معرفی و دانلود کتاب با اعمال شاقه

معرفی کتاب با اعمال شاقه

کتاب با اعمال شاقه تازه‌ترین اثر محمد حنیف، درباره مردی است که با مرور خاطراتش شما را به درون یک هزارتوی داستانی هدایت می‌کند و بخش‌هایی از سرگذشت خود، زندگی افرادی دیگر و موقعیت‌ها و اتفاقاتی خاص را برایتان بازگو می‌کند. این کتاب نامزد دریافت جایزه ادبی جلال آل احمد در سال 1398 شده است.

درباره کتاب با اعمال شاقه:

محمد حنیف از جمله نویسندگانی است که هم به فراگیری اصول داستان نویسی می‌پردازد و هم برای استفاده از آموخته‌هایش در داستان‌ها و آثار خود تلاش می‌کند. به علاوه او به دنبال رسیدن به عناصری دست نیافتنی و فضاسازی‌هایی منحصربه فرد در نوشتن داستان است. او در کتاب جدیدش، در همین مسیر قدم گذاشته و از یک رئالیسم جادویی مطابق با سلیقه خوانندگان برای خلق آن استفاده کرده است.

رمان با اعمال شاقه با توجه به نثر ساده و آمیخته به طنزش و نیز روایت‌هایی تعلیق آمیز و قرار دادن تصاویری مرتبط با متن کتاب در میانه‌های آن، اثری پرکشش و خواندنی به شمار می‌شود. با مطالعه این کتاب متوجه جهان بینی و دیدگاه نقادانه نویسنده خواهید شد به همین دلیل است که رمان با اعمال شاقه را اثری هدف برشمرده‌اند؛ هر کلمه و جمله‌اش در پی مقصود و نیتی نگاشته شده است تا شما را برای نتیجه گیری و رسیدن به پایان کار با خود همراه کند.

داستان کتاب بر دوش چهار شخصیت محوری به نام‌های آل، نسناس، مردآزما و خود نویسنده کشیده می‌شود. موضوع اصلی آن درباره پدری از یک خانواده مرفه شهرنشین خیالی است که به خاطر پیش آمدن مشکلات اقتصادی و سیاسی در زندگی‌اش ناگزیر به نقل مکان می‌شود. جامعه‌ای که در این کتاب به تصویر کشیده شده مملو از دورویی، حسادت، دروغ، توطئه، تحقیر، خیانت و... است، گویی پادآرمان شهری است که هر کسی از زیستن در آن دوری می‌کند.

کتاب با اعمال شاقه مناسب چه کسانی است؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان ادبیات داستانی معاصر با سبک رئالیسم جادویی پیشنهاد می‌شود.

با محمد حنیف بیشتر آشنا شویم:

این رمان نویس و پژوهشگر برجسته ادبیات داستانی متولد سال 1339 در بروجرد است. در کودکی و نوجوانی در کنار تحصیلش به انجام کارهایی خرد هم می‌پرداخت. او پس از آنکه مدرک دیپلم خود را دریافت کرد به عنوان معلم در روستاهای اطراف بروجرد مشغول به کار شد؛ بعد از ترک این کار، در رشته دبیری تاریخ در دانشگاه تربیت معلم تهران ادامه تحصیل داد. در ابتدا او کار نوشتن را با نگارش مقالات و پژوهش‌هایی در زمینه تاریخ و فرهنگ نوشت و کم کم به به نوشتن در حوزه‌های دیگری چون رمان، مقالات با موضوع نقد ابی، ادبیات داستانی، ادبیات عامه و... روی آورد.

حنیف در سال 1391 از فعالیتش به عنوان پژوهشگر ارشد مرکز تحقیقات صدا و سیما بازنشسته شد. او منتخب جوایز و افتخارات متعددی مانند جایزه جلال آل احمد، کتاب سال شهید غنی پور، جشنواره قلم زرین، کتاب سال دفاع مقدس، کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و... شده است.

در بخشی از کتاب با اعمال شاقه می‌خوانیم:

در اولین روز پایتخت، در یکی از اتاق‌های طبقه دوم مسافرخانه‌ای کنار میدانی بزرگ و شلوغ، خودم را روی تخت انداختم و در خلأ فرو رفتم. فرانک و رفیع با هم از پنجره اتاق رفت‌وآمد ماشین‌ها و مردم را نگاه می‌کردند و از عجله آن‌ها حرف می‌زدند. نسیمی خنک آمیخته با بوی دود از پنجره به اتاق می‌وزید و کف پاهایم را مورمور می‌کرد. فرانک به رفیع می‌گفت به‌زودی ما هم ماشین می‌خریم و مثل این‌ها سواره جابه‌جا می‌شویم. حتی از سفرمان به شهرهای دیگر می‌گفت، از خرید چادر مسافرتی و اینکه هر جای دنیا که دل‌مان خواست چادر می‌زنیم و... با حرف‌هایش مرا هم به رؤیاهای دور و دراز می‌برد.

همین‌که دیگر بوی دنائت شریفیان اصل را حس نمی‌کردم کافی بود. در خواب هم نمی‌توانستم تصور کنم که چنان آدمی جای مسئول قبلی را گرفته باشد. کسی که اجیر کردن آدم‌ربا و ارتباطات آنچنانی برایش مثل آب‌خوردن بود. همین که توانسته بودم خودم را از آن مهلکه نجات بدهم، جای شُکر داشت. سیلقاس دیگر جای امنی برای ما نبود. دائم بو می‌کشیدم، شاید موفقیت را حس کنم؛ اثری از آن نبود اما به موفقیتم اطمینان داشتم.

چنان پر از شوق آینده بودم و آنچنان به درستی راهی که در پیش گرفته بودم ایمان داشتم که برای شام، گران‌ترین غذای رستوران پایین مسافرخانه را سفارش دادم. شب که روی تخت دراز کشیدم، چشم‌هایم را بستم و به آینده فکر کردم، به چند ماه بعد که شغل شایسته‌ای به دست آورده بودم، آپارتمان دوخوابه‌ای در اجاره‌ام بود و شبی پشت میزم می‌نشستم‌، برای میری نامه‌ای می‌نوشتم و در نامه یادآوری می‌کردم که علاوه بر بدهی‌ام یک هدیه هم برایش فرستاده‌ام و میری را در خیالم مجسم می‌کردم که از همان راه دور دارد می‌گوید: «بگو ببینم اصل حالت چطوره. هدیه رو ول کن!»