نقد، بررسی و نظرات کتاب آی بی کلاه، آی با کلاه (نمایشنامه) - غلامحسین ساعدی

مرتب‌سازی: پیش‌فرض
Ali Fattahi
۱۳۹۹/۹/۱۱
برزنی که از طاق سینه گسسته خاک-خاکی سرد و ژندان-روییده بود و نمو یافته بود. همچو جوی آبی که قشر سخت و ستوار صخره‌ای را سفته و از بند بن کوهسار غل بشکسته و همچو مرغی در قبضه اسارت بیرون جهیده است. ولی جویباری که آبی لوش و لجن گرفته دارد. این کوی گرچه درآیینه سپهر صاف قامت برافراشته، اما آنان که اندر این برزن بالین سیاحت زندگانی نهاده اند، آنان که دیدگانشان بر بازاندیشی برهم نهاده‌اند و در عوض پوشی تیره زده و می‌گسار و حزن مشبوع برابرش آویخته‌اند. این مردمان که در سراچه مسئله گشایشان که نه تنها گشایش نمی‌یابد بل بر آن گرهی سفت و سخت نیز می‌افزایند، در ننوی خردشان تارمیغ‌هایی فرش گسترده‌اند و بارانی نه تنها پاکیزه، بلکه آلایش و پلشت انباشت بارش دارد که تالار اذهانشان را ز نیکی و تدبیر می‌روبد و همچون کلبه‌ای که در دود آتش خفه می‌شود، مغروق می‌سازد و این کریهی بر تپنده جانشان نیز رخنه میکند و در تمام شراین کالبد نا شکلشان میمخد و اندک اندک در انتهای خندقی که در صدر شان سفته شده چون گرداب مکیده میشوند و مکیده، تا زمانی که دیگر ذره‌ای جنبش نداشته باشند. آن هنگام قالب بی روحشان بر روزگار سپرندگان خاک میهمان میشود و آهسته آهسته می‌پوسند و می‌گسلند. لیک این فرسایش درنده خو تنها تنشان را چون جذامیان میخورد اما جوهر دمشان آن هنگام احوال سخت پلیدتری خواهد داشت. زیرا به واسطه موریانه‌ها و مارهایی حسرت و فغان و غفلت نام تار و پود دریده خواهد شد...
سید حسین میرباقری
۱۴۰۲/۴/۳
غلامحسین ساعدی نوسنده‌ای متعهد که مدام در حال نقد جامعه و پیرامون خودش بود و در این اثر بسیار روان و ساده با داستانی بسیار ساده قلم نقادی بر می‌دارد به نظرم برای هر علاقه مند نمایش و ادبیات نمایشی خواندن این اثر حظ وافری خواهد داشت
شهرام ریاحی
۱۴۰۱/۶/۲۲
مرحوم ساعدی تمام جامعه را نقد می‌کرد
حتی پزشکان که همکارای خودشون بودن و این نشان از بی‌طرفی و روشنفکری اوست.
شکوفه محمودزاده مجاوری
۱۴۰۰/۵/۵
داستان جالبی داشت. خیلی زیبا اوضاع جامعه آن زمان را به تصویر کشید.
اگر به خواندن نمایشنانه علاقه دارید انتخاب خوبی هست.
حمید پارسا وثوق
۱۳۹۹/۶/۵
این داستان هیچ وقت قدیمی نمیشه، گویی همین امسال این نمایشنامه رو ساعدی با طنز زیباش نوشته.
امیر نریمانی
۱۴۰۲/۱۰/۱۶
فوق العاده بود. لحظه به لحظه من رو همراه میکرد
ربابه بزرگیان
۱۴۰۲/۴/۸
شخصیت این نمایشنامه چقدر خوب تونست نه بگه