نقد، بررسی و نظرات کتاب ذهن فضول: به من چه! به تو چه! به ما چه! - علی شمیسا
مرتبسازی: جدیدترین
سعیده
۱۴۰۳/۱/۷
00
کتاب خوبیه. پیشنهاد میکنم هم بخونید هم تعلیماتش رو ترویج بدیم..
خیلی کتاب خوبی هست خواننده میتوانه با این کتابها خودش و اطرافیانش را بشناسه و بر محیط اطراف ش تسلط داشته باشه🥰 میتوانید به افراد فضول اطرافیانتاناین کتاب ره پیشنهاد کنید. که یاد گرفتم ک چگونه با افراد فضول اطرافم برخورد کنم تا فضولی او صدمه یی به زندگی من نرسانه و همچنان یاد گرفتم تا چه حد به مداخله کردن (از روی دلسوزی و محبت) به زندگی دیگران حق داریم و با کدام افراد چگونه برخورد داشته باشیم تشکر از کتابراه و نویسنده ❥
نویسنده بیان میکنه اطلاعاتی که ازدیگران به ترفندهای مختلف (یه دستی زدن) یا ابراز هم دردی صرفا برای ارضا کنجکاویهای خودمونه اطلاعاتی که کسب میکنیم در واقع زبالههای زندگی طرف مقابل رو جمع آوری کردیم که اصلا سودی در بر ندارد. هنگام برانگیختگی کنجکاوی سه جمله رو تکرار کنید به من چه به تو چه به ما چه یکی از راهکارهای جلوگیری از فضولی و مداخله دیگران در زندگی پاسخ ندادن به سوالاتشون هست
کتاب فوق العاده خوبیه، کاش این قبیل موضوعات برامون فرهنگ سازی بشه. اینکه هرکسی زندگی و علایق وسلیقههای شخصی خودش رو داره. واینکه اگرکسی طبق افکاروباورهای مازندگی نمیکنه معنیش این نیست که نمیدونه وماباید بهش یادبدیم. شاید میدونه ولی اون طرزفکر یا روش زندگی رو دوست نداره. دوستان کتابخونم حتما بخونید وازش لذت ببرین🥰
این کتاب رو به توصیهی یکی از دوستام گرفتم واقعا کتاب خوبیه به ما یاد میده که خودمونم در کار دیگران دخالت و فضولی میکنم و میفهمونه اول باید خودمون اصلاح بشیم بعد راههای مقابله با آدمهای فضول رو آموزش میده و اهدافی که ما از فضولی کردن از دیگران داریم و دیگران از ما دارند. توصیه میکنم حتما بخونید.
واقعا کتاب خوبیه، خیلی از دخالتها باعث ایجاد یک فاجعه میشه، این کتاب مناسب حال و روز من هست به دلیل قضاوتهای افراد مختلف درمورد سبک زندگیم, که باعث رو آوردنم به کتاب و تنهایی در این چند سال شده، به نظرافرادی که دخالت میکنند همه باید شبیه به هم زندگی کنند و رفتار کنند و کسی که شبیه شون نباشه از دایرهی انسانیت خارجه، خوندن این کتاب خیلی برام آرام بخش بود، ممنون از نویسندهی خوب این کتاب و کتابراه همیشه همراهم🙏🌺
درکل کتاب خوبی بود ولی من با بعضی از مطالبش نمیتونم کنار بیام من یک مادرم نمیتونم نسبت به رفتار کردار وگفتار فرزندانم بی تفاوت باشم صرفا به این باور که درکارشان دخالت نکنم اگر اینجور باشه که پدر و مادر چگونه بچهها را تربیت کنند و چگونه آنها را از خطرات جامعه آگاه کنند نمیشه بچهها را با حال خودشان گذاشت و بگییم سرش به سنگ میخوره آگاه میشه بعضی از تجربهها با نابودی همه چیز آدم بدست میاد دلیل نمیشه که با عنوان فضولی بچه هایمان را رها کنیم وهمیطور دوستان وبقیه خانواده اگر کار نادرستی از آنها سربزند وظیفه اخلاقی ما حکم میکنه که اورا از عواقب کارش مطلع کنیم به نظر من مشورت اصلا فضولی ودخالت نیست