نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی شهریار - نیکولو ماکیاولی
4.6
220 رای
مرتب‌سازی: جدیدترین
Hassan Soroushan
۱۴۰۳/۱/۲۹
00
ماکیاولی به درستی دنیای سیاست رو توضیح داده. منظورم این نیست که چه طور باید باشه، بلکه اون جوری که واقعا هست. چشم‌های آدم به روی واقعیت باز میشه. ضمنا کتاب ترجمه روان و گویندگی خوبی هم داشت.
ماکیاولی دید منحصر بهفرد به دین دارد. دید ماکیاولی در «شهریار» نسبت به دین یکسره فایده گرایانه، واقعگرا، مدرن و البته غیرسکولار بوده و آن را تنها وسیله‌ای جهت اتّحاد مردم می‌داند و در اخلاق نیز بی پروا، عاری از احساسات و گاه بی اخلاق است، بعلاوه که هیچ اخلاقی مقدّم بر جامعه و حکومت نمی‌داند و اخلاق را محصول زور و قانون حکومت می‌پندارد. از سوی دیگر ایجاد یک کتاب به حوزه سیاست جذاب میشود
لحن بیان راوی رو مخ هست. بخصوص آنجاهایی که ده برابر مقدار لازم روی برخی کلمات تاکید میکند.
اما کتاب جالبی هست. افراد بسیاری در نقد ماکیاولیسم سخنان غرا گفته‌اند اما در حقیقت واقعیت همان است که ماکیاولی گفته و پس از سالها تغییری حاصل نشده است. اینکه شاهان برای رسیدن به قدرت هر کاری میکنند قابل درک است ولی اینکه چرا مردم طوری رفتار میکنند که افراد صادق و درستکار را طرد میکنند و افراد ستمکار و ظالم و ریاکار و حیله گر را بر تخت سلطنت می‌نشانند برایم قابل هضم نیست.
اما کتاب جالبی هست. افراد بسیاری در نقد ماکیاولیسم سخنان غرا گفته‌اند اما در حقیقت واقعیت همان است که ماکیاولی گفته و پس از سالها تغییری حاصل نشده است. اینکه شاهان برای رسیدن به قدرت هر کاری میکنند قابل درک است ولی اینکه چرا مردم طوری رفتار میکنند که افراد صادق و درستکار را طرد میکنند و افراد ستمکار و ظالم و ریاکار و حیله گر را بر تخت سلطنت می‌نشانند برایم قابل هضم نیست.
بسیاری از کتاب‌هایی که این روزها درباره جنبش‌های جدید می‌خوانیم، از ابنسور، تا هارت و نگری، تورن و... اشارات بیشماری به شهریار ماکیاولی دارد. کتابی که اگر بدون تفاسیر و تفاصیل دیگران بخوانی یا بشنوی به راحتی از کنار آن می‌توانی گذشت.
گویی تنها روایت شاهان است و توصیه‌نامه‌ایست برای عملکرد ایشان. اما به راستی اگر مخاطب بودن شاهان را نادیده بگیری نکات ریز و ارزشمندی از اندیشه سیاسی و حکمرانی ونسبت دولت و ملت خواهی یافت. فهم بخشی از نظریات مرتبط امروز با فهم این کتاب درآمیخته. برخلاف تصور اولیه کتاب خوشخوانیست
گویی تنها روایت شاهان است و توصیه‌نامه‌ایست برای عملکرد ایشان. اما به راستی اگر مخاطب بودن شاهان را نادیده بگیری نکات ریز و ارزشمندی از اندیشه سیاسی و حکمرانی ونسبت دولت و ملت خواهی یافت. فهم بخشی از نظریات مرتبط امروز با فهم این کتاب درآمیخته. برخلاف تصور اولیه کتاب خوشخوانیست
مگه میشه چنین کتاب فاخری را نخوند؟ ماکیاول دیپلمات برجسته زمانه خود این کتاب را با هدف جلب نظر پادشاه زمانه خودش و همچنین وحدت ایتالیا نوشت هر چند تلاشش موفقیت آمیز نبود اما اثری خلق کرد که چهره اون رو در زمینه سیاست مدرن امروزی برای همیشه ماندگار کرد و پدر علم سیاست لقب گرفت. این کتاب رو هر بار بخونیم بیشتر در کلماتش غرق میشیم کتابی بسیار عمیق است که تصاویر امروز را برای ما نمایان میکند. ماکیاول میگه پادشاه باید روباه و شیر باشد هم حیله گر و هم شجاع. هدف شهریار در کتابش تحسین الیگارشی نیست بلکه معنا و مفهوم قدرت را کاملا درک میکند و به توصیف آن میپردازد و معتقد است که برای دست بابی به هدف میتواند هرچیزی را قربانی کرد در واقع هدف وسیله را توجیه میکند و این چیری است که دولت‌ها برای بقای خود از آن استفاده میکنند. ممنون از کتابراه کاش کتاب لویاتان و هنری کیسنجر هم داخل اینجا به شکل صوتی بیارید
این مسائل غیراخلاقی نیستند، برخلاف چیزی که گفته شده بود، اگرم کسی این مسائل رو غیراخلاقی میدونه بخاطر اینه که ادم خیلی کوچیکی هست و از دید بزرگتر به چیزی نگاه نکرده تو زندگیش و تقریبا در عرصه مدیریت هیچ تجربه‌ای نداره، وقتی بخوای جایی رو رهبری و مدیریت کنی باید هوادار داشته باشی، باید برخی رو سرکوب کنی، اینا مسائل بسیار عادی، حتی پیامبرم که مهربانترین بود و دین خدا رو اورد، با برخی جنگید با برخی دوستی کرد، کجاش غیر اخلاقیه، اینا مسائل ضروری رهبری جنگ و مدیریت هست، اینکه با یک کشور دوست بشی اینکه دژ بذاری یا نذاری اینکه شاهزاده‌ها رو‌نابود کنی یا نه، اینا غیراخلاقی نیست سیاستمدار بودنه، اخلاق رو باید دید چی معنی میکنی، مثلا یکی میگه به گربه‌ها غذا داذن میشه اخلاق مدار بودن خوب اگر اون گربه بیاد و‌تو محل زندگیت زیاد بشه و سلب اسایش بکنه و باعث ناراحتیت بشه، کجاش اخلاقیه، وقتی هدف بزرگتری رو نگاه کنی برخی مسائل کوچیک دیگه اخلاقی نیستن و میبینی در ابعاد بزرگتر ضرر هم بهت میزنن و‌بخاطر همین باید اون چیزا رو بذاری کنار، اینجام داره میگه به نفع ایتالیا کار کنید و ایتالیایی پرقدرت بسازین و مردم رو نجات بدین، چیش بد و غیراخلاقیه، اینکه مردم یک کشور قدرتمند بشن، ازاد بشن و بتونن زندگی خوبی داشته باشن کجاش غیراخلاقیه، حالا طرف میگه قدرت رو بهمه نده که کسی شاخ نشه، راست میگه دیگه، در یک‌کشور چرا همه قدرت داشته باشن، وقتی یکی اسمش رئیس جمهوره، یعنی اون رییس جمهوره دیگه، اگر قرار باشه هر ادمی قدرت داشته باشه که رییس پس چه معنایی داره، عوضش هر شخص ملیت فرهنگ ازادی و رفاه گیرش میاد، حالا شاید نتونه قدرتنمایی بکنه، که یه شهروند عادی نبایدم بکنه، کتاب بدی نبود بنظرم، هر چند در شروعش خودش خودشو