نقد، بررسی و نظرات کتاب آتش و خون - جرج آر. آر. مارتین

نویسنده متن کتاب رو از زبان سوم شخص یا راوی بیان می‌کرد و بسیار تلاش کرده بود متن و روند داستان شبیه کتاب‌های تاریخ باشد از پرداختن به جزییات پرهیز کرده بود که بیشتر داستانها را نیمه رها کرده بود و سوالات زیادی بی جواب ماند ولی در شبیه سازی به کتب تاریخ موفق عمل کرده بود هر چند این عبور سریع از اشخاص و زمان و تاریخ و جغرافیا باعث شده بود شخصیت‌های زیادی در کتاب بوجود بیاد و گاها باعث سر در کمی و حتی کسالت بار شدن روند خواندن کتاب میشد به نوعی از سیلماریلیون تالکین الهام گرفته شده بود ولی به حد اون کتاب قوی و میخکوب کننده نبود
دقیقا بر عکس سریال‌هایی که از روی این دو کتاب اقتباس شده سریال خاندان اژدها قوی تر از داستان حلقه عمل کرده دنیای فانتزی جالبی خلق کرده کاس کمی جزییات بیشتری در اختیار خواننده قرار میداد در کل از خوند کتاب لذت بردم و به طرف دار‌های کتاب‌های فانتزی توسیه میکنم اگه بخوانند و امیدوارم کتاب صوتی این رمان هم تهیه بشه با سپاس از کتاب راه

بهترین کتابی که توی کتابراه خوندم این کتاب داستان به شدت خوب و حساب شده‌ای دارد و واقعا حس این را می‌دهد که داری تاریخ یک دنیای واقعی را می‌خوانی
بزرگ‌ترین فرق این کتاب با کتاب‌های سری اصلی نغمه‌ی یخ و آتش این است از دید یک تاریخ نویس گفته شده خیلی نویسنده‌ها از این روس برای گفتن داستان‌های جزعی در سریشون استفاده کردن اما اینجا به آن اندازه خوب عمل نکرده البته این بیشتر در آغاز است خیلی از مطالب نامشخص است چون تاریخ دان‌ها سر آن‌ها بحث دارند در برخی موارد این بد است و احساس ناخوشایندی نی دهد اما در برخی موارد محشر است و رمز و راز و اینکه انتخاب به خواننده داده شده بهتر است این موضوع باعث میشه در شروع کتاب شخصیت برخی کاراکترها را به خوبی نفهمیم که بله در شروع آنقدر خوایند نیست جز ایگان تارگرین که از موارد خوب این است زیرا نفهمیدن شخصیتش به رمز و راز این کاراکتر که به مثل یک خدا بدل شده کمک می‌کند و این موضوع به طور واقع گرایانه‌ای هرچقدر به تاریخ فعلی نزدیک تر میشیم کمتر می‌شود
درکل کتاب عالی حتما توصیه می‌کنم و کسانی که کتاب‌های سری اصلی رو نخوندن هم می‌تونن با این شروع کنن

غالب کلی داستان خیلی خوبه مخصوصا این که با شخصیت‌هایی مواجه استیم که نه سفید هستن و نه سیاه نه کاملا مثبتن و نه کاملا منفی همشون خاکستری هستن اما بعضا در مورد شخیت‌ها مخصوصا اژدهایان جفا شده بیشتر هم در حق ورمیثور و اینکه چیز زیادی در باره والریا گفته نشد

فکر میکنم این کتاب و البته کتاب نغمه آتش و یخ انقدر جایزه برده که نیازی به تعریف نباشه ولی انقدر زیبا و واقعی نوشته شده که خواننده احساس میکنه کتاب تاریخ مطالعه میکنه

عاشق تخیلات نویسنده شدم‌ی آدم چقدر میتونه از قوه تخیل خود برای نوشتن و ساختن همچین شاهکاری استفاده کنه عالی بود