معرفی و دانلود کتاب صوتی به من بگو قارتال

معرفی کتاب صوتی به من بگو قارتال

کتاب صوتی به من بگو قارتال اثر فرانک انصاری، رمانی علمی تخیلی برای نوجوانان است. با این‌که داستان در زمان حال رخ می‌دهد، با مفاهیم اساطیری ایران قدیم گره خورده و جنبه‌ی پهلوانی دارد. قصه‌ی این کتاب، که در مورد ماجراجویانی جوان است که به دنبال سنگ جادویی قارتال می‌گردند، در دل فرهنگ آذربایجان اتفاق می‌افتد.

درباره‌ی کتاب صوتی به من بگو قارتال

فرانک انصاری در کتاب صوتی به من بگو قارتال که داستان آن را در دوران همه‌گیری ویروس کرونا نوشته است، داستان سنگی جادویی را روایت می‌کند. این سنگ جادویی که قارتال نام دارد، نماد کوه سبلان است و قدرت‌های خارق‌العاده‌ای دارد. افراد زیادی در پی یافتن این سنگ و استفاده از جادوی آن هستند. در این میان شخصیت‌های اصلی کتاب صوتی به من بگو قارتال نیز در طی داستانی ماجراجویانه، راهی سفری سخت می‌شوند تا بتوانند قارتال را از آن خود کنند. خط سیر این قصه‌ی جذاب، معنای داشتن حس خودباوری و تلاش برای رسیدن به هدف را به نوجوانان آموزش می‌دهد.

داستان کتاب صوتی به من بگو قارتال داستانی فانتزی است که عناصری از فرهنگ مردمان آذربایجان و مشگین‌شهر را در دل خود جای داده. خواندن این داستان با جنبه‌هایی که از مفاهیم پهلوانی و جوانمردی دارد، می‌تواند تجربه‌ای جالب و لذت‌بخش برای نوجوانان ایرانی باشد. فرانک انصاری نویسنده‌ی این داستان، خود زاده‌ی اردبیل است و تلاش کرده فرهنگ اقوام ترک را در این داستان اسطوره‌ای به تصویر بکشد.

کتاب صوتی به من بگو قارتال اثری از فرانک انصاری است که نشر صوتی سماوا و انتشارات مهرک، به ترتیب ناشران صوتی و متنی آن هستند. این کتاب را با صدای امیر زنده‌دلان می‌شنوید که از هنرمندان خوب کشورمان است و بازیگری، گویندگی، کارگردانی و نقاشی را در کارنامه‌ی حرفه‌ای خود دارد.

کتاب صوتی به من بگو قارتال برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب صوتی فوق را به نوجوانانِ بالای 13 سال که به داستان‌های تخیلی با درون‌مایه‌ی افسانه‌ای و اساطیری علاقه‌مند هستند پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب صوتی به من بگو قارتال می‌شنویم

سایه‌اش درست اندازه‌ی یک هواپیما بود. شاید هم نبود و من خیال می‌کردم هست. هر چی بود به خاطر سایه و صدای جیغش سرم رو برگردوندم و نگاهش کردم. با دیدن پرنده‌ی طلایی و سایه غول‌آساش روی سرم زبونم بند اومد. چسبیده بودم به زمین و می‌لرزیدم. لب پایینیم رو گاز گرفتم و آب دهنم رو به زور قورت دادم. با عجله دویدم پشت صخره‌ای که توی چند قدمی‌ام بود. کمرم رو چسبوندم به صخره، سرم رو بالا آوردم و نگاهش کردم: «آه! چقدر گنده است!» تازه فهمیدم که چقدر از پرنده‌های دیگه‌ای که دیده بودم بزرگ‌تره. پرنده اوج گرفت و بال‌هاش رو مثل چتری باز کرد. توی آسمون چرخید و چرخید. پرهای طلاییش زیر نور آفتاب درخشید و چشمم رو زد. دستم رو سایه‌بون چشمم کردم. بار اولی بود که پرنده‌ای به این بزرگی می‌دیدم. از زیبایی بال طلایی‌رنگش و چرخ‌هایی که تو هوا می‌زد همون‌جا میخکوب شدم. بدن کشیده، پرهای طلایی پرنقش‌ونگار و منقار بلندش شبیه قارتال بود. با خودم گفتم: «یعنی درست می‌بینم؟ این خود قارتاله؟» یه لحظه خودم رو سوار بر اون دیدم، داشتم بالای کوهستان چرخ می‌زدم و از دریاچه‌ی بالای قله، روستای خودمون خیمه رو می‌دیدم؛ روستایی سرسبز کنار قله‌ی ساوالان که در همه‌ی فصل‌های سال خنکه.

فهرست مطالب کتاب صوتی