نقد، بررسی و نظرات کتاب بیچارگان - فئودور داستایوفسکی

کتاب بیچارگان از اولین کتابهای داستایوفسکی نویسنده نابغه و بلند آوازه روس است که مانند بسیاری از آثار وی فضایی فیلسوفانه با طعم فقر و تبعیض را پیش مخاطب ترسیم می‌کند و به شیوه خود نظام طبقاتی قرن 19 روسیه تزاری را مورد اعتراض و انتقاد قرار می‌دهد و زبان عامه مردم زمان خویش می‌گردد. همین تلخکامی‌ها و تحمل کردنهای خاموش به مثابه آتش زیر خاکستر سرانجام به انقلاب اکتبر 1917 روسیه و کشتار وسبع مردم و اعدام خاندان رومانوف‌ها و برچیده شدن بساط سلطنت و تشکیل نظام بی طبقه سوسیالیستی انجامید و روسیه محل آزمایش تئوری‌های مارکس و انگلس گردید. اما کمونیسم هم درمان این جامعه فلاکت زده نشد و در این نظام بسته و خفقان آور نیز انسانهای زیادی قربانی شدند تا سر انجام و بعد از 70 سال با فروپاشی کمونیسم به آن نیز خاتمه داده شد. داستایوسکی ادامه دهنده نسل طلایی و تکرار نشدنی ادبیات روسیه: چخوف و پوشکین به غنای ادبیات این کشور و بلکه جهان افزود. ممنون از عزیزان در کتابراه

سلام. اولین تجربه‌ام از خواندن کتاب‌های این نویسنده معروف بود با خودم فکر میکنم شاید نباید به عنوان اولین کتاب از ایشون با این کتاب شروع میکردم. در این کتاب تمامی لحظات ب خوبی نوشته شده بود بدون هیچ کم و کاستی. ارتباطی که بین دو شخصیت اصلی وجود داشت را بسیار دوست داشتم و فقط کاشکی حرف مردم کنار میگذاشتن و یکدیگر را ملاقات می‌کردند. رابطهی بسیار عاشقانه و زیبایی بینشان وجود داشت انسان‌های که از غم و درد و رنج‌های طاقت فرسا به نوشتن نامه به یکدیگر روی آورده‌اند و چه خوب است چنین روابطی که تو رو فقط به خاطر خودت خواستن. کتاب موضوع قشنگی داشت و چه بهتر میشد که اگر در قالب نامه نبود البته این نظر من است و این جوری خیلی منو ترغیب به ادامه این داستان نمی‌کرد چون من همیشه به دنبال داستان‌های مهیج هستم خصوصا کتاب‌های جنایی و معمایی و همین یکنواخت بودن داستان من رو ترغیب به ادامه داستان نکرد. به هرحال تجربه خوبی بود ممنون کتابراه. وهم چنین ممنونم از مترجم گرامی این کتاب که واقعا عالی بود البته در بعضی جاها مواردی بود اما آن قدر جزیی بود که لطمه‌ای وارد نمی‌کرد لطفاً باز هم کتاب‌های رایگان را در اختیار ما قرار دهید

بیچارگان داستان زندگی آدم های بدبخت و درمانده ای است که از فرط بیچارگی به مرگشان راضی شده اند. این کتاب یک رمان عاشقانه و رازآلود جذاب است که من را تا انتها مجذوب خود کرد. ”“شخصیت های این کتاب به خوبی پرداخت شده اند و می توان با آن ها همذات پنداری کرد. ”“این کتاب به من یاد داد که با گذشته خود روبرو شوم و از آن نترسم. هرکس در این دنیا هدف و رسالتی دارد و به قول آپرا وینفری، «وظیفه ی شما در زندگی این است که هرچه زودتر به رسالتتان پی ببرید، بدانید که واقعا چه کسی هستید و می خواهید چه کاری کنید، و برای رسیدن به پاسخ این سؤال باید به ندای درونی تان گوش بدهید.» سفر اصلی درست از همین جا آغاز می شود. اپرا در این کتاب آنچه را طی این سال ها دیده و تجربه کرده، همچون یک راهنمای خوب در اختیارتان قرار می دهد تا بهتر بتوانید زندگی را بشناسید و با دیدگاهی تازه به دنیا نگاه کنید. سبک رمان بیچارگان ناتورالیستی است و وضعیت فعلی دو شخصیت اصلی داستان آن قدر ملال انگیز است که بارها و بارها مخاطب را تحت تأثیر قرار می دهدبیچارگان صرفاً شرح حال اهالی بی بضاعت سن پترزبورگ نیست؛ گویا تصویری واقعی ست از زندگی بسیاری از مردمان سرزمین خودمانکه شاید هرگز نتوان درد و رنجشان را درک کرد؛ که شاید آن ها هم مثل پیرمرد داستان با قدم زدن در خیابان های پُر زرق و برق در حسرت زندگی تجملاتی هم وطنانشان مانده اند.

کتاب جملات قشنگی داشت. بیچارگان داستان زندگی آدم‌های بدبخت و‌ درمانده‌ای‌ست که از فرط بیچارگی به مرگشان راضی شده‌اند.
این رمان تماماً شامل نامه‌هایی است که یک مرد مسن به نام «ماکار آلکسییویچ» به عشقش «واروارا آلکسییونا» می‌نویسد که همسن دخترش است و پاسخ آن را نیز مرتب دریافت می‌کند؛ نامه‌هایی که ابتدا با شرح حال تنگدستی‌شان آغاز می‌شوند و کم‌کم با توصیفِ خاطراتِ کودکی دختر و شرایط دردناک پیرمرد ادامه می‌یابند؛ از مرگ پدرِ واروارا و کوچ ناگهانی و اجباری خانواده‌اش از یک روستای زیبا به سن‌پترزبورگ و بی‌سرپناه‌شدن آن‌ها برای پس‌دادن بدهی پدر می‌گویند و در نهایت با یک اتفاق تلخ تمام می‌شود!
سبک رمان بیچارگان ناتورالیستی است و وضعیت فعلی دو شخصیت اصلی داستان آن‌قدر ملال‌انگیز است که بارها و بارها مخاطب را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پیشنهاد میکنم.

یه کتاب خواندنی و قشنگه که آدم رو به فکر می‌بره. شخصیت‌ها، داستان، و موضوع کتاب خیلی خوب هستند. پیشنهاد میکنم کسایی که به داستان‌های اجتماعی و رمان‌های روانشناسی علاقه دارند. حتما مطالعه کنند. همچنین کسایی که می‌خوان با مسائل عمیق انسانی مثل فقر و عشق آشنا بشن و کسایی که دنبال یه کتاب خوب برای فکر کردن هستند. نکات مثبت: داستایوفسکی آدم‌ها رو خیلی خوب می‌شناسه و توی این کتاب هم شخصیت‌ها رو خیلی واقعی و دقیق خلق کرده. با اینکه داستان با نامه نوشته شده، ولی اصلاً خسته کننده نیست و آدم رو جذب می‌کنه. داستان به مسائلی مثل فقر، عشق، و عدالت می‌پردازه که خیلی مهم هستند. نکات منفی: اول داستان یه کم طول می‌کشه تا آدم جذبش بشه. داستان طنز نداره و یه جورایی غم انگیزه.

جزو اولین آثار نویسنده بزرگ داستایوسکی به حساب می‌آید ونقطه عطف و سرآغاز به شهرت رسیدن این نویسنده بزرگ می‌باشد. این رمان به صورت نامه نگارانه بین دو شخصیت اصلی، دختری جوان و مردی مسن تر از خویشاندان او، روایت می‌شود. آن‌ها ترجیح می‌دهند به جای دیدار حضوری، به دلیل شایعات همسایگان، از طریق نامه‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. موضوع اصلی داستان، فقر و تأثیرات آن بر زندگی افراد است. داستایوسکی با این اثر توانست نظر منتقدان بزرگ زمان خود را جلب کند و به عنوان یک نویسنده برجسته شناخته شود. ترجمه‌های مختلفی از این کتاب به فارسی انجام شده است که نشان دهنده توجه و علاقه مندی مخاطبان فارسی زبان به آثار داستایوسکی است.

یکی از زیباترین داستانهایی هست که تا حالا خوندم.
وقتی آثار مشهور داستایفسکی مانند «جنایت و مکافات» و «برادران کارمازوف» را به یاد می‌آوریم، مطمئن هستیم خوانندگان این رمان‌ها تحت‌تاثیر ساختار، شخصیت‌پردازی و مضمون آن‌ها قرار می‌گیرند. داستان‌های کوتاه داستایفسکی هم کم و بیش از این قاعده مستثنی نیستند اما از میان داستان‌های کوتاه این نویسنده‌ی محبوب روسی، داستان بیچارگان به عنوان اولین داستان کوتاه داستایفسکی از این پیچیدگی فاصله دارد. داستان کوتاه بیچارگان سرراست و شیرین است و می‌توان ردپای نبوغ داستایفسکی جوان را دز آن پیدا کرد. نبوغی که در داستان‌های بعدی و رمان‌های او به درخشش آثارش منجر می‌شوند

زیبا بود، احساسات انسانی به خوبی توصیف شدند، در نگارش هیجانات، حالات و ضعف‌ها به خوبی قلم فرسایی شده، خواندنش مرا با خود به جاهایی دور برد، مرا در آغوش کشید و آرزو کردم کاش می‌شد تا آدمی در سختی‌ها با یک نفر نامه نگاری کند، کتاب‌های داستایوفسکی عمدتا حول محور فقر می‌چرخد و در شخصیت‌های داستان‌ها معمولا بیماری و ضعفی دیده می‌شود که در همه موارد چنین نیست... یک نقطه قوت مشترک نوشته‌های این نویسنده بزرگ روسی این است که روانشناسی می‌داند و خیلی خوب از پس توصیف آدمی و حال و احوالش برمی‌آید، و درک آن شخصیت‌ها و داستان‌ها را آسان کرده و داستان را روان و جذاب می‌کند. با تشکر.

بیچارگان داستان زندگی آدم‌های بدبخت و‌ درمانده‌ای‌ست که از فرط بیچارگی به مرگشان راضی شده‌اند.
این رمان تماماً شامل نامه‌هایی است که یک مرد مسن به نام «ماکار آلکسییویچ» به عشقش «واروارا آلکسییونا» می‌نویسد که همسن دخترش است و پاسخ آن را نیز مرتب دریافت می‌کند؛ نامه‌هایی که ابتدا با شرح حال تنگدستی‌شان آغاز می‌شوند و کم‌کم با توصیفِ خاطراتِ کودکی دختر و شرایط دردناک پیرمرد ادامه می‌یابند؛ از مرگ پدرِ واروارا و کوچ ناگهانی و اجباری خانواده‌اش از یک روستای زیبا به سن‌پترزبورگ و بی‌سرپناه‌شدن آن‌ها برای پس‌دادن بدهی پدر می‌گویند و در نهایت با یک اتفاق تلخ تمام می‌شود

بیچارگان اولین داستان کوتاه داستایوفسکی که به شکل نامه نگاری بین دو شخص نوشته شده و تمام کتاب رو همین نامه نگاریها تشکیل میده. شاید این سبک نوشته برای شخصی که می‌خواد برای اولین بار اثری از این نویسنده بخونه، خسته کننده باشه و باید از آثار دیگه‌ی این نویسنده مثل جنایت و مکافات و یا برادران کارامازوف شروع کنه. اما برای کسی که دوستدار قلم داستایوفسکیه با این کتاب راحت تر ارتباط برقرار کنند و اون رو مثل بقیه‌ی آثارش دوست داشته باشند. در کل من همه‌ی کتاب‌های داستایوفسکی را برای خواندن پیشنهاد می‌کنم، و بنظرم این اثر هم یکی از اثرهای خوب این نویسنده است.

به عنوان اولین داستان، ایده خیلی خوبی داشته، و نبوغش رو میرسونه،،، معضل اصلی این دو شخصیت (ماکار الکسیویچ‌ و واروارا الکسیونا) تنهایی و غربت آن دو است که باعث شده این ارتباط و عشق بین آن دو ایجاد بشه. از یکطرف فقر و از طرفی دیگر زخم زبان و آزار مردم، آن‌ها را از پا درمی آورد اگر مونس تنهایی همدیگر نمیشدند، وجود یک همزبان و همدل و کسی که بتواند انسان را درک کند، همه سختیهای دنیا را برای انسان قابل تحمل میکند و به محض خطر از دست دادنش همچنان که در آخر داستان این اتفاق می‌افتد، انسان را به هرکاری وامیدارد تا این اتفاق نیفتد.

با سلام و احترام داستایفسکی نویسندهٔ مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه با ویژگی منحصر به فردی بود آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت‌های داستان است. از دیدگاه بسیاری او را بزرگترین نویسنده روان شناختی جهان به حساب می‌آورند. سوررئالیست‌ها، مانیفست خود را بر اساس نوشته‌های داستایفسکی ارائه کرده‌اند. پدر کتاب بیچارگان شما شاهد به چالش کشیدن نابسامانی جامعه آن زمان در قالب این داستان می‌باشد، امیدوارم نویسندگان جامعه ما با قلم شیوا دردهای این مرز و بوم به قلم درآورند و مسئولان مملکت ماهم غیرتی مضاعف برای مملکت خودمان صرف کنند.

نوشته را که میخوانی رد پای داستایفسکی را میتوانی حس کنی وبنوعی یاد آور جنایت و مکافات هست. قصه در کل رابطه دو انسان را هرچند با تفاوت سنی را از طریق نامه نگاری به تصویر میکشد. داستان عشق و صداقت و دروغ‌هایی که همه ما انسانها آن را پنهان میکنیم. داستان حسرتها و نداشتها ست. داستان پلیدها و خوبیها. و جالب اینکه کتاب شما را به همان مقطع تاریخی میبرد. چر ا که با وجود این چیزها در همین دوره ما اما مفاهیم آنهانیز امروزه تغییر کرده، بنابراین لذت داستان در ان است که خود را در همان مقطع و زمان حس کنی.... ممنون

شاید در ابتدا فضایی ک بر رمان حاکمه و نامه نگاری‌های پی در پی ماکار آلکسییویچ و واروارا آلکسیونا به نظر خسته کننده بیاد ولی درواقع همین نامه نگاری‌ها هستن ک رمان رو تشکیل میدن و ب نظر من شرح جزییات و تعریف جز به جز و به تصویر کشیدن فقر و یا بعبارتی بیچارگی به زیبایی در این رمان شکل گرفته و جملات ساده و روان و صمیمانه‌ای ک این دو شخص بکار میبرن فوق العاده زیبا و بی الایش هست و این داستان, واقعا, واقعا غم انگیزه خلاصه اگه بخوام بگم با خوندن این رمان بهیچ وجه وقتتون رو تلف نکردید

کتاب در مورد دو شخصیت به نام های ماکار آلکسیویچ و واروارا آلکسیوناست که زندگی بسیار سخت و نا امید کننده ای دارند و با نامه نگاری اوضاع خود را برای هم شرح می دهند و گهگاهی به هم کمک مالی میکنند تا اموراتشان بگذرد، ابتدای داستان شاید کمی سردرگم شوید اما رفته رفته داستان شکل میگیرد، گاها شاید می توانست در بعضی نقاط کتاب جمله بندی های بهتری انجام میشد. این شاید توصیف سطحی از این کتاب باشد اما برای من بیشتر از این نبود و به سختی توانستم کتاب رو به آخر برسونم

داستایوفسکی برای رمان بیچارگان ایده‌ی خییلی خوبی داشته واین نبوغ سرشارشون میرسوند این رمان شامل نامه‌هایی بین مرد مسنی به ماکار... ودختر جوانی واوروا مبادله می‌شود. این دو در مکان مجزا اما نزدیک به هم زندگی می‌کنند که به ندرت یکدیگر را می‌بینند
هردو ازطبقه‌ی فقیر جامعه هستند ومحل زندگی شان پر ازآدم‌هایی شبیه خودشان متن نامه‌ها توصیفات خییلی خوبی‌دارند که وضعیت زندگی ودغدغه‌ها مردمان آن زمان را کاملا به خواننده نشون میده ودر‌کل بد نبود وخواندنش خالی ازلطف نیست

این کتاب رمان روسی کوتاهی در قالب مکاتبه است که داستایوفسکی در ۲۰ سالگی و در دوران جوانی خودش نوشته است و با این کتاب‌ وارد محافل روشنفکری آن دوران‌ شده‌ است و زمینه موفقیت او را رقم زد و در سال‌های بعد شهرت زیادی کسب کرد داستان کتاب زندگی انسان‌ها یی یدبخت و درمانده‌ای است که آز فرط بیچارگی به مرگ راضی شده‌اند این رمان کوتاه در قالب نامه نگاری میان ۲ نفر نوشته شده‌ است‌ انها ترجیح می‌دهند به‌ جای دیدار حضوری به جهت رفع شایعات همسایگان باهم نامه نگاری کنند

کتاب متفاوتی هست البته من خیلی به آثار داستایوفسکی علاقه ندارم اما این اثر متفاوته چون اتفاقات داستان در قالب نامه ها روایت میشن و این سبک متفاوتی هستش داشتم کتاب رو ورق میزدم یه پیشنهاد به ذهنم رسید برای کتابراه احساس کردم اگر زمان ورق زدن کتاب های متنی ساند افکت ورق زدن کتاب شنیده بشه خیلی جذاب میشه از طرف دیگه حس نزدیک تری از تجربه ی کتاب فیزیکی به خوانندگان دست میده و میتونه یک وجه تمایز کتابراه با اپ های مشابه باشه

دیروز خوشبخت بودم – بی‌اندازه و بیش از تصور خوشبخت بودم! چون تو دخترک لجبازم، برای یک‌بار هم که شده، کاری را کردی که من خواسته بودم. شب، حدود ساعت هشت، بیدار شدم (مامکم، می‌دانی که بعد از انجام‌دادن کارهایم چقدر دوست دارم یکی دو ساعتی چرتی بزنم). شمعی پیدا کردم و دسته کاغذی برداشتم، و داشتم قلمم را می‌تراشیدم که یک‌دفعه تصادفاً چشم بلند کردم – و راست می‌گویم دلم از جا کنده شد! پس تو بالاخره فهمیده بودی این دل بیچارهٔ من چه می‌خواهد! ✅️عالی بود

ادبیات چیز شگفتی است، وارنکا، یک چیز خیلی شگفت. من این را پریروز در کنار این آدمها کشف کردم. ادبیات چیز عمیقی است! ادبیات دل آدم‌ها را قوی می‌کند و‌ به آن‌ها خیلی چیزها یاد می‌دهد – و در هر کتاب کوچکی که اینها دارند چیزهای شگفت زیادی هست. چه عالی نوشته شده‌اند! ادبیات یک تصویر است، یا به تعبیری هم یک تصویر است هم یک آینه؛ بیان احساسات است، شکل ظریفی از انتقاد است، یک درس پند‌آموز و یک سند است
واقعا زیباست...

من خیلی به کتاب خوانی علاقه نداشتم و این اولین کتابی بود که تا آخر وبا لذت تمام خواندم.. یعنی شیوه گفتاری و نوشتاری آن مرا مجبور کرد که تا آخر بخوانم و لذت ببرم.. در مورد خود کتاب هم باید بگم که حتمی بخوانید قول میدم پشیمان نخواهید شد.. در آخر هم باید از مجموعه کتابراه بسیار تشکر و غدر دانی کنم.. چون با در دست قرار دادن کتاب‌های صوتی مرا تشویق به کتاب خوانی کرده.. با سپاس بیکران

داستان بین پیرمرد و زن جوانی است و داستایوفسکی از طریق مکاتبات بین آن‌ها به موضوع مبرم پترزبوگرها که فقر است می‌پردازد. همدردی داستایوفسکی با فقرا و رنج‌کشان کاملاً آشکار است. او تمام تلاش خود را می‌کند تا موقعیت خانواده‌های طبقه کارگر پایین را که به سختی می‌توانستند مایحتاج اولیه خود را با حقوق ناچیز خود تامین کنند، روشن کند. بیان ماهرانه رنج‌های بی پایان و بدبختی‌های مستضعفان، دلخراش است.

چه کسی می‌تواند ساعت مرگش را پیش بینی کند؟ امروز زنده ایم و فردا دیگر در این جهان نیستیم! این دیالوگ کتاب و همه‌ی مردم باید توی ذهنشون حک کنن تا زمانی که می‌خواهند کاری انجام دهند به این فکر نکنن که مردم در مورد آن‌ها چه می‌گویند. آن‌ها به هرحال می‌میرند. شاید الان شایدم چندساعت بعد شایدهم سالها بعد. پس هر کار دلت می‌خواهد بکن چون ممکن است دیگر نتوانی آن کار را انجام بدی.

این کتاب مثل همه آثار داستایوسکی زیبا بود. بنظر من دلیلی که ماکار دیووشکین در آخر نتونست جلوی بیکف رو بگیره و وارنکارو نگه داره بخاطر منفی گرایی که داره هست. دنیا به دید ماکار دیووشکین تلخ تر از چیزیه که توانایی مقابله با مشکلات داشته باشه اون فقط داره تحمل می‌کنه. ولی اگر تو سطح بالاتری بود و مقام بیشتری داشت قطعا برای نگه داشتن وارنکا تلاش بیشتری می‌کرد

تصویرسازی و نگارش جزئیات توسط نویسنده بسیار عمیق است. با توجه به اینکه آنچه در این اثر برجسته است فقر و محرومیت می‌باشد، بسیار زیبا بررسی شده و قلب آدمی به درد می‌آید. محتوای کلی کتاب نامه‌نگاری میان دختر و مرد کهن‌سالی است که ظاهرا به یکدیگر علاقه دارند، برداشت من این است که مرد به دختر علاقه دارد و دوطرفه نیست.
گرچه فعلا کتاب به اتمام نرسیده است

تاثیر گذار بود.... این کتاب من به تامل واداشت... اینکه اگه خدا به کسی جایگاه، موقعیت، پول، خانواده خوب داده نباید مغرور بشه این لطف خدا بوده.... و از طرفی دیگه یک جمله که خیلی برام تاثیرگذار بود دست بردار از اینکه فقط به خودت فکر کنی تو که خودت همسرت فرزندت در رفاه هست.... تو که دغدغه‌ی چکمه‌های پات داری.... یکم هم به اطرافت نظر کن.... یکم انسان باش....

شخصیت اصلی کتاب، مرد میانسال کارمندیه که به شدت فقیر، احساساتی و ساده‌است و سعی میکنه از دختر یتیم و تنهایی که بیماره، حمایت کنه و در مسیر این عشق پاک و صادقانه‌ش به دختر، از جون میایه میذاره. کتاب، به مفاهیمی مثل فقر شدید، فاصله طبقاتی، عشق، بیماری و مرگ میپردازه و از لحاظ ادبی ارزشمند و تاثیرگذاره.

داستایوفسکی!!!؟, کافیه شناختی روی این نویسنده داشته باشی.
واین اثر معجزه پنهان زنجیره ارتباط بین دونسل، نسل جوان ونسلی سالخورده. بانتبجه مثبت رهایی ازغربت وتنهاییهای ناخواسته. بخصوص مشوق درشخصیت پردارب دربطن داستان واثرپیش رو.
پیشنهادمطالعه رامیکنم. چراکه نویسنده اثرهمیشه ودرهرزمان دارای رتبه مثبته دربین مخاطبش ثبت کرده

چنانچه از اسم رمان هم برمی‌آید مضمون اصلی اثر فقر و بیچارگی است. راوی این فقر و بیچارگی داووشکین و واروارا هستند که در نامه‌های گاه کوتاه و گاه بلندشان از خودشان و زندگی‌ روزمره‌شان برای هم می‌نویسند که این روایت از خود، ناخودآگاه به روایت از فقر و وضعیت فلاکت‌باری که در آن به سر می‌برند، می‌انجامد.

سلام، هرکاری ارزش یکبار خوندن رو داره. نوشتاری ساده وبدون تکلف وبدون استفاده ازپیچیدگی، بیان احساسات که آمیخته به عشق پدرانه است. شناساندن افراد پیرامون درنهایت سادگی و دور از حواشی نگاری و ایجاد علاقه در خواننده‌ که‌ تا انتها با داستان بیاید و خودش هر نتیجه‌ای خواست از متن برداشت کند.

این کتاب فوق العاده به سبک ناتورالیستی نگاشته شده و شرح حال ملال انگیز دو شخصیت اصلی داستان ر به صورت مکاتبه‌ای بازگو میکنه خصوصا نامه آخر پیرمرد واقعا از اندوه آن متاثر شدم و با خودم گفتم آقای تئودور داستایوفسکی شاید حال و زندگی این روزهای ما را در آن زمان سن پترزبورگ توصیف کرده..

داستایوفسکی واقعا در میان سایر نویسندگان روس مثل الماس می‌درخشد. یک رمان عاشقانه و بسیار زیبا که باروایتی نامه نگارانه و با استادی تمام، داستان پر هیجان و جذابی را نقل می‌کند. این کتاب را می‌توان پس از برادران کارامازوف و جنایت و مکافات بهترین رمان کوتاه داستایوفسکی دانست.

بسیار عالی و زیبا. یکی از دلایل جذاب بودن این رمان شخصیت پردازی کم نظیر داستایفسکی است که داستان را لذت بخش تر میکند حین خواندن رمان و در کشاکش روابط مرد و دختر طی نامه هایی که نوشته می شود میتوان با نحوه زندگی در جامعه قرن نوزدهم روسیه هم آشنا شد

عالی، ترسیم عمق مسائل درونی انسان‌ها که گاه بر زبان جاری نمیشه و از علائم رفتاری هم گذر میشه، عشق و فقر، عشق پدرانه و ضعف و ناشی از دائم الخمر بودن، نزدیکی افراد به واسطه‌ای بیچارگی، ترس از دست دادن، غرور و تشنه محبت بودن، گذشته و سرزنش‌ها واقعا عالی

سلام خدا قوت... بلینسکی فریاد زد جوان می‌دانی چه نوشته ای؟؟ تو با بیست سال سن ممکن نیست خودت بدانی... سی سال بعد داستایفسکی این صحنه را شعف انگیزترین لحظه حیاتش خواند... ادبیات قدرت پنهان بشر است... عالیی پیشنهاد میکنم به دوستان... سپاس از کتابراه...

رمان به صورت روایت نامه‌ای میان دو تن است. دختری جوان و مرد مسنّی از خویشاندان دخترک که در دو مجتمع در کنار هم زندگی می‌کنند و ترجیح می‌دهند به جای دیدار حضوری با هم به جهت شایعات همسایگان از طریق مستخدمه‌ای باهم نامه‌نگاری کنند. موضوع داستان روایت فقر است

وقتی اسم این نویسنده میاد معلوم هست که با یه کتاب جذاب همراه هستیم و تو این کتاب که واقعا حالت غم و فقر توش موج میزنه طوری که قلم نویسنده حس نداری و سختی فلاکت و فقر رو توضیح میده و همچنین در این فضا حس عاشقانه دو همسایه که عاشق هم می‌شوند جذابیت خودش را دارد

کتابی بسیار عالی و تاثیر گذارکه غرق در دنیای فقر و فلاکت شخصیت‌های داستان میشوی و غم و اندوه آن‌ها را با اتمام وجود لمس میکنی در انتها اشک چشمانت اجازه نمیدهد که متن کتاب را بتوانی ببینی و بخوانی و به انتها برسانی آنقدر که احساساتت را درگیر می‌کند

من عاشق این کتاب شدم! داستان جذاب و شخصیت‌ها واقعا زنده بودند. نویسنده توانایی خاصی در ساخت دنیای خیالی دارد. و خب این نویسنده شهیر از ادبیات غنی روسیه نیاز به تعریف من هم ندارد قطعا...
به این کتاب امتیاز ۸ از ۱۰ می‌دهم

سبک رمان بیچارگان ناتورالیستی است و وضعیت فعلی دو شخصیت اصلی داستان آن‌قدر ملال‌انگیز است که بارها و بارها مخاطب را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در رمان‌های ناتورالیستی صحنه داستان به‌جای کشوری خیالی یا دوردست در زمانی بعید، روسیه معاصر است.

مگر میشود از داستانهای داستایوفسکی لذت نبرد عجیبه قلم این مرد در اول تو رو به فضایی میکشه که حتی شاید از خواندن ادامه داستان منصرف بشی اما به یکباره چنان تورا میخکوب میکند که دوست داری دوباره از اول و با دقت بیشتری داستان را وارسی کنی...

به جرات میتونم بگم این اثر با بقیه آثار داستایوفسکی کاملا متفاوته و ارزش خواندش چندین برابر آثار دیگه این نویسنده است و مجموعه کتابراه آثار و گوینده جان رو آگاهانه و با حساسیت انتخاب می‌کنه. و بابت این کار ازشون سپاسگزاری میکنم

به نظرم یکی از بهترین‌ها بود. صداقتی که تو قلم نویسنده وجود دارد، بی نظیر وضعیت شخصیت‌های داستان را توصیف می‌کند و در عین اینکه زندگی فلاکت بار و ملال آور را به تصویر می‌کشد عشق را هم نشان می‌دهد که خواننده را جذب می‌کند.

من با دستگاه کتابخوان مطالعه میکنم، چون کتابراه حالت اسلایدینگ صفحات رو عوض میکنه عملا نمی‌شه با وجود نرخ بالای رفرش توی دستگاه کتابخوان، ازین نرم افزار استفاده کرد. با پشتیبانی تماس گرفتم ولی متاسفانه این مشکل اصلاح نشده است.

داستایوفسکی در ستایش نیکلای گوگول میگه که همه ما (نویسندگان هم دوره) از زیر شنل گوگول بیرون آمدیم. این اثر هم در توضیحات نوشته، مقدمه‌ای برای ورود به آثار داستایوفسکی است. بارها اسم اثر رو شنیدم ولی هیچ وقت سراغش نرفتم، ممنون از انتخابتون

کتاب خوبی بود در کل آثار داستایوفسکی رو خیلی دوست دارم به نظرم درد و رنج از نگاه خاص خودش به خوبی به مخاطب نشون میده و زندگی اون زمان مردم روسیه رو به خوبی تعریف میکنه ممنون از کتابراه

خب از اونجایی که باید از کتابراه تعریف بشه بعد نظر آدمو ثبت کنن
باید الکی بگمم وایی چقدر کتاب خوبی بود مرسی که یه کتابی خیلی قدیمی هستش و همه خوندن و خیلی کم دوست داشتن رایگان کردید

شخصیت پردازی و فضاسازی عالی داستایوفسکی در این کتاب کاملا عیان است و مثل همیشه چنان معضلات اجتماعی را مثل کشیدن مو از ماست در معرض تماشا می‌گذارد که به راحتی هرکسی را به تأمل و تفکر وا می‌دارد.

روایت فقر و ارتباط این دو با نامه نگاری.. با اثر توانای نویسنده بیانگر چگونگی احساسات که سن و جنسیت معنای خودش رو ازدست میده... خواندن این اثر رو به علاقمندان کتابراه و رمان‌های روسی توصیه میکنم.

همه کتاب‌های داستایوفسکی فوق‌العاده است. این کتاب
حکایت فقر و تنگدستی، تنهایی، تحقیر شدن...
مطالعه این کتاب را به تمام کسانی که به مطالعه علاقمندند، توصیه می‌کنم.