نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی خانم دالاوی - ویرجینیا وولف
3.8
36 رای
مرتبسازی: جدیدترین
سیمین دخت اسدی پناه
۱۴۰۲/۵/۲۵
00
صدای گوینده خیلی زیباست ولی هر لحظه منتظر بودم بزنه زیر گریه!
عالی بود. دو بار این کتاب رو گوش دادم. به صورت خیلی ظریف و به دور از شلوغ کاری به دغدغههای روزمره زنان حتی در جامعهای پیشرفته و ظاهرا آگاه به حقوق بانوان میپردازه. افرادی که دغدغههایی در مورد جنسیت گرایی و حقوق بانوان در جامعه دارند و در عین حال با لحن خاص کتابهای وولف آشنا هستند مناسب هست.
من خیلی دوستش نداشتم ولی به هر حال کتاب بدی نبود. طبق نظر منتقدین این کتاب باعث میشه توی حال زندگی کردن رو درک کنیم
راستش برای من جالبترین چیزی که داشت این بود که کتاب از یه برههی زمانی حرف میزنه که فرهنگ مردم اروپا در حال تغییر بوده از زمانی که خیلی از خط قرمز هاشون در حال کم رنگ شدن بوده. و نکتهی مثبت دیگه ش نگاه خانم دالاوی به مهمانی دادن بود برام جالب بود که سخاوتمندانه تلاش میکرد دوست و آشناها رو دور هم جمع بکنه چون از هم دورن و فقط یه مهمانی میتونه همچین فرصتی براشون فراهم بکنه و...
و یه نورد دیگه این که این که نشون میداد چطور میشه که هر فرد در عین این که آدم قابل احترامی به نظر میرسه از زاویهی ویژگیهای منفیش آدم به درد نخوری به نظر برسه
راستش برای من جالبترین چیزی که داشت این بود که کتاب از یه برههی زمانی حرف میزنه که فرهنگ مردم اروپا در حال تغییر بوده از زمانی که خیلی از خط قرمز هاشون در حال کم رنگ شدن بوده. و نکتهی مثبت دیگه ش نگاه خانم دالاوی به مهمانی دادن بود برام جالب بود که سخاوتمندانه تلاش میکرد دوست و آشناها رو دور هم جمع بکنه چون از هم دورن و فقط یه مهمانی میتونه همچین فرصتی براشون فراهم بکنه و...
و یه نورد دیگه این که این که نشون میداد چطور میشه که هر فرد در عین این که آدم قابل احترامی به نظر میرسه از زاویهی ویژگیهای منفیش آدم به درد نخوری به نظر برسه
ویرجینیا وولف نویسندهی معمولیای نیست که داستانهای معمولی بنویسد و همه به به و چه چه کنند. مخاطب خاص دارد. صدای این خانم با این مدل خواندن به درد این اثر نمیخورد. مثلا باید کتابهای خانم فهیمه رحیمی را آن هم تازه شاید بخواند. و باز به نظر من اشتباه است که انقدر عواطف زیاده از حد به صدایمان اضافه کنیم
مخاطب میفهمد که الکی است. میفهمند که دروغ است. به قول شاعر سید علی صالحی: مردمان میفهمند...
مخاطب میفهمد که الکی است. میفهمند که دروغ است. به قول شاعر سید علی صالحی: مردمان میفهمند...
به نظر میرسه اجرا و لحن بیش از حد به متن تحمیل شده، اینکه کل متن با لحنی (به نظر عمدی) بیرمق خوانده شده شنیدن کار ر رو سخت کرده، ویژگی متن با این ضربآهنگ همخوان نیست از نظر من. گاهی تاکیدها برای تلفظ دقیقِ بعضی کلمات آزاردهنده شده و در بخشهایی ریتم آنچنان کُند شده که متن رو از دست میدم.