من هاروکی موراکامی را از کتابی که توی نوجوانی خوندم و الان اسمش یادم نیست شناختم.
یادمه اون موقع خیلی از سبکش خوشم اومد ولی واقعا هر چی گشتم اسم اون کتابو پیدا نمی‌کنم.
بعد که اینو گوش دادم و نقدهاشو خوندم متوجه شدم این اولین کتابش بوده، شاید واسه همین به نظرم قوی نیومد. جالب اینه کن اگر ندونی نویسنده ژاپنیه هیچ نشانه‌ای غیر از اسم توکیو پیدا نمی‌کنی که متوجه بشی داستان داره توی یه کشور اسیایی و توی فرهنگ متفاوت و خاص ژاپن پیش میره. مخصوصا عادت مدام ابجو خوری و موزیک کلاسیک انگلیسی گوش دادن هاشون که کلا سمت و سوی کتاب و فضای تصویرسازی خواننده رو می‌بره به امریکا.
انتظار جملات قصار بیشتر، مفاهیم فلسفی و اجتماعی قوی تر و کلا رمان پخته تری داشتم مخصوصا پس از اون پیش گفتار خود نویسنده که می‌گفت اگه دنبال مفاهیم ساده تر هستید اساطیر یونانی‌ها را بخونید!!!
ترجمه خوب بود و راوی متوسط. البته خرده‌ای هم به اقای قویدل نمیشه گرفت، کشش داستان بیشتر از این اجازه نمی‌داد.
حدس می‌زنم کتاب سانسور هم داشت، بدی کتاب ترجمه شده همینه دیگه.
اون اهنگ it’s a rainy night in Georgia که موسیقی متن فصل‌ها بود را دوستش داشتم و دانلودش کردم.
در مجموع به نظرم میشد این ۴-۵ ساعت را با کتاب بهتری جایگزین کرد.
هاروکی موراکی نویسنده‌ای هست که یا دوستش داری یانه!!
بستگی به این دیدگاه که من از طرفدارانش هستم، شنیدن این کتاب با دیدگاه‌های خاص هاروکی موراکامی نسبت به قضایا برام لذت بخش بود و سپاس از صدا پیشگان با ارزش کشورم که این تجارب رو لذت بخش تر می‌کنن...
یادمه اون موقع خیلی از سبکش خوشم اومد ولی واقعا هر چی گشتم اسم اون کتابو پیدا نمی‌کنم.
بعد که اینو گوش دادم و نقدهاشو خوندم متوجه شدم این اولین کتابش بوده، شاید واسه همین به نظرم قوی نیومد. جالب اینه کن اگر ندونی نویسنده ژاپنیه هیچ نشانه‌ای غیر از اسم توکیو پیدا نمی‌کنی که متوجه بشی داستان داره توی یه کشور اسیایی و توی فرهنگ متفاوت و خاص ژاپن پیش میره. مخصوصا عادت مدام ابجو خوری و موزیک کلاسیک انگلیسی گوش دادن هاشون که کلا سمت و سوی کتاب و فضای تصویرسازی خواننده رو می‌بره به امریکا.
انتظار جملات قصار بیشتر، مفاهیم فلسفی و اجتماعی قوی تر و کلا رمان پخته تری داشتم مخصوصا پس از اون پیش گفتار خود نویسنده که می‌گفت اگه دنبال مفاهیم ساده تر هستید اساطیر یونانی‌ها را بخونید!!!
ترجمه خوب بود و راوی متوسط. البته خرده‌ای هم به اقای قویدل نمیشه گرفت، کشش داستان بیشتر از این اجازه نمی‌داد.
حدس می‌زنم کتاب سانسور هم داشت، بدی کتاب ترجمه شده همینه دیگه.
اون اهنگ it’s a rainy night in Georgia که موسیقی متن فصل‌ها بود را دوستش داشتم و دانلودش کردم.
در مجموع به نظرم میشد این ۴-۵ ساعت را با کتاب بهتری جایگزین کرد.