کاش نویسنده می‌گفت درس اخلاقی داستان‌ها چیه! مثلا داستان اول، آیا درسش اینه که بعد از یه عمر خدمت، باید طرف رو بندازیم بیرون از خونه؟ یا اینکه یه اسب پیر اینقدر قوی هست که یه شیر چندصد کیلویی رو می‌تونه با سرعت بکشه؟ یا شیر اینقدر ضعیفه؟... من هنوز دارم فکر میکنم که درس اخلاقیش چی می‌تونه باشه...
کاش نویسنده اسمش رو قصه‌های کهن نمی‌گذاشت... احساس میکنم از این کلمه سو استفاده شده و به نوعی توهین به قصه‌های کهن هست...
حیف از وقتی که برای خوندنش گذاشتم و وقتی که صرف کشیدن این نقاشی‌ها شده...
باسلام
من برای برادرم این کتاب رو خوندم و خیلی خوشش اومده چون راجب حیوانات بود مخصوصا از قصه‌ی اولی خیلی خوشش اومد اما تو قصه دوم از صید و مردن ماهی خیلی ناراحت شد
ولی در هر حال عالی بود
بعضی از داستانهاش نه تنها پندآموز نبودن بلکه بدآموزی هم داشتند. مثلا تو داستان اول اسب شیر رو برای نجات خودش می‌کِشه رو زمین و حیوون بدبخت خونین و مالین میمیره. این صحنه برای یه بچه اصلا خوشایند نیست!
اگه به کتاب‌هایی که داستان از زبان حیوانات است، علاقه مندین می‌توانید کتاب کلیله و دمنه را بخوانید.
کتاب‌های دیگری هم هستن که از زبان حیوانات هستن، مانند: جاناتان مرغ دریایی، مزرعه حیوانات و...
داستان اولش رو خوندم ناامید کننده بود. فقط صرف اینکه چند حیوان رو وارد ماجرا کنیم که نمیشه داستان.
بی رحمانه، خشن و بدون بار اخلاقی بود، بلکه بار منفی هم داشت
کاش نویسنده اسمش رو قصه‌های کهن نمی‌گذاشت... احساس میکنم از این کلمه سو استفاده شده و به نوعی توهین به قصه‌های کهن هست...
حیف از وقتی که برای خوندنش گذاشتم و وقتی که صرف کشیدن این نقاشی‌ها شده...