستانش واقعی یا بیوگرافی میبود میتونستم قبولش کنم
انتظار نداشتم اینطوری بی نتیجه یهو داستان تموم شه
کاش حداقل فرنگیس بخشیده میشد مثلا با ازدواج با ناظم مدرسه
اینهمه تهمت بهش زده شد اخر معلوم شد همه بی اساس بوده
کسانی که ازین سبک کتابها تاحالا نخوندن از الان میگم که از اخر ضد حال نخورن اگه ازین رمانای رازآلود دوس دارین ونتیجه داستان براتون مهم نیست بخونیدش
اگه داستانش واقعی یا بیوگرافی میبود میتونستم قبولش کنم
انتظار نداشتم اینطوری بی نتیجه یهو داستان تموم شه
کاش حداقل فرنگیس بخشیده میشد مثلا با ازدواج با ناظم مدرسه
اینهمه تهمت بهش زده شد اخر معلوم شد همه بی اساس بوده
کسانی که ازین سبک کتابها تاحالا نخوندن از الان میگم که از اخر ضد حال نخورن اگه ازین رمانای رازآلود دوس دارین ونتیجه داستان براتون مهم نیست بخونیدش
این اولین رمان فارسی هست که خواندم٬ با اینکه از رمان زیاد خوشم نمیاد اونم از نوع عاشقیش. اما تصمیم دارم به این مدل رمانها هم از این پس فرصتی بدهم. در این کتاب دیده میشه که چطور در اون زمان (رضاشاه) هم غربی زدگی و زندگیهای تجملی بوده و داستان یک دختر سروتمند زیبایی که همه چیز داشته و عاشق استاد نقاشی به نام ماکان میشه با دیدهای سیاسی زمان خودش و برای جلب توجه اون به فعالیتهای سیاسی میپردازه.
قلم زیبایی ندارن اقای علوی.. بعضی کلمات و بعضی جملهها جالب نبود، من نپسندیدم! نمیخوام بی انصافی کنم داستان جذاب و گیرا بود اما یه سری توضیحات بیجا و اضافه و تکراری داشت که من خیلی جاهاش رو رد کردم که زود کتاب تموم بشه!
اوایل کتاب هم اصلا برام جذاب نبود من تا اواسط کتاب به زور پیش رفتم که بعد کم کم داستان جالب شد
من خرید این کتاب رو توصیه نمیکنم
اما کتابهای آقای معروفی رو بشدت میپسندم "سال بلوا" عالی بود
اوایل کتاب هم اصلا برام جذاب نبود من تا اواسط کتاب به زور پیش رفتم که بعد کم کم داستان جالب شد
من خرید این کتاب رو توصیه نمیکنم
اما کتابهای آقای معروفی رو بشدت میپسندم "سال بلوا" عالی بود
چشمهایش، من این رمان رو خوندم و خیلی من رو تحت تاثیر قرار داد و چقدر عشق فرنگیس به استاد عمیق و بی بدیل بود که در نوع خودش بی همتا بود، در مقابل آرمانهای استاد براش در الویت بود که بسیار مقدسه، در مجموع رمانیه که آدم را پس از خواندن به تعمق و تفکر وا میدارد، و اینکه آیا استاد هرگز متوجه شد که فرنگیس چه فداکاری بزرگی را برای عشق به او انجام داد یا نه؟
اسم بزرگ علوی رو ازدبیرستان به خاطردارم و همیشه رمان چشم هایش گوشه ذهنم بود انگار باید روزی خونده میشد و خاطراتش در زندگی من ثبت میشد. اما ازاینکه نویسنده تا این حد زمانه خودش رو سیاه بیان میکنه شاید گوشهای از اغراق رو به کار برده تا این حد خفقان شاید دور از ذهن بوده اما مهمترین حسن این نوشته این بود که از کلمه اول تا آخر روح خواننده رو با خودش میکشه و مجبور به تصویر سازی میشه شاید غم انگیزترین جمله این رمان اونجا بود که فرنگیس گفت این پرده را بردار و برو این چشمها چشمهای من نیست. 😑
تا به امروز جهانم سوم بود، چراکه به رمان ایرانی اعتقادی نداشتم؛
تقریبا کل رمانهای رمانس و عاشقانه تاپ اونوریارو خوندم، اما، اما، هیکدام به اندازه رمان این مرد بزرگ منو مجذوب نکرد؛ به علتش فکر کردم، چون شخصیتهای داستان از ملت و فرهنگ و کشور من اقتباس شده، و چقدر زیبا توانستم با آن ارتباط بگیرم؛
یه قدم جلوتر میگذارم و با جرات میتوانم بگویم که اگر کل دنیا ایرانی بودن و یا حداقل با فرهنگ ایرانی آشنا بودن و این کتاب را میخواندن، این کتاب الان جزو بهترین کتابهای قرن شناخته میشد؛
تقریبا کل رمانهای رمانس و عاشقانه تاپ اونوریارو خوندم، اما، اما، هیکدام به اندازه رمان این مرد بزرگ منو مجذوب نکرد؛ به علتش فکر کردم، چون شخصیتهای داستان از ملت و فرهنگ و کشور من اقتباس شده، و چقدر زیبا توانستم با آن ارتباط بگیرم؛
یه قدم جلوتر میگذارم و با جرات میتوانم بگویم که اگر کل دنیا ایرانی بودن و یا حداقل با فرهنگ ایرانی آشنا بودن و این کتاب را میخواندن، این کتاب الان جزو بهترین کتابهای قرن شناخته میشد؛