نقد، بررسی و نظرات کتاب هنر رهایی از رنج - آدیا شانتی
4.5
441 رای
مرتب‌سازی: جدیدترین
نازنین سالاری
۱۴۰۱/۱۲/۱۷
00
برام کتاب کسل کننده‌ای بود و نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم احساس میکردم تکرار حرف‌های کلیشه‌ای هست
اولش کتاب برام کسل کننده بود، ولی یواش یواش برام جذاب شد و لذت بردم، واقعا مفاهیم فوق العاده‌ای توش داشت، ای کاش میشد همه آدما به این میرسیدن که همه ما یکی هستیم، جزئی از یک کل واحد، ما از هم جدا نیستیم، هیچ خوب و بدی وجود نداره و همه چیز همونیه که باید باشه، اگر میشد همه آدما اینطور فکر کنن حتما دنیا جای خیلی بهتری میشد❤
کتاب پرمحتوایی است. دوستش دارم، چرا که خودم در مسیر طی این رنج معنوی هستم و مسیر رشد من نیز با شکستن سخت و رنج و درد آغاز شد. رنجی که پشتم رو خم کرد و بی کسی و ندانستی و ناآگاهی از چه کنم‌ها و چه می‌شودها را به همراه داشت. دردی که تا درکش نکنی و رنج باعث به سلابه کشیدنت نشود، حاصلی برایت شروع نمی‌شود. دستاوردی که سخت ایجاد میشود و اگر رها نشود، میتواند تعالی به همراه داشته باشد. رشدی که نمی‌دانم چیست و تاکجا باید دنبالش رفت، چیزی نمی‌دانم و تصویری ندارم اما می‌پذیرم و آن مسیر دشوار را حالا که شروع کردم ادامه می‌دهم. پذیرش و سکوت و باور، کلیدهایی بود که این کتاب هم به آن اشاره کرد. در ادبیات و داستانهای ما هم رسیدن به رنج عمیق سرچشمه تعالی و رشد برتر و معنوی می‌دانند. این رنج ترا فارغ از هیاهوی دیگران و اظهارنظرها میکند. شاید خواندن این مطالب برای شما آسان جلوه کند، اما یک شبه این مهم اتفاق نمی‌افتد و هر بار رنج مضاعفی سر راهت قرار می‌گیرد. شاد باشید و آگاه.
ادمی با درد و رنج و مشکلات ابدیده شده و محکم و مقاوم بار میاید و در مقابل ناملایمات زندگی بسیار هم صبور شده و هم استانه تحمل ان بالا میرود و این مشکلات هستند که انسانها را از یکدیگر متمایز میکند و بعضی از انها را شایسته سروری میداند و هرگز دریای ارام از انسان یک ناخدای قهرمان نمیسازدولی در هر حال در این کتاب بخوبی توانسته به انسان باور بدهد که انسان میتواند مشکلات و مصائب را به فرصت تبدیل کند و در این کتاب ارتباط بین داشتن باور و اعتقاد به پشت کار کاملا مشهود است ولی انچه انسان را به موفقیت میرساند تلاش سختگی ناپذیر و سست نشدن در انجام کارهاست و زمانی دریچه موهبات و لطفها و نعمتهای الهی به انسان سرازیر میشود که علاوه بر باور و اعتقاد به ان از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نکرده باشی
به شخصه این سبک کتاب‌ها رو دوست ندارم ولی برای کسانی که میخوان هنر خوب زندگی کردن رو یاد بگیرن کتاب مفیدی هستش و کسانی هم که میخوان نویسنده بشن چه داستانی و چه غیر داستانی هر چه بیشتر بتونن کتاب بخونن واقعا هم سوادشون بالا میره هم دامنه لغات بالایی پیدا میکنن به هر حال کتاب خوبیست.
«سکوتی وجود دارد که همیشه حاضر است و آن شلوغی در پس زمینه این سکوت اتفاق می‌افتد.» این کتاب در باره چگونه ساکت کردن ذهن و رسیدن به سکوتی که زمینه ساز رهایی از رنج است سخن می‌گوید. احتمالا این شعر از شاملو رو شنیده باشید با مضمونی که رنج را طلیعه‌ی نیروانا میداند؛ «می دیدم که اگر فانوس را به آب افکنم و سیاهیِ شب را به فروبستگیِ چشمانِ خود تعبیر کنمبه بودای بی دغدغه ماننده‌ام که درد را از آن روی که طلیعه تازِ نیروانا میداند، به دلاسودگی برمی گزارد. اما من از مرگ به زندگی گریخته بودم.» همچنین می‌دانیم در اشعار سهراب سپهری نیز آموزه‌های هندویی و بودایی بازتاب خاصی پیدا کرده است.. شالوده‌ی این کتاب نیز از مکتب تائویسم، بودیسم و ذن بهره گرفته است. اشاره‌های متعددی لابه لایه سطور این کتاب به استادان ذن و تائو حتی مذاهب دیگر میشود. نویسنده؛ فرم‌های مختلف معنویت، ملکوت بهشت، آزادی یا نیروانا را همان فرار از جهان دوگانگی میداند. و درباره‌ی ماهیت ذهن و گذشته نگر بودن اطلاعات در ذهن سخن می‌گوید و برای رهایی از رنج بی ذهنی را پیشنهاد می‌دهد، عبور از شلوغی ذهن یعنی عبور از تضادها دوگانگی‌ها و یا آنکه، همه‌ی اضداد را مانند یک کل در وجود خود حفظ کنیم. شاید این شعر رو از زبان شمس شنیده باشید، همه اضداد را باهم داشتن؛ «هم ناطق و خاموشم هم مهر خموشانم هم طفلم و هم پیرم...» و جالب‌ترین مشابهت میان مضامین مطرح شده در این کتاب را با ادبیات ایران در این شعر خیام میتوانید مورد توجه قرار داد: انگار که هرچه هست در عالم نیستپندار که هرچه نیست در عالم هست