نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی شراب خام - اسماعیل فصیح

اکثر داستان‌های فصیح به دلیل سادگی در نوشتار و طنز خاصی که داره مثل ثریا در اغماء، درد سیاوش، دل کور و بقیه داستان هاش از جذابیت و کشش خاصی برخورداره و به دلیل اینکه خودش اهل تهران و از یک خانواده متوسطه خیلی خوب تونسته از این دو عامل یعنی جذابیت‌های شهر تهران (البته موقعی که تهران هنوز شهر جذابی بود) و نشون دادن زندگی قشر متوسط جامعه (مخصوصاً تهران)، در آثارش بهره ببره، حسن دیگه آثار فصیح اینه که میتونه با آثارش نظر قشر معمولی کتابخون و قشر خاص رو توامان جلب کنه، نقطه مثبت دیگری که آثار فصیح داره هر چند اسماعیل فصیح جزو رمان نویسان بسیار بزرگ، صاحب سبک، تاثیر گذار و شناسنامه داری مثل جمالزاده، علوی، افغانی، هدایت، چوبک و… نیست ولی داستان‌های این نویسنده رو دوست داشتنی میکنه اینه که آثارش یه طور خاصی به دل میشینه، هر چند در بعضی جاها در نوشتن داستان هاش از نویسندگان بزرگ پیروی کرده ولی این کارم با مهارت انجام داده و یکی دیگه از کارهایی که در نوشتن داستان‌هاش انجام میداد آوردن قسمتی از زندگی خودش در کتاب هاشه مثل داستان‌های درد سیاوش و شراب خام که آدم فکر میکنه داره بخشی از زندگی خودش رو تعریف میکنه (مثلاً وقتی در شراب خام میگه زن آمریکایی جمال سر زا رفت یا اینکه جمال اگرچه در آمریکا فیزیک خونده ولی به ادبیات علاقه منده، یه قسمت از سرنوشت خودشه)، اما با تمام این شرایط داستان هاش دلچسبه و من بالشخصه رمان‌های ثریا در اغماء، شراب خام و درد سیاوش و داستان جاوید رو خیلی دوست دارم.

با سلام و احترام به خوانندگان عزیز
کتاب شراب خام اثر اسماعیل فصیح اولین کار ایشان در سال 1347 است که به نظر من یکی از بهترین نوشته‌ها و یکی از بهترین نویسنده معاصر می‌باشد. به پیشنهاد این حقیر اگر میخواهید سیر کامل فکری جناب فصیح را در یابید حتما از این کتاب شروع به خواندن آثار فصیح کنید. بعد از آخرین کتاب تازه متوجه خواهید شد که منظور من چیست. کاش جامه اندیشمندان و منتقدان ادبی در ایران هم این کتاب‌ها را معرفی می‌کردند که به نظر من عالی و واقعا ارزش خواندن را دارد قلم فصیح قلمی شیوا، روان و همه فهم است با داستان‌هایی از دل همین سرزمین حتما مطالعه بفرمایید.
با تشکر

با تشکر از آقای ابوالحسنی و کتاب راه
داستان بیشتر شبیه به خاطرات روزانه و تکرار هر روزی بود و چیز جالبی نداشت
جز یک سری آزادی‌های فردی و روشن فکری بچه‌هایی که از کودکی سخت به جوانی رسیده‌اند و از ایران به اروپا و امریکا به راحتی در رفت و امد بودند و زندگیراحتی
داشتند و غم فردا رو نداشتند. و حال هوای جمعت کم ایران و خصوصا تهران و آن حال و هوای آن روزگار.
و در آخر هم یوسف بیمار (که شبیه چیزی است) با آن هواپیمای امریکایی و رفتن او و حال روز بعد رفتن او که بیانگر فردایی تاریک و ناشناخته برای جلال….

اولین کتاب فصیح است که اتفاقا ارزش ادبی بالایی از نظر سمبولیسم دارد... داستان سویه‌هایی اتوبیوگرافیک به زندگی خود فصیح دارد (جلال)،، توصیف عادات و شیوه زندگی طبقات مختلف جامعه کاملا حرفه‌ای بیان شده، ناصر نماینده و نماد متجددین و روشنفکران مقلد و شیفته فرهنگ و ادب غرب، در آن زمان است که رویاهایشان با شرایط زمانه شان همخوانی ندارد و طرد و با شکست مواجه میشوند، این کتاب پرکشش‌ترین کتاب فصیح نیست اما قطعا برای علاقه مندان به ادبیات داستانی کلاسیک ایرانی، ارزش خواندن دارد

من ازاین کتاب نهایت لذت وبردم. کلا مهیج، غم انگیزورومانتیکه. ضمنا راوی کتاب، جناب بوالحسنی که جذابیت رمانو صدچندان میکنه، کارشون بسیارعالیه خیلی جالبه، عربی وآذری روآنچنان کمدی وباحال صحبت میکنه، انگاری عمری میانشان زندگی کرده، من که واقعا لذت بردم. ایشان راوی بسیارخوب ومسلطی هستن. ضمنا برای کسانیکه دهه سی وچهل هستن. این رمان بهترقابل لمس و تامل هستش

یک داستان بسیار ساده رو به شدت کش داده. وسعت آب بستن به داستان به اندازه‌ای است که بارها و بارها در داستان حتی کفش پوشیدن و از پله پایین رفتن و خاموش کردن چراغ و باز کردن درب ماشین و استارت زدن و رانندگی و بستن درب ماشین و سوار آسانسور شدن رو هم توضیح داده. اصل داستان فقط 3درصد نوشته‌ها است. بقیه‌اش آب بستن است. نویسنده در کش دادن توانایی ویژه‌ای دارد.

قلم اسماعیل فصیح را دوست دارم
شراب خام زندگی روزمره جلال آریان را نشان می‌دهد و ریتم داستان کاملا یکنواخت است و شما را سورپرایز نمیکند رمان "داستان جاوید" را بسیار بیشتر دوست داشتم
با اینحال شراب خام قطعا ارزش خواندن دارد و نا امیدتان نمیکند
خوانش آقای بوالحسنی هم عالی است

عالی بود قلم اقای فصیح محشره تصویر سازی داستان خیلی کامل عالی هست. صدای راوی به جذابیت این رمان خیلی کمک کرده. من که به شخصه خوشم اومد به دیگران هم پیشنهاد میدم
★★★★★۵ستاره

نظر کلی رو بگم خوب بود، اما اواسط کتاب خیلی به حاشیه میرفت و از موضوع اصلی فاصله میگرفت، زیادی نصیحت میکرد... اما ارزش گوش دادن رو داره

صدای راوی، نوع خواندن و... ‌باید بگویم با اینکه تا انتها کتاب را دنبال کردم اما خیلی عالی ندیدمش
با تشکر از کتابراه

نسبت به کتاب‌های دیگر نویسنده ضعیف بود انگار ثبت خاطرات روزمره با جزئیات بیهوده و کش دار و بیهوده

نوشته‌های اسماعیل فصیح بسیار احساسی و ملموس هستند. حتما نوشته‌های این هنرمند را تجربه کنید.

اسماعیل فصیح نویسنده توانایی است خیلی کتابهاشو دوست دارم شراب خام هم قشنگ بودگوینده هم خوب بود

داستان جالب و پر از مفاهیم زیبا بود…جملات ناب و خاص میشد پیدا کرد در سطرهای داستان.

از ان رمان هایی بود که من هیچ وقت دوست نداشتم تمام بشه با لذت دنبالش میکردم

کتاب زیبایی بود ولی بعید بدونم شخصیتها خیالی باشه درکل ممنون از راوی وکتابراه

سلام. میشه کتاب‌های دیگه‌ی اسماعیل فصیح رو هم صوتی کنید. ممنون

من از آثار اسماعیل فصیح خوشم‌میاذ. قابل لمسه و جذاب

عالی و قابل تامل حتما گوش کنید