نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی یادداشت‌های زیرزمینی - فئودور داستایوفسکی

قبل از همه چیز این کتاب جنبه روانشناسی داره. فیودار داستایفسکی کتاب یادداشت‌های زیرزمینی را در سال ۱۸۶۴ منتشر کرد. یکی از عجیب‌ترین رمان‌هایش که در آن به پیچیده‌ترین جنبه‌های روانشناختی انسان پرداخته است. منتهی با فرمی که از دیگر آثار او فاصله بسیار زیادی دارد. داستایفسکی در یادداشت‌های زیرزمینی از زبان مردی سخن می‌گوید که از آگاهیِ زیاد نسبت به سایر مردم عادی، به کنج انزوای زیرزمینش خزیده و گویی مقابل فلاکت روزگار و جهالت مردم مشغول طغیانی منفعلانه است. زیرزمین در اینجا نمادی از بریدگی از اجتماع و بیگانگی است.

اثری ژرفکاوانه و چون اغلب آثار داستایفسکی با غور در روح شخصیت‌های انسانی. چیزی که این اثر را از سایر آثار مولف جدا می‌کند موقعیت ویژه‌ی شخصیت است. شخصیت‌هایی چون شاهزاده در ابله، یا رودیا در جنایت و مکافات و یا چندین و چند شخصیت بزرگ و کوچک دیگر او نیز به شخصیت محبوس در زیرزمین این رمان شباهت دارند و چه بسیا این شخصیت پروتوتایپ همه‌ی آن‌ها باشد. ترجمه بسیار خوب است اما راوی علی‌رغم بازیگر بودن در اجرای نمایشی اثر ناتوان است.

با درود کتاب یاداشت های زیر زمینی یکی دیگر از آثار معروف داستایوفسکی است که مثل بقیه آثارش شخصیت پردازی ساده و در عین حال بسیار ژرف دارد، کتاب ترجمه قابل قبولی داره ولی اجرای مبتدی و آماتور آقای مصفا این اثر رو تا حد قرائت یک انشا سطحی پایین کشیده، پیشنهاد میکنم خوانش بهتر و حرفه ای تری برای درک درست این کتاب انتخاب کنید

اثری بسیار زیبا و ژرف، اما خوانش بسیار ضعیف، رعایت نکردن دستورات زبان، صدای یکنواخت و افتضاح، شنونده را دلزده می‌کند. این صدا اصلا مناسب خوانش کتاب نیست، خصوصا آثاری از این دست. آقای مصفا، کاش به همان ترجمه بسنده می‌کردید.

یادداشت‌های داستایفسکی اثری عجیب و شگفت انگیز است و در عین حال بار فلسفی دارد که توجه و دقت زیادی را می‌طلبد... اجرای صوتی‌اش آنقدر که انتظار داشتم جذاب نبود.. ‌ نظری که دادم درباره اجرای صوتی است وگرنه خود کتاب حرف ندارد.

عجیب تربت و پیچیده‌ترین رمان‌های که خوندم.
در میان آثار او، «یادداشت‌های زیرزمینی» آیینه تمام نمای روزگار ما و نقد حال انسان بیمار آخرالزمان است که بیماری تا عمق وجودش ریشه دوانیده است، ولی او هم چنان از باور آن سر باز می‌زند.

مردی از اجتماع گریخته، به پستویی پناه برده و با عینک بدبینی جهان پیرامون خود را نقد می‌کند. تازیانه به دست گرفته به همه می‌تازد حتی به خویشتن. داستان روانشناختی-فلسفی که نوعی از جهان بینی را به خواننده القا می‌کند.

داستایفسکی کتاب بد نداره! اما خوانش کتاب توسط آقای مصفا مثل بازیگری ایشون و همسرشان باعث خواب آلودگی میشه بیشتر تا جذب شدن.

این ضعیف‌ترین کتابخوانی بینِ کتابهاتونه
از علی مصفا بعیدِ
اما از نویسنده کتاب نمیشه گذشت.
من عاشق صراحت و روان پریشیِ داستایوفسکی‌ام.

کتاب کوتاه و قشنگی بود هرچه به انتها میرسید نکات جالبتری بیان میشد، صدای گوینده هم خیلی خوب بود و متناسب نوع کتاب بود

کتاب خیلی عجیب و شگفت انگیزیه در عین حال بار فلسفی دارهخوانش اصلا اون چیزی که انتظار داشتم نبود در کل خوبه

سلام میکنم به همه خوانندگان این سوال درذهن من ایجاد شده که یعنی چی که درمقدمه میگه این یادداشت ونویسنده آن خیالیست؟

عمیق‌ترین بخش درون من رو اینهمه سال پیش به قلم درآوردند...
بسیار بسیار بسیار جذاب و قابل ستایش بود

«شما بزدلیِ‌تان را با عاقل بودن اشتباه گرفته اید...»
کتابی بود بسیار گیرا👌🏻

متن کتاب خیلی جالبه و همچنین صدای راوی دلنشین هست حتما گوش کنید

اغاز گیرایی داشت من عاشق تفکر نویسنده‌ام
بعد از اتمام کتاب نظرمو میگم

از این کتاب‌های بود که آدم را به فکر وامی‌داشت

عاشق داستایوفسکی‌ام اما این اثرش رو حتی نتونستم تموم کنم.

کتابی فوق العاده هستش

قطعا بهترین اثر داستایوفسکی هست

بینظیره وکمی ترسناک

واقعا قابل درک نبود

زیبا و تاثیر گذار