نقد، بررسی و نظرات کتاب بیچارگان - فئودور داستایوفسکی
4.5
663 رای
مرتبسازی: پیشفرض
من طرفدار متن های ساده هستم متن هایی که از دبستانی ترین کلمه ها استفاده شده توشو جمله هارو الکی نپیچونده اما یه چیزایی میشه ازش حس کرد موقع خوندن و دقیقا این کتاب، نامه هاش، به همین شکل نوشته شده. اگر تابه حال از داستایوفسکی کتابی نخوندین، این کتاب رو به عنوان اولین کتاب ایشون بخونید
سلام، هرکاری ارزش یکبار خوندن رو داره. نوشتاری ساده وبدون تکلف وبدون استفاده ازپیچیدگی، بیان احساسات که آمیخته به عشق پدرانه است. شناساندن افراد پیرامون درنهایت سادگی و دور از حواشی نگاری و ایجاد علاقه در خواننده که تا انتها با داستان بیاید و خودش هر نتیجهای خواست از متن برداشت کند.
این کتاب فوق العاده به سبک ناتورالیستی نگاشته شده و شرح حال ملال انگیز دو شخصیت اصلی داستان ر به صورت مکاتبهای بازگو میکنه خصوصا نامه آخر پیرمرد واقعا از اندوه آن متاثر شدم و با خودم گفتم آقای تئودور داستایوفسکی شاید حال و زندگی این روزهای ما را در آن زمان سن پترزبورگ توصیف کرده..
داستایوفسکی واقعا در میان سایر نویسندگان روس مثل الماس میدرخشد. یک رمان عاشقانه و بسیار زیبا که باروایتی نامه نگارانه و با استادی تمام، داستان پر هیجان و جذابی را نقل میکند. این کتاب را میتوان پس از برادران کارامازوف و جنایت و مکافات بهترین رمان کوتاه داستایوفسکی دانست.
طوری که داستانهای داستایوفسکی روح آدم رو لمس میکنه هیچ نویسندهای نمیتونه. داستانش باعث میشه خواننده با روایت پیوند بخوره و حس کنه تو اون داستان موجودیت داره. انگار داری اون شخص بودن رو زندگی میکنی، شخصیت پردازی فوق العاده و پرداختن به احساسات بینظیری داره.