زندگینامه و دانلود کتاب‌های جیمز جویس

زندگی نامه جیمز جویس

جیمز جویس (James Joyce) در سال ۱۸۸۲ در ایرلند، در خانواده اشرافی رو به زوالی چشم به جهان گشود. در سال تولد او، اروپا در وضعیت سیاسی مطلوبی نبود و جویس در چنین شرایطی پا به عرصه خانواده پرجمعیت دوازده نفری خود گذاشت. پدر جویس کارهای زیادی را تجربه کرد ولی سرانجام مأمور مالیات شد. دو عامل بزرگ از عوامل مؤثر در اندیشه او مذهب کاتولیک مادرش و میهن‌پرستی پدرش بود. در سال ۱۹۱۲ برای همیشه از ایرلند رفت، ولی هرگز از چیزی به جز ایرلند ننوشت. از مذهبش برگشت، اما وقتی از او می‌پرسیدند، آیا جانشینی برایش یافته است، پاسخ می‌داد: ”ایمانم را از دست داده‌ام، عقلم را که از دست نداده‌ام.”

مراحل رشد هنری او نمودار سیر تکاملی داستان‌نویسی قرن بیستم بود. مجموعه داستان دوبلینی‌ها (۱۹۱۴) به شیوه ناتورالیسم درآمد. جویس وقت نوشتن «دوبلینی‌ها» به همسرش گفت می‌خواهد برای هموطنانش وجدان خلق کند و هنگام خواندن دوبلینی‌ها می‌بینیم که بیراه هم نمی‌گفته. داستان‌ها همه در مورد زندگی‌ اهالی دوبلین است. مردمی که دچار تعصب و خشک مذهبی هستند و از آن جا که مذهب‌شان نتوانسته به طور طبیعی به نیازهای روحی‌شان پاسخ دهد، تبدیل به آدم‌هایی منزوی، سرخورده و اغلب دغل‌باز شده‌اند.

جیمز جویس، در سال ۱۹۲۲، اولیس را نوشت، این اثر، یک اثر عظیم تجربی و شاهکار مکتب عریان ذهنی است، که به عنوان مهمترین و مؤثرترین داستان قرن شناخته شده است.

زمان وقوع داستان روز ۱۶ ژوئن ۱۹۰۴ و محل آن شهر دوبلین، پایتخت ایرلند است. تمام حوادث تقریباً در مدت ۱۶ ساعت اتفاق می‌افتد. این کتاب با مهارت و دقت تمام در همان قالب ادیسه، اثر معروف هومر نوشته شده است. در این قالب جدید ستیفن دیدلس «تلماک» در جست وجوی پدرش جوک و پولدبلوم «اولیس» می‌باشد. در طول روز آن‌ها دو بار از مسیر یکدیگر می‌گذرند. بدون آنکه همدیگر را بشناسند، ستیفن باباک ملیگن که دانشجوی طب است، در یک قلعه قدیمی نزدیک ساحل زندگی می‌کند. وجدان او از رفتاری که در واپسین دم حیات مادرش انجام می‌دهند، عذاب می‌کشد. پدرش آنچنان مشروب‌خوار عاطل و باطلی است که اصلاً به حساب نمی‌آید. در مدرسه آقای دیزی او را نصیحت می‌کند. بلوم، که اصلاً مجارستانی است، برای همسر بی‌وفایش مولی تویدی بلوم «پنه لوپ» صبحانه تهیه می‌کند و سپس به کارهای مختلفش ازجمله ادای آخرین احترامات به پدی دیگنم می‌پردازد، در مراسم تشییع جنازه او به فرزندش رودی که یازده روز پس از تولدش درگذشت، فکر می‌کند.

در میان مهیج‌ترین قسمت‌های داستان یکی دیدار ستیفن از کتابخانه یعنی جایی است که در آن رابطه بین شکسپیر و پدرش را حدس می‌زند و دیگر اغوا شدن بلوم توسط گرتی مک داول جوان «سیرس» است. بلوم و ستیفن یکدیگر را در فاحشه خانه‌ای ملاقات می‌کنند و در آن جا از کابوس‌ها و رؤیاهایی که به نظرشان می‌آید رنج می‌برند. ستیفن آنچنان مدهوش می‌شود که بلوم «که وقتی بر روی او خم می‌شود، فرزندش رودی را می‌بیند» باید از او مواظبت کند. آن‌ها به خانه بلوم می‌روند، ولی ستیفن شب را در آن جا نمی‌ماند. داستان با اندیشه‌های مبهم و درهم و برهم خانم بلوم، درحالی که بعد از نیمه شب در رختخواب خود دراز کشیده است، به پایان می‌رسد.

متأسفانه این اثر مهم ادبیات جهان تاکنون در ایران اجازه چاپ پیدا نکرده است.

داستان‌های جویس عناصر تقریبا ناهمگونی را در می‌آمیزند: عرفان شاعرانه و شیوه ناتورالیستی، دقت در تصویرپردازی و توجه بسیار به صدا و آهنگ صدا، حقارت بی‌اندازه و دلسوزی فراگیر. جویس در سراسر آثارش همواره از طنز و کنایه و اشاره به اساطیر و کتاب‌های مقدس استفاده می‌کند و مخاطب او اگر بتواند معنای این همه رمز و کنایه را دریابد به لذتی می‌رسد که شاید از مطالعه‌ هیچ اثر دیگری درنیابد. جویس پیش از آن که نویسنده باشد، یک مهندس زبان است. نگاه ویژه‌ جویس به زبان و کلمات به عنوان سلول‌های تشکیل‌ دهنده‌ بدنه‌ داستان، چنان عمیق و بدیع است که هنوز منتقدان درگیر کشف لایه‌های مبهم داستان‌های جویس هستند. بخش‌هایی که در لا‌به‌لای کلماتی نو که توسط خود جویس اختراع شده، مستترند. از این روست که کتابی مانند «اولیس» مانند کتاب‌های دینی دارای چندین تفسیر و تحلیل است و باز به همین خاطر است که در مورد جویس دو نظر کاملاً مخالف وجود دارد. این که عده‌ای او را دیوانه‌ مغلق‌گو می‌دانند که درگیری‌اش با زبان او را به بیراهه کشانده و یا این که او استعدادی بی‌نظیر است که از حدود درک انسان امروز هم فراتر رفته. نوآوری جویس در زبان خارق‌العاده است. او نه تنها واژه‌های کهن زبان خود را احیا می‌کند بلکه در آثارش دست به واژه‌سازی هم می‌زند. واژگانی با بیش از صد حرف و یا ترکیبی از چندین کلمه که یک کلمه را تشکیل می‌دهند تا حسی چندگانه را نشان دهند. واژه‌گانی چند لایه که چندین معنا را می‌رسانند.

جملات برگزیده جیمز جویس:

- اشتباهات. دروازه ورود به جهان اکتشافات هستند.
- مردان توسط خطوط عقل کنترل می‌شوند – زنان: با منحنی احساسات.
- شکسپیر صید شادمانی همه ذهن‌هایی است که تعادل خود را از دست داده‌اند.
- مرد نابغه اشتباه می‌کند؛ اشتباهات او واجب هستند و دریچه کشف او می‌باشند.
- می‌خواهم عمری در کنار تو باشم؛ آنقدر از خود به تو بگویم تا وجودمان یکی شود. تا زمانی که لحظه مرگ‌مان فرا رسد.

کتاب‌های برگزیده جیمز جویس:

نامه‌های جویس به نورا
دو ولگرد
پرتره‌ای از مرد هنرمند در جوانی
اولیس
رستاخیز فینیگان یا بیداری فینیگان‌ها
دوبلینی‌ها