نقد، بررسی و نظرات کتاب هنگامی که نیچه گریست - اروین یالوم
4.7
558 رای
مرتبسازی: جدیدترین
مهسا عباسی دازمیری
۱۴۰۰/۴/۷
00
فوق العاده بود، من کلا کتابهای فلسفی رو دوست دارم
کتاب قشنگی بود، اعجاب برانگیزه که اکثر شخصیتهای داستان واقعی بودن و نویسنده چقدر زیبا روابطی تخیلی بین اونها برقرار کرد، ادغام واقعیت و داستان!! حتما نیازه چند بار خونده شه، چون من به درستی روش درمانی که نیچه بکار برد رو درست نفهمیدم. از جمله کتابهاییه که پیش زمینهای درباره روانشناسی و روانپزشکی و فروید و حتی یونگ باید داشته باشی تا بتونی درکش کنی!
کتاب فوق العادهای بود و تاثیر زیادی روی من گذاشت و خواندنش رو توصیه میکنم. البته اولین کتاب روانشناسی بود که خواندم. انتقال مفاهیم فلسفی در حین داستان بدون اینکه حس جدایی یا اضافی بودنی رو حس کنید، فوق العاده صورت گرفته بود.
البته نظری در مورد صحت یا دقت این مفاهیم ندارم چون تنها آشنایی من با نیچه به همین کتاب محدود میشه.
بیان مفهوم خودکاوی عمیق و ریشه یابی نیاتمون در کارها یا تفکراتمون به نوبه خود منو به فکر فرو برد و به نحو احسن در این کتاب آورده شده بود.
البته نظری در مورد صحت یا دقت این مفاهیم ندارم چون تنها آشنایی من با نیچه به همین کتاب محدود میشه.
بیان مفهوم خودکاوی عمیق و ریشه یابی نیاتمون در کارها یا تفکراتمون به نوبه خود منو به فکر فرو برد و به نحو احسن در این کتاب آورده شده بود.