نقد، بررسی و نظرات کتاب ده نفر قزلباش - جلد دوم - حسین مسرور

متاسفانه یا خوشبختانه درمورد دوران صفویه با توجه به اینکه این دوران نسبت به ادوار و دوره‌های کهن و دورتر ایران خیلی نزدیکتر به عصر ما هستش ولی با کتابهایی رو به رو هستیم که یا کاملا میتوان گفت برخی شاهان صفوی در رده بهترین شاهان ایران هستند یا در واقع با یکسری جلاد روبه رو هستیم که در جنایات و روحیات زشت اخلاقی یا بی عرضگی در زمره بدترین افراد بودند. (شناخت این پادشاهان به منش و فرهنگ دشمنان ایران هم در آن دوران کاملا بستگی دارد - تاریخ توسط قدرت‌ها ثبت شده است و شوربختانه پادشاهان صفوی در زمره پادشاهانی هستند که با کینه‌ای که توام با بی سوادی است ازشون یاد شده است و این دوران اغلب با بی اعتنایی روبرو شده است) ولی کتاب حاضر یکی از بهترین رمان‌های تاریخی بود که مطالعه کردم و با یکی از پادشاهان بزرگ ایران که به ندرت ازش یاد شده است آشنا شدم.
شاه طهماسب و دورانی که ایران را به بهترین شکل مدیریت و حفظ کرد.... رمانی همراه با غرور ملی و فراز و نشیب‌های فراوان و قابل تامل.... کتابی ارزشمند

در رابطه با این کتاب اینکه، دو ایراد به این کتاب وارد است، وقتی داستان داره از دوره‌ای تاریخی حرف میزنه، دست کم باید سال‌های اتفاقات مهم رو ذکر میکرد و دوم اینکه از شخصیت‌های داستان اول هیچ فرجامی به دست نیومد، مثل خوش خبر بیک یا عبدالله خان... گویا سرنوشت این‌ها در جایی از تاریخ گم شده

شاید دوستان بدانند که این دوجلد کتاب در اصل ٥ جلد بوده که تجمیع شده و از جلد چهارم قهرمانان جدید در کتاب معرفى شده و داستانرخظ سیر جدیدى گرفته (یوسف)
اما‌ای کاش جناب مسرور قهرمانان از قهرمانان سه جلد اول مانند اسکندر یاد کرده بودند و برای انها سرانجامى مشخص شده بود

جناب آقای مسرور تبریک میگویم اثری تاریخی را تبدیل به رومانی شیرین کردید که جوانان ما تمایل به مطالعه آن پیداکنند و اینگونه با استخوان‌بندی تاریخ صفویه در ایران آشنا می‌شوند ولی در داستانی شیرین

بیشتر به جنبه‌های داستانی پرداخته تا واقعیت و اینکه برخی شخصیت‌ها که از ابتدای داستان بودند در حوالی داستان گم شدن که جالب نبود و داستان پایان کامل نداشت.

کتاب بسیار زیباو آموزنده ایست واز خواندنش لذت میبرید

بنده کتابهای تاریخ شاهان ایران رو بسیار دوست دارم ولی خیلی کم هستش توی کتابرراه