به نظرم نسبت به جلد اول، متن روان تر و منسجم تری داره.
پیگیریها و جسارت امید و هوشمندی و توجهش به جزییات رو دوست دارم.
اینکه شخصیت تک بعدی نداره و با وجود اینکه عاشق حل پروندههای جنایی هست اما اولویت زندگیش نیست.
علی رغم اینکه نویسندهی محترم به موضوع جالبی پرداختن اما متاسفانه حاشیه پردازی و کاربرد جملات غیر ضروری (مثل گزارش مکرر هواشناسی، احوال پرسیهای دوستان در دانشگاه و...) از جذابیت داستان کم میکنه.
و این میشه که مثل جلد اول همه چیز یکهویی و در آخرین فصل؛ خیلی عجولانه، نتیجه گیری و حل و فصل میشه.
پیگیریها و جسارت امید و هوشمندی و توجهش به جزییات رو دوست دارم.
اینکه شخصیت تک بعدی نداره و با وجود اینکه عاشق حل پروندههای جنایی هست اما اولویت زندگیش نیست.
علی رغم اینکه نویسندهی محترم به موضوع جالبی پرداختن اما متاسفانه حاشیه پردازی و کاربرد جملات غیر ضروری (مثل گزارش مکرر هواشناسی، احوال پرسیهای دوستان در دانشگاه و...) از جذابیت داستان کم میکنه.
و این میشه که مثل جلد اول همه چیز یکهویی و در آخرین فصل؛ خیلی عجولانه، نتیجه گیری و حل و فصل میشه.