نقد، بررسی و نظرات کتاب مامای آلمانی - مندی روبوتام
مرتب‌سازی: پیش‌فرض
کتاب خیلی خوبی بود. در ابتدا احساس میشد که ترجمه روان نیست ولی بتدریج بهتر شد. نقش انسانهای مختلف در جنگ بسیار زیبا توصیف شده بود. چهره کریه دیکتاتوری در تمام خطوط داستان مشخص بود. جمله‌ای که در انتهای فصل سی و هشت امده بود لب کلام را ادا میکرد. 《او متعهد شده بود که زندگی بهتری به ما ببخشد و اینجا هر چیزی که برای مان عزیز و ارزشمند بود را میدزدید. زندگیهایمان، انسانیتم و خانواده هایمان》یعنی همان روش تکراری دیکتاتورهای درنده خو. ممنون از شما
داستان خوبی بود با پایان کامل و روشن فقط در طول کتاب به جزئیات زایمان و حالات مادر و غیره زیاد پرداخته بود که خسته کننده و بی مورد بود و سیاهی و تباهی و پایان انسانیتی که در طی جنگ به تصویر کشیده بود بسیار غم انگیز و تلخ بود ولی در کنار این زشتی‌ها حضور آدمای سفید و شجاع به آدم دلگرمی و امید میداد
فیلمهای زیادی از تاریخ جنگ جهانی دوم ساخته شده و کتابهای زیادی از دیدگاه قربانیان جنگ نوشته شده است. ولی کمتر اثاری از دید آلمانی‌های قربانی جنگ به چشم می‌خورد که به ناچار تن به همکاری با رژیم نازی داده امد. افراد بی گناهی که در دو راهی انجام وظیفه‌ای که به اجبار به آن‌ها تحمیل شده است و یا مرگ یا آزار و اذیت خود یا خانواده شان گیر کرده‌اند. افرادی که قربانیان پنهان جنگ هستند و کمتر از انها نام برده شده است. بیشتر این افراد در ترس و نفرت از انجام وظایف اجباری و مرگ و مجازات از سوی اربابان بی رحم خود در زندانی با حصارهای نامریی اسیر هستند. و البته در این دنیای خشن و بی رحم نیز انسان‌ها عشق را تجربه می‌کنند. عشقی که مانند رویش گیاهی ظریف و کوچک در دل شکاف یک سنگ یا بیابان بعید می‌باشد. و خطراتی که رویش و شکوفایی این عشق به همراه دارد مرگ و نیستی است.