نقد، بررسی و نظرات کتاب مورتالیته و جیغ سیاه: روزنوشت‌های یک رزیدنت زنان - زویا طاوسیان

کتاب فوق العاده‌ای بود که با وجود اینکه بعضی از صفحات و فصل هاش جابجا بودن ولی واقعا ازش لذت بردم... حالا دلیل داد و بیداد‌های لیبر و خستگی همیشگی رزیدنتهای زنان رو بهتر درک میکنم و دیگه ازشون دلخور نمیشم و هفته‌ی دیگه با یه دید جدید میرم لیبر... دیگه از دست اون رزیدنت سال چهاری کذایی که اولین بار برای اشتباه شرح حال دادنم سرم داد کشید و اشکمو دراورد هم ناراحت نیستم... حالا میفهمم که اونا هم فقط خسته بودن و سیستم اموزشیشون اینجوری تربیتشون کرده که باید با داد و فریاد آموزش داد... در کل مطالعه‌ی کتاب رو به همه بخصوص همه‌ی کسانیکه در فیلد زنان کار میکنن پیشنهاد میکنم.

خارق العاده بود
با خوندن شیفت‌های رزیدنتی سال یک فهمیدم سال کنکور هیچ چیزی نیست در برابرش
قطعاً از این به بعد بیدار شدن و درس خوندن‌ واسم سخت نیست
قطعاً اینبار از فصل تولید مثل و دستگاه زنان فراری نیستم
و دیگه اصلا و ابدا این مباحث ابتدایی واسم سخت نیست 😁 هرچی باشه من شاهد کلی عمل سخت وهیجان انگیز بودم حیف نیست چهار تا کتاب دبیرستانی مانعم شه که به صورت واقعی شاهد و بلکم بیشتر جراح اون عمل باشم؟
مرسی خانم طاوسیان بابت این کتاب
واقعا باعث شد دیدم نسبت به پزشکی عوض بشه و اون بهشتی که فکر می‌کردم نیست! پس بهتره اگر میخوامش از الان واسش آماده شم

کتاب خوبی بود و تجدید خاطره‌ای شد از سال‌های اول طرحم واقعا در همه رشته‌ها از آموزش خبری نیست و کافیه کمی از جغد‌ها انتقاد کنی بیچارت میکنن دم زویا گرم

کتاب زیبایی هست به کسانی که علاقمند رشته پزشکی هستند توصیه می‌شود. پاینده باشند تمام دکترها و مهندسان دلسوز ایران زمین

تا اینجا که خوندم به نظرم برای افرادی که میخوان تخصص زنان بگیرن این کتاب میتونه با سختی‌های راهشون آشناشون کنه

میشه گفت یه مجموعه خاطرات روزمره که صفحات این مجموعه بعضا جابه جا و بهم ریخته شده

خیلی صفحه‌ها جابه جا بود و درهم کلا کتاب خام بود بیشتر شبیه دفترخاطراته

عالی بود مخصوصا برای بچه‌هایی که انتخاب رشته دارن

جالب بود، خصوصاعلاقمند به رشته پزشکی

خیلی عالیه این کتاب، پیشنهاد میکنم