نقد، بررسی و نظرات کتاب خاطرات سفیر - نیلوفر شادمهری
مرتبسازی: جدیدترین
امید شهریاری
۱۴۰۳/۱/۲
00
کتاب پر محتوا و خوبی بود
خاطراتی که زاییده واقعیاتی هستند که از برخورد با جهان لاییک غرب متولد شدند. روایت یک دختر شیعهای که با نور اعتقادات راسخ خود همراهانش را یا هدایت میکرد یا به تأمل وا میداشت.
برخورد راوی با مخاطبان یک برخوردی حذفی نبود. و سکوت هم نبود. روشنگری بود از دین اسلام؛ در کمال ادب و احترام. شاید درس عبرتی هم برای من نوعی است که با اینکه در یک کشور اسلامی زندگی میکنم برای پاسداشت دینم در جاهایی که لازم است هزار بهانه بیاورم اما یک دختر شیعه در جهانی متفاوت از فضای فکری هر شیعهای به زیبایی روشنگری میکند.
برخورد راوی با مخاطبان یک برخوردی حذفی نبود. و سکوت هم نبود. روشنگری بود از دین اسلام؛ در کمال ادب و احترام. شاید درس عبرتی هم برای من نوعی است که با اینکه در یک کشور اسلامی زندگی میکنم برای پاسداشت دینم در جاهایی که لازم است هزار بهانه بیاورم اما یک دختر شیعه در جهانی متفاوت از فضای فکری هر شیعهای به زیبایی روشنگری میکند.
کتاب خاطرات سفیر کتاب خوبی بود در این کتاب خاطرات دانشجویی است که برای تحصیل به فرانسه میره و در انجا از دین اسلام و همچنین از کشورمون دفاع میکنه ولی یک عیبی که این کتاب داشت این بود که ادم احساس میکرد یکم اغراق توش است و واقعی نیست یعنی این خانم در فرانسه کاری جز تبلیغ دین نداشت و چون یک دانشجوی معمولی بوده ومن نمیتونم باور کنم که این خانم مانند کسانی که سالهامبلغ دین هستند و نسبت به همه ابعاد دین مسلط هستن اسلام را به دوستاش معرفی میکنه
با سلام
کتاب دارای حال و هوای صمیمی و طریقه نوشتاری محاوره گونه و پر از بخشهای گفت و گو میان شخصیتها بود که به نظر شخصی من برای بیان و حتی آموزش مسائل اعتقادی شیوه دلچسبی حساب میشد، هرچند بهتر بود بعضا به جای تکیه بر کلیشههای ملیتی و شخصیتی بیشتر به عمق افکار افراد پرداخته میشد. خواندن این کتاب باعث بالابردن اعتماد به نفس شما را در مواجه با پرسشهایی که شاید یک به اصطلاح خارجی که صرفا از روی کنجکاوی (یا حتی تخریب کردن باور هایتان) مطرح کند را بالا میبرد، همچنین منظره کوچکی از آنچه که شاید در کشورهای غیر مسلمان به آن بر بخورید نشان میدهد. اصالت و پایبنی به عقاید که در متن کتاب آشکار شده قابل تقدیر است هرچند نمیتواند به عنوان یک کتاب خوب به کسی معرفی شود که اعتقادات مشابه را ندارد و میخواهد از طریق مطالعه با دیدگان ایرانیان مسلمان در رابطه با دیگر ادیان و مذاهب آشنا شود.
ممنون از تلاشهای شما
کتاب دارای حال و هوای صمیمی و طریقه نوشتاری محاوره گونه و پر از بخشهای گفت و گو میان شخصیتها بود که به نظر شخصی من برای بیان و حتی آموزش مسائل اعتقادی شیوه دلچسبی حساب میشد، هرچند بهتر بود بعضا به جای تکیه بر کلیشههای ملیتی و شخصیتی بیشتر به عمق افکار افراد پرداخته میشد. خواندن این کتاب باعث بالابردن اعتماد به نفس شما را در مواجه با پرسشهایی که شاید یک به اصطلاح خارجی که صرفا از روی کنجکاوی (یا حتی تخریب کردن باور هایتان) مطرح کند را بالا میبرد، همچنین منظره کوچکی از آنچه که شاید در کشورهای غیر مسلمان به آن بر بخورید نشان میدهد. اصالت و پایبنی به عقاید که در متن کتاب آشکار شده قابل تقدیر است هرچند نمیتواند به عنوان یک کتاب خوب به کسی معرفی شود که اعتقادات مشابه را ندارد و میخواهد از طریق مطالعه با دیدگان ایرانیان مسلمان در رابطه با دیگر ادیان و مذاهب آشنا شود.
ممنون از تلاشهای شما
نمی دونم بخندم به این کتاب یا گریه کنم
کتاب باهام کاری کرد که از نویسندههای زن بدم بیاد
گرچه این خانوم قصه بافی بیش نیست!
آدمی ک میره فرانسه باید یکم از خودش سازگاری نشون بده. خب وقتی شما مسلمونی و دینت رو دوست داری چرا رفتی فرانسه!
این کتاب کاملا معلوم ک اغراق زیادی کرده و فقط خواسته بچه گول بزنه و واقعا بعد از خوندن این کتاب
هیچ چیز خواستی حس نکردم
فقط رفتم امتحان دادم
کتاب باهام کاری کرد که از نویسندههای زن بدم بیاد
گرچه این خانوم قصه بافی بیش نیست!
آدمی ک میره فرانسه باید یکم از خودش سازگاری نشون بده. خب وقتی شما مسلمونی و دینت رو دوست داری چرا رفتی فرانسه!
این کتاب کاملا معلوم ک اغراق زیادی کرده و فقط خواسته بچه گول بزنه و واقعا بعد از خوندن این کتاب
هیچ چیز خواستی حس نکردم
فقط رفتم امتحان دادم
سلام
به نظر من خیلی از داستانها ساختگی بودن و اغراق بیش از حد داشت
و در کل کتاب، فرانسه و کشورای خارجی و مردمشون رو بد و بی فرهنگ نشون دادن و ایران رو عالی!
و جوری بود که مردم ادیان دیگه هیچ اطلاعاتی راجب دینشون نداشتن و چیزی نمیدونستن و تاکید بر این بود که کلا فکر نمیکنند! ولی ایشون همه چیز رو میدونستن و در لحظه و برابر هر سوال سختی بدون آمادگی قبلی بهترین جواب رو میدادند!
و ایشون خودشون رو به سبب پوششون از خانمهای دیگه کاملا برتر میدونستن و اجازه قضاوت رو درباره اونها به خودشون میدادن به خاطر پوششون.
و در قسمتی که توی قطار بودن هم به حیوانات خیلی توهین شد هم صاحب اونها.
در کل اگر مجبور نبودم این کتاب رو نمیخوندم.
به نظر من خیلی از داستانها ساختگی بودن و اغراق بیش از حد داشت
و در کل کتاب، فرانسه و کشورای خارجی و مردمشون رو بد و بی فرهنگ نشون دادن و ایران رو عالی!
و جوری بود که مردم ادیان دیگه هیچ اطلاعاتی راجب دینشون نداشتن و چیزی نمیدونستن و تاکید بر این بود که کلا فکر نمیکنند! ولی ایشون همه چیز رو میدونستن و در لحظه و برابر هر سوال سختی بدون آمادگی قبلی بهترین جواب رو میدادند!
و ایشون خودشون رو به سبب پوششون از خانمهای دیگه کاملا برتر میدونستن و اجازه قضاوت رو درباره اونها به خودشون میدادن به خاطر پوششون.
و در قسمتی که توی قطار بودن هم به حیوانات خیلی توهین شد هم صاحب اونها.
در کل اگر مجبور نبودم این کتاب رو نمیخوندم.
کتاب به زبان راحت و طنزگونه نوشته شده. نویسنده سعی کرده از مسائلی که در خارج از کشور پیش میاد و معمولا مورد سوال قرار میگیره با زبان طنز و استدلالی صحبت کنه. استدلالهای ایشون در مورد مسائل اسلامی را کم و بیش پسندیدم. من سالها در کشورهای مختلف زندگی کردهام و بعضی از این مسائل برام پیش آمده بودن بنظرم اگر کسی و بخصوص جوانی قصد داره با فرهنگ ایرانی_ اسلامی در خارج از کشور زندگی کنه خوبه این کتاب رو بخونه. ولی بعضی از مسائلی که گفته بودن را من شخصا در خارج از کشور ندیدم. مثلا برخوردی که در فروشگاه لوازم ورزشی اتفاق افتاده بود. که البته این موضوع را نفی نمیکنم و شاید برای من تابحال پیش نیامده.
در کل کتاب قشنگه و کار نویسنده که تجربیات و خاطراتش رو نوشته کار زیبایی است.
در کل کتاب قشنگه و کار نویسنده که تجربیات و خاطراتش رو نوشته کار زیبایی است.