معرفی و دانلود کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای

معرفی کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای

اسماعیل امیدعلی در کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای به تعیین جایگاه کلانشهرها در توسعه‌ی ملی و منطقه‌ای پرداخته و اولویت‌دهی به آن را در برنامه‌ریزی‌های توسعه شهری توصیه کرده است. پژوهش حاضر در ارائه‌ی سیاست‌گذاری‌های بلندمدت و کارآمد شهری اهمیت ویژه‌ای دارد.

درباره‌ی کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای

امروزه سیاست‌گذاری صحیح کلان‌شهرها به سبب نقش و کارکردهای مختلف آن از اهمیت بالایی برخوردار است، ولی متأسفانه مزیت و زیان‌های آن در بعد منطقه‌ای در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و با وجود اهمیت بسیار نقش کلان‌شهرها در روند توسعه، در برنامه‌ریزی‌های ملی و منطقه‌ای به درستی به آن پرداخته نشده است. در کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای، به قلم اسماعیل امیدعلی با برخی راهبردهای توسعه و تجارب تازه در این زمینه آشنا خواهید شد.

در مجموع، پژوهش حاضر نشان می‌دهد تبیین نقش کلانشهرها در توسعه در گروی مسئله‌شناسی موضوع و استفاده از نظریه‌های مخالف و موافق آن است تا دیدی جامع و یکپارچه نسبت به مفهوم توسعه به دست بیاید و امکان استفاده‌ی بهینه از رویکردهای موفق در این زمینه فراهم شود.

کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای نوشته‌ی اسماعیل امیدعلی است که انتشارات شهرسازی آن را منتشر کرده است.

کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای مناسب چه کسانی است؟

سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان حوزه‌ی شهرسازی و مهندسان عمران از جمله مخاطبان اصلی این کتاب هستند. همچنین دانشجویان رشته‌های مهندسی شهرسازی نیز می‌توانند از مطالب این کتاب بهره ببرند.

در بخشی از کتاب نقش کلانشهرها در توسعه منطقه‌ای می‌خوانیم

در ایران، به دلیل فقدان یا تعطیلی نهادهای آموزشی و پژوهشی در برنامه‌ریزی منطقه‌ای و کمبود جدی افراد متخصص در این عرصه، عملا شیوه‌ها و روش‌های سنتی یا کلیشه‌ای و شکل‌گرا مورد استفاده قرار گرفته است. در تحلیل نهایی نیز نظر کارشناس و یا سلیقه و ذوق طراح و برنامه‌ریزی بیش از نتایج کاربردی الگوها و روش‌های تحلیل، کاربری عینی و عملی پیدا کرده است. بررسی و تحلیل موانع کلان برنامه‌ریزی منطقه‌ای در ایران، نشان می‌دهد که اصلی‌ترین عامل مؤثر بر فرایند توسعه منطقه‌ای در کشور، نظام مدیریتی و برنامه‌ریزی متمرکز بوده است. از ویژگی‌های تمرکزگرایی اقتصادی - اداری، تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری‌های متمرکز است، تصمیماتی کشور شمول که مناطق (به عنوان پازل‌های تشکیل‌دهنده این کلیت یعنی کشور) کمترین سهمی در تنظیم و تدوین برنامه‌های کلان توسعه ندارند.

فرایند برنامه‌ریزی از بالا و نسبتا مستقل از قابلیت‌ها، تنگناها، اهداف و اولویت‌های توسعه‌ای مناطق، با اتکا به منابع درآمدی برون‌زا، تجدیدناپذیر و پرنوسان، نشان‌دهنده ضعف‌های عمیقی است که در وهله نخست کارایی نظام مدیریت و برنامه‌ریزی در مقیاس ملی و در وهله بعدی فرآیند برنامه‌ریزی و توسعه منطقه‌ای در کشور را تحت تأثیر منفی قرار داده است. علاوه بر تمرکزگرایی تسلط نظام برنامه‌ریزی و اجرایی بخشی، به عنوان عوامل تبعی نظام متمرکز برنامه‌ریزی از دیگر موانع اصلی در این زمینه است. بخشی‌نگری با سابقه‌ای بیش از نیم قرن، الگوی متمرکز تصمیم‌گیری و تخصیص منابع مالی را (مبتنی بر قدرت چانه‌زنی و اعمال نفوذها،) در مورد هر بخش به طور جداگانه نشان می‌دهد. هر یک از نهادهای منطقه‌ای با رابطه‌ای عمودی با وزارتخانه یا سازمان ذیربط در مرکز، تنها در پی پیاده‌سازی اهداف و اولویت‌های برنامه‌ بخشی خود هستند.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: مفاهیم و واژه‌شناسی
فصل دوم: برنامه‌های توسعه مناطق کلان‌شهری و توسعه‌ی منطقه‌ای
فصل سوم: جایگاه کلان‌شهرها در توسعه‌ی منطقه‌ای
فصل چهارم: تجارب آمایش سرزمین و توسعه‌ی منطقه‌ای
فصل پنجم: نقش کلان‌شهرهای ایران در توسعه‌ی منطقه‌ای
فصل ششم: راهبردهای نقش کلان‌شهرها در توسعه‌ی منطقه‌ای
منابع و مآخذ