نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی بعد از زلزله - هاروکی موراکامی

این کتاب پنج داستان کوتاه دارد. «بشقاب ‌پرنده در کوشیرو» درباره‌ی مردی به‌ نام «کومورا» است که همسرش در سکوتی ممتد فرو می‌رود و یک روز ناگهان ناپدید می‌شود. داستان «منظره‌ای با اتوی چُدنی» راجع‌به «کِیسوکی» و «جونکو» است که در ساحلی آرام آتش روشن می‌کنند. حرف‌ها و وصف‌حال آن‌ها موضوع اصلی این داستان است. «تایلند» درباره‌ی نفرت «ساتسوکی» از مردی است که او را از بچه‌دار شدن محروم کرده است. او تمام روزهایش را با این حس عمیق و آزاردهنده سپری می‌کند. «قورباغه‌ی عظیم توکیو را نجات می‌دهد» درباره‌ی مردی به نام «کاتاگیری» است که روزی وارد آپارتمانش می‌شود و قورباغه‌ی عظیم‌الجثه‌ای را می‌بیند که منتظرش نشسته است. قورباغه به مرد می‌گوید که ماموریت دارد تا توکیو را از کرم غول‌پیکری که در زیر زمین زندگی می‌کند و باعث زلزله‌ای مهیب می‌شود، نجات دهد. در «شیرینی عسلی» داستان سه دوست دوران دانشگاه به نام‌های «جونپی»، «سایوکو» و «تاکاتسوکی» را می‌خوانیم که حالا دو نفر از آن‌ها با هم ازدواج کرده‌اند و بچه‌دار شده‌اند.
درباره کتاب بعد از زلزله
موراکامی استاد خلق مضامین جدید است. او از دل ساده‌ترین و بدیهی‌ترین پدیده‌ها و اتفاقات دنیا یک داستان ناب و جذاب می‌نویسد. می‌تواند همان موضوعات حقیر و نادیدنی را طوری بنویسد و بال و پر دهد که هر مخاطبی را به خود جذب کند. نوشته‌های او تلفیقی از واقعیت و خیال است. سرنوشت شخصیت‌هایش دست خودش است، اما بدون این که نقشی در تعیین خوب و بد داشته باشد یا بخواهد فرد یا اتفاقی را قضاوت کند، داستانی می‌نویسد که در پایان بعید است آدم‌ها همان آدم‌های اول داستان باشند.

داستان‌های کوتاه موراکامی به نسبت رمان‌های او از عناصر راز آلود و وهم انگیز کمتری برخوردار هستند ولی در هر داستان کوتاه می‌توان تکه‌ای و رگه‌ای از رمان‌های این نویسنده یافت. مثلا فقدان ناگهانی کسی بدون ذکر دلیل مشخص (فقدان یکی از عناصر اصلی داستان‌های موراکامی است).
مثلا این فقدان در رمان‌های کافکا در کرانه و تسوکورو و تعقیب گوسفند وحشی بسیار آشکار است. و یا دیدن خواب مار که باز به گونه‌ای در رمان کافکا ذکر شده. در کل گویی نویسنده ابتدا از این مواد خام در داستان‌های کوتاه استفاده کرده و در نهایت آن‌ها را در رمان‌ها به بلوغ رسانده. البته ترتیب نوشتن داستان‌ها را نمی‌دانم این صرفا برداشت شخصی است.
در مورد راوی باید بگویم صدا و فن بیان جناب رضوانی عالی است و به خوبی حس داستان را منتقل می‌کنند. من چند سال پیش این مجموعه را خوانده بودم ولی از آنجایی که قبلا با صدای ایشان کتاب شنیده بودم ترغیب به شنیدن این کتاب هم شدم.
با سپاس از کتابراه

سلام و درود خدمت دوستان عزیز. ۲ستاره ای که دادم واسه زحمت گوینده های عزیز بود که بسیار عالی فضا های داستان رو به نمایش گذاشته بودند ولی اصل داستان ها هیچ جذابیتی نداشت تنها چیزی که این داستان هارو متصل میکرد اسم بردن از زلزله بود و تم غم انگیزی داشت نکته بعدی اینکه توی این داستان ها مقدمه و بخش پایانی رو حس نمیکنی فقط بدنه داستان مثه اینه که یه فیلم ۱: ۲۰دقیقه ای رو از دقیقه ۲۰تا ۶۰ ببینی عملا شنیدنشو به کسی پیشنهاد نمیکنم اگد از رمان خوندن لذت میبرین پیشنهاد میکنم داستان کوتاه شرطبندی از انتوان چخوف رو گوش بدین تا متوجه حرفم بشین مرسی که وقت خودتون رو به خوندن این نظر اختصاص دادین

سلام و احترام؛ ترجمه جناب حاجی قاسم و صداگذاری جناب رضوانی عالی بودند. به قول دوستمون در کامنت‌ها، با یادداشت اسم‌های ژاپنی شخصیت‌ها میشه بهتر خط داستانی رو دنبال کرد. منظورهای داخل داستان به صورت زیرکانه‌ای منتقل شده‌اند و تصویرسازی دقیق حالات و احساسات، نقطه قوت این مجموعه داستان هست. تم دارکی بر جمله به جمله‌ی کتاب حاکم و آسمان دنیای داخل کتاب آقای موراکامی سیاه هست. نویسنده در محقق کردن هدف خودش موفق بوده، با این حال کتابی نبود که با سلیقه خودم پسند کنم یا جذب بخش‌های مختلف و متفاوت داستان بشم. با این حال، به نوبه‌ی خودش نوشته‌ی متفاوت و خاصی هست.

اولین اثری بود که از این نویسنده میخوندم. یکی از موضوعات اصلی کتاب که در تمام ۶ داستان آن حائز اهمیت بود موضوع تنهایی و سرگشتگی انسانها در دنیای مدرن بود. تمامی این داستانها به اتفاقات بعد از زلزله در شهر کوبه برمیگردد. افرادی که خود در مرکز زلزله نبوده‌اند ولی اخبار زلزله را دنبال کرده و به نوعی باز ندگی آن‌ها ارتباط میدا میکند. نویسنده در محقق کردن هدف خود که نشان دادن تنهایی و سرگشتگی و پریشانی انسان‌ها در دنبای امروزی است کاملا موفق بوده است.
صدا و گویندگی آقای رضوانی نیز قابل قبول بود و به خوبی حس و حال داستان را به شنونده منتقل می‌کنند.

خیلی خوشم نیومد از اول و آخر داستان چیز خاصی متوجه نشدم ولی تا آخر گوش دادم یه داستان تخیلی طور داشت ولی با هدف بیان موضوعات اجتماعی مثل احساسات طرفین و احساس آدم‌ها نسبت به خودشون و دیگران و البته به این موضوع اشاره داشت که وقتی آدما پایان زندگی بقیه رو میبینین باعث میشه سعی کنن زندگی خودشون رو تغییر بدن و به اون چیزی که واقعا می‌خوان برسن چون از پایان زندگی خودشون که کی و چجوری هست خبر ندارن ولی بازم هر چی تلاش میکنن انگار نمیرسن و به نظر میاد یه نقطه مهم از زندگی همه گم شده که هیچکی نمیدونه چیه ولی همه دارن دنبالش می‌گردن

واقعا نمی فهمم هدف از نوشتن این کتاب چی بوده!؟ نه مفهومی داشت نه سرگرم کننده بود. یسری داستان مسخره و الکی که انگار یه بچه دبستانی یا راهنمایی برای فراغتش نوشته! حیف وقت که آدم بذاره واسش. هیچ چیز مفیدی پیدا نکردم توی این کتاب‌. خواهش میکنم شما هم همچین کتابایی رو توی کتابراه نذارید. چجوری صرفشو کرده اصلا اومدن صوتیش کردن. چند تا اولیو گوش دادم به امید اینکه شاید بعدیاش خوب باشه ، ولی دیگه یکی مونده به آخری گفتم وااای خدا این چیه آخه. چی میخاد بگه . هدفش از این داستانا چیه نویسندش. اه اه

کتاب صوتی بعد از زلزله شامل شش داستان کوتاه بود که هر یک بخاطر موضوع واحدی بنام زلزله با هم در ارتباط بودند (زلزله‌ای که در شهر کوبه ژاپن اتفاق افتاده بود) البته داستانها ارتباط مستقیمی با خود زلزله نداشت بلکه از اثر روحی و روانی که زلزله بر روی انسانها داره صحبت میکند البته به نظر من کتاب گیرایی خیلی زیادی نداشت اما صدای دلنشین راوی به جذب مخاطب خیلی کمک کرده بود ولی در هر صورت این کتاب جز کتاب‌هایی که قابل چندین بار گوش کردن باشد نبود. ممنون

عرض ادب و مهر
خدمت عزیزان عرض کنم که ادبیات ژاپن شاید زیاد به مذاق ما خوش نیاد و کلا شاید از استعاره‌ها و مثل هاشون چیزی زیاد ندونسته باشیم، ولی اونهایی که آشناییه حداقل داشته باشند، شاید با این کتاب ارتباط بسیار خوبی برقرار کرده باشند..
دلیل ندانستن و درک نکردن ادبیات کشوری، به معنیه بد بودن اون کتاب نیست..
در کل خوب بود و از دیدگاه انسان و حیوان و حشره و.. وقوف زلزله را توصیف میکنه و هر جانداری از دید خودش اون رو میبینه و باهاش برخورد میکنه...

این اولین اثری بود که از موراکامی باهاش برخورد کردم.
مطمئناً مثله کافکا در ساحل نبود اما جز معروفترین آثار این نویسنده ژاپنی به حساب میاد.
تقریبا تمام آثار موراکامی یه نقد به جهان مادی دارن و با پوچ پنداری جهان، انسان رو به یه خلا معنوی می‌کشونن. تو آثار موراکامی خودکشی خیلی عادی انگاری جلوه داده می‌شه که البته این مورد در ژاپن چیز چندان عجیبی نیست. در کل کتاب خوبیه به شرطی که خیلی جدیش نگیریم.

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیزم
درمورد کتاب می‌تونم بگم چون من آشنایی زیادی با ادبیات ژاپن ندارم نتونستم کتاب رو خوب درک کنم و‌منظور نویسنده برام گنگ و‌نامفهوم بود. اینکه چرا همه داستانها به زلزله مربوط میشن و چرا نویسنده از شخصیتهایی مثل قورباغه وکرم استفاده کرده؟! ودرواقع این شخصیت‌ها استعاره از چی بودن
صدای گوینده عزیز بسیار گرم و‌دلنشین بود و‌خوبی کتاب صوتی طولانی نبودنشه.
ممنون از کتابراه عزیز

من با صدای گوینده و خواندن ایشون ارتباط برقرار نکردم و کتاب به سختی برام قابل فهم بود درباره کتاب هم چندین داستان کوتاه که در هر کدوم به روش خاصی راجب زلزله‌ای که در کوبه میاد پرداخته میشه و ازین منظر جالبه داستان‌های هاروکی موراکامی در عین حالکه با تخیل همراه میشه جاهاییش اما به واقعیت هم خوب میپردازه و منظور خودشو میرسونه این کتاب هم به خودی خود حرفی برای گفتن داشت از گوش کردنش میتونید لذت ببرید

کتاب از چهار داستان متفاوت تشکیل شده که هرکدام هم به شکلی با زلزله کوبه ارتباط پیدا می‌کند وداستان جذابیت لازم را دارد که تا آخر گوش کنم اما هاروکی موراکامی داستان‌های بلند رابهتر از داستان‌های کوتاه نوشته وتوانایی بیشتری درمورد داستان بلند دارد و این کتاب را با کتاب‌هایی که داستان بلند دارند ورمان هستند مانند تعقیب گوسفند وحشی و‌سرزمین عجایب بیرحم را گوش کنید تا منظور من را درک کنید وصدای راوی هم خوب بود.

موراکامی به خوبی توانسته فضای تاریک داستان را به مخاطب القا کند و در این کار در مدت تمام یک بخش از داستانش موفق بوده است. اما به عنوان یک مستمع، بنده از نحوه خوانش کمی (فقط بسیار کمی) آزرده شدم. گاهی اوقات هم جملات و کلمات شخصیت‌ها با هم ادغام می‌شد و یا اینکه آسوده قابل فهم نبود.
در کل اگر این کتاب را به عنوان یک کتاب برای وقت‌های آزادتان قرار داده‌اید، بسیار گوش دادنش را پیشنهاد می‌کنم.

به شخصه کتاب‌های هاروکی موراکامی رو می‌پسندم، اینکه نویسنده لقمه آماده رو تحویل نمیده خیلی جذابه، روده درازی نمیکنه، صریح و بی پرده صحبت میکنه، روانه و تصویر سازی‌ها واقعا قابل درکه، و در انتهای کتاب متوجه منظور نویسنده میشین که استفاده از زمان، کینه نداشتن، فرصت هارو غنیمت شمردن، محبت کردن و در کل انسانیت داشتن رو سعی میکنه به ما یادآوری کنه،،،

کتابی متفاوت و کمی جدید
راستش من را یاد صادق هدایت می‌اندازه
به زیبایی فضای داستان را ترسیم می‌کنه و آدم را در آن فضا قرار می‌ده؛ داستان‌های ابتدایی کاملاً به همان شیوه و نجات از زلزله داستانی غیر‌واقعی و دور از ذهن که همین جالبش کرده و در کل ارزش شنیدن داشت. این که چه طور خیال‌پردازی‌ها به تحریر کشیده میشن و.. ‌....
ممنون از انتخابتون🙏🙏🙏🙏

اسم‌های ژاپنی رو اگر با زبان ژاپنی آشنایی نداشته باشی نمیتونی تشخیص بدی مرد هست یا زن،، و همین مساله فهم کتاب رو سخت میکنه،، کل کتاب حول یک اتفاق هست،، زلزله،، چند تا داستان که شخصیت هاش به اون زلزله ربط دارن،، برای من داستان جالبی نبود و نتونستم با کتاب ارتباط بگیرم،،، اما گوینده مسلط بود و این نقطه عطف کتاب بود.

سبک کتاب مثل سایر کتاب‌های ماروکی هست ولی همه داستان‌ها سوم شخص هستند (بقیه کتاب‌ها اول شخص هستند). کتاب به گونه‌ای آدم را یاد پوچی‌هایی که هر کس در درونش دارد می‌اندازد و تلنگر این ذهنیت زلزله است. داستان‌ها به هم مرتبط نیستند و پایان باز دارند. در کل یک اثر متوسط از ماروکی هست. من به شخصه دوست نداشتم.

من همشو گوش نکردم چون هیچی از دوتا داستان اول نفهمیدم نویسنده خوبین قبلا یه کتاب دیگه ازشون خوندم که قشنگ بود ولی این یکی به سختی ادم میفهمه داستان درباره مرد هست یا زن! واینکه نصفه رها میشد و گوینده حسی به ادم منتقل میکنه که انگار شخصیت داستان واقعا فاقد احساسه ولی در اصل پر از احساسات ان!

اولین اثر نویسنده س که میخونم و گوش دادم... مرگ در پس زمینه ۳ داستان اول خودش به رخ میکشه، شیرینی عسلی کپی ژاپنی سریال در پناه توست... ترجمه خوب و روان و اجرای مطلوب گوینده از امتیازات کاره... ارزش خوندن و شنیدن داره ولو برای ارزشمند دونستن زندگی و امید به طلوع فردا 💜توصیه می‌کنم

کتاب فوقالاده جالب و تکان دهنده و بدرد بخوری بود.
خیلی عالی بود و نکات خیلی جالب و عجیب و خوب عالی بود.
و راجب زلزله‌ای در شهر کوپه بود.
و راجب این بود که افرادی که در آن منطقه نبودند باز هم نگران و پریشان بودند و نگران وضع ان شهر بودند.
در کل کتاب خیلی خیلی خوب و جالب و جزاب بود.

سلام
صدای گوینده بسیار عالی بود
در مجموع نمره قابل قبول داره ولی یک شاهکار نیست مهم و خیال زیادی وجود داره شخصیت‌ها محدود هستند فقط شخصیت فراگ خیلی خوب بود و پردازش خوبی شده بود ولی کاش داستانی اونقدر غیرواقعی نمی‌نمود باقی داستان‌ها انگار یک صحنه یل بخشی رو گزارش می‌کردن

من فکر میکردم موراکامی رو میپسندم با اونهمه بلند اوازگی. اما در موردش اشتباه فکر میکردم شاید هم نباید بعنوان اولین اثر ازین نویسنده این کتاب رو انتخاب میکردم و سراغ نوشته‌های دیگرش میرفتم. بهر حال کتابو از نیمه هاش رها کردم و نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم

من سبک داستان‌های ژاپنی رو دوست دارم. اما یک جاهایی ترجمه به دلیل تغییر به حدی نامفهوم میشد که متوجه داستان نمیشدی در داستان اول اینجوری بود. داستان‌ها همه در رابطه با انسانهایی است که از چیزی یا کسی فرار میکنند از ترس هاشان فرار کرده‌اند اما در نهایت مجبورند که با آن مواجه شوند

اولین کتابی که از این نویسنده خواندم کافکا در ساحل بود که بسیار پسندیدم. بعد از آن هر کتاب دیگری از هاروکی خواندم جذبم نکرد شاید هم ارتباط گرفتن با فرهنگ ژاپن برایم جذاب نیست ولی راوی بسیار زیبا روایت کرده بود و بی اغراق دلیل گوش کردن برای من شد، با تشکر از کتابراه

مجموعه‌ای از چهار داستان کوتاه عالی و به واقع به یادماندنی است که کارکترهای آسیب دیده از زلزله شهر کوبه ژاپن را پردازش میکند. داستانها دررابتدا ارتباط خاصی باهم ندارند اما رفته رفته مخاطب با درهم آمیختگی داستانها مواجه میشود که همین عامل باعث ماندگاری کتاب دررذهن مخاطب میشود

کتاب جذابی بود ‌اما دوس داشتم هر داستان طولانی تر میشد چون بسیار جذاب شروع میشد.
اما این نظر شخصی منه چون داستان‌های طولانی رو بیشتر دوس دارم
اولین کتابی بود که از موراکامی میشنیدم و ترغیب شدم کتابای دیگش رو هم بخونم.
مرسی از گوینده با صدای آرام بخشش🤌

تو کتاب ایکی گایی در مورد هاروکی موراکامی گفته بود که ادم منزوی هس و زیاد تو اجتماع حاضر نمیشه و بنظرم این منزوی بودنش به کتاب هاش هم سرایت کرده تو همه بخشا دو یا سه نفر با هم گپ داشتن و شخص اول داستان اکثر ادم تنها و منزوی بود
عالی بود ممنون

داستان جالبی هست مخصوصا اینکه از ابتدای کار متن گیرایی دارد. نکات عمیق و قابل تاملی بیان شده که باعث میشه بهش فکر کنی. از شنیدنش لذت بردم. ممنونم ازتون. عالیه
راستی صدای راوی هم عالیه اما اگر کمی در شخصیت سازی افراد مختلف داستان تفاوت قائل میشدند بهتر میشد.

اسم این نویسنده زیاد به گوشم خورده بود و دوست داشتم بتونم آثارشو بخونم تا اینکه امسال عید این کتاب رو از کتابراه هدیه گرفتم.
نمیدونم داستان انقدر مفهومی و عمیق بود که از ادراک من خارج بود یا اینکه کتاب واقعا بی سرو ته بود و سطحی!!!

سلام و عرض ادب.
ممنونم از کتابراه.
این کتاب کتابی بسیار دوست داشتنی، با داستانهای عالی و خوانش بسیار بسیار خوبی هست.
برای من نحوه خوانش خیلی مهمه.
اگر خوانش خوب نباشه در کل کتاب را گوش نمیکنم و نسخه کتابی ان را مطالعه میکنم.

خیلی عالی بود هم داستان‌ها و هم صدای گوینده.
نوشته‌های موراکامی جورین که تو رو به فکر فرو میبرن و تو رو با استفاده از قدرت فکر و منطق خودت به یه مفهوم خاص و مورد نظر نویسنده میرسونن.
موراکامی بی شباهت به پائولو کوئلیو نیست هرچند خفیف.

نوشته‌های موراکامی از نظر تکنیکی قابل احترام هستند و مو لای درزشان نمیرود. ولی محتوی و هدف داستان مورد پسندم نیست.
هر چند زحمات کتابراه را برای ترویج کتابخوانی ارج میگذارم و آرزوی موفقیت روزافزون دارم.

راستش کتاب عالی بود لذت بردم از صدای گویند هم راضی بودم کار قوی داشتن پیشنهاد می‌کنم اگه قصد خواندن کتاب دارید یکیش این کتاب باشه چون بسیار کتاب جالبییییییییییییییی هست و مطمئنم همینجور ک من لذت بردم شما هم خواهید برد

چند تا داستان متفاوت کوتاه بود که نقش اولششون یه مرد ژاپنی بود که یا زنش رفته بود یا طلاق گرفته بود در هرحال مجرد بود و هول محور زلزله شهر کبه میچرخید، اصلا از این کتابه خوشم نیومد

از اونجایی که اولین تجربه م از ادبیات ژاپن بود زیاد نتونستم با هیچ کدوم از پنج داستانش ارتباط بگیرم و برام جالب نبود. همچنین گوینده هم قابل قبول نبود، البته شاید آوانامه انتظارات رو بالا برده!

گویندگی عالیه اما درمورد خود داستان، تا میای با شخصیت‌های یک داستان ارتباط برقرار کنی تموم میشه و میره داستان بعدی. من راستش زیاد چنین کتابهایی رو دوست ندارم که صد درصد سلیقه‌ای هست.

ادبیات غنی ژاپن
سکوت همسر مردی که فرار کرد و نخواستن‌های طولانی
بچه دار نشدن و درد عمیق
و...
درنهایت درد‌های مشترک زندگی
همه باعث شد موراکامی رو سربلند نگه داره

بخاطر تجربه لذت بخشی که از خوندن کافکا در ساحل برام رقم خورده بود انتظار بیشتری از این کتاب داشتم؛ اما چندان در حد انتظاراتم نبود! البته باید اضافه کنم خوانش کتاب خوب بود.

سبک نویسنده، خاص است و باید علاقه‌مند این نوع نوشتن باشی تا دوستش داشته باشی😉🤔
نویسنده، قصد ندارد به کسی بگه چکارکند چکارنکند!
نویسنده، قصد ندارد فردی رو قضاوت کنه!

ی جمله کتاب داره خیلی قشنگه: درک چیزی و شکل دادن به اون چیزی که با چشمای خودت میتونی ببینی خیلی متفاوته، اگه میتونستی هر دوتارو به خوبی و مساوی انجام بدی زندگی خیلی آسونتر میشد.

چون به صدای اقای رضوانی علاقه دارم، سعی کردم دو داستان اول رو گوش بدم ولی متاسفانه بقیه‌اش جذبم نکرد، شاید بقیه دوستانی که با ادبیات اونجا آشنایی بیشتری دارن، بیشتر بهره ببرند.

با این که نویسنده این کتاب مشهور و پرطرفدار میباشد، اما دارای سبک نگارش خاصی است که در برخی از داستان‌ها متن گنگ و نامفهوم میشود، و خیلی تمثیلی میباشد، مثل اولین داستان این کتاب

ما خیلی خوش شانسیم که در دوره‌ی حیات چنین نویسنده‌ی بزرگی زندگی میکنیم، اگه از رمان خوندن لذت میبرید، این کتاب حتما درگیرتون میکنه فارغ از اینکه چه ژانری دوست دارید

داستان‌های کوتاهی که با یک نخ پنهانی به هم متصل‌اند. این نخ پنهان که زلزله است‌ فقط اتصال دهنده ماجرا‌ها نیست، به شکلی نمادین نگاه و اندیشه‌های نویسنده را در روایت معنا می‌بخشد.

فهمیدن بعضی کتاب سخته، یعضیا رو باید خوند ولی بعضیا رو اگه گوش بدیم هم میشه اصل مطلب رو فهمید. اصلا برای بعضی کتاب پادکست خوبه و برای بعضی‌ها نسخه چاپی و پی دی اف

داستان گیج کننده‌ای بود من نتونستم چیزی ازش بفهمم ولی این دلیل نمیشه که چون با سلیقه من سازگار نبود برای دیگران هم اینطور باشه، قطعا کسانی هستند که این سبک را دوست دارند.

هرچقدر بابت این کتاب‌های رایگانی که تو عید میزارین ازتون تشکر کنم کمه❤

هرچی کتاب از این نویسنده بزرگ و عظیم و توانمند ژلپنی خواندم عالی بود، این کتاب دومین کتابیه که از موراکامی میخونم اولیش کافکا در ساحل بود، هر دو بی نظیر بودند

این کتاب رو یکی از مشهورترین نویسندگان ژاپنی نوشته و یک کتاب داستانی بسیار مهیج که تغییرات رفتاری انسان رو البته از نظر بنده در موقعیت‌های مختلف نشون میده.