نقد، بررسی و نظرات نمایش صوتی آرامش از نوعی دیگر - تام استاپارد

عنوان داستان گویاست: آرامش به نوعی دیگر؛ معمولا بیشتر افراد حتی بیماران از رفتن به بیمارستان یا ضرورتا اقامت زیاد در آن دوری می‌کنند که در این قصه مردی به دنبال خاطرات دوره بستری بودن در این بیمارستان با وجود صحت و سلامت و به اختیار اقامتی بی انقضا و انتها ولو تا زمان مرگ، مرموز و مشکوک انتخاب می‌کند و راضی ست اما...
به نظر من همین مدت کوتاه دوری از اطرافیان نامطلوب و نا خواسته و همصحبتی با کسی که از گذشته‌اش بی‌اطلاعه برای برونی لذت و زیستنی خوب بود. داستان پایانی باز داره، متن روان و اجرای هنرمندان عالی🩷 سپاس کتابراه عزیز

برای سرگرمی خوبه چرا که گویندگان بسیار خوبی داشت و این زیباش کرده بود اما نکته آموزنده‌ای نداشت و خیلی داستان مبهم بود

نمایشنامه‌ای ساده که برای سرگرم شدن به مدتی کوتاه لذت بخش بود و صداپردازی آن هم خوب بود. ممنون از کتابراه

خیلی ممنون از کتابراه عزیز این نمایشنامه رو فک میکنم هدیه آخر هفته بود که دریافت کردم... خیلی پسندیدم اجرا‌ها خیلی عالی و تاثیرگذار بود و تموم صحنه‌ها رو میدونستم تجسم کنم... داستان قشنگی بود اگه داستان رو دوبار گوش کنید بهتر میتونید پی به قضیه ببرید اولش برای من خیلی بی مفهوم بود اما دوباره گوش کردم و با توجه به نظراتی که خوندم بیشتر فکر کردم و از دید خودم داستان رو نگاه کردم جالب بود، برونی دنبال چیزی میگشت که همه ما میگردیم دنبال آرامش، برونی حتی ۴ سالی که اسیر بوده رو می‌گفت خوشحال بوده توی بیمارستان هم خوشحال بوده انگار از خانواده و هویت و دوستانش فرار می‌کرده دوست داشته جایی باشه که هیچکس نشناستس حسی که من خیلی وقتا دوست دارم تجربه کنم برم جایی که کسی منو نشناسه... (کاش کتاب‌های دیگه هم به همین منوال صدا گذاری میکردند بجای اینکه یک راوی بجای همه صحبت کنه)

این کتاب جوابی برای افکار هفته گذشته من بود اینکه آدمها در طول زندگیشون فکر و ذکرشون همش دنبال کار و همسر و بچه‌ها هستش اما وقتی پیر میشن وتمامی این مسوولیتهارو ندارن آیا هنوز امید به زندگی دارن آیا میتونن تو تنهاییشون شاد باشن از خودشون لذت ببرن اگه این طوری باشم زندگی رو بردم لذت بردن از خود بدون نیاز به هیچکسی ممنون از کتابراه

کاملا سلیقه‌ای ولی شخصا به پایان باز علاقه‌ای ندارم
اما اجراها خوب بودن

کتاب کوتاه و خوبی بود در مورد مرد میانسالی که از شلوغی و دردسر‌های زندگی در فراره و دنبال جایی برای آرامش میگرده

به عنوان یک نمایش‌نامه خوب بود و از اول تا اخر با اجرای خوبی که داشتند با نمایش بودم و ذهنم پرش نداشت ولی هنوز منتظر ادامه بودم که تمام شد، یه جورایی برام گنگ تمام شد. انگار یک فصلی از کتاب را مطالعه کردی و بقیه را هنوز نخوندی.

کتابی خوب و قابل تامل توصیه میکنم ازش نهایت استفاده رو ببرید

یکم گنگ و گیج کننده بود بخاطر کوتاه بودن داستان. گویندگی‌ها خیلی خوب بود

حس مرد رو کاملا درک می‌کردم یه وقتایی حاضری هزینه زیادی بدی تا بقیه فقط یکم دست از سرت بردارن ولی بازم این کارو نمی‌کنن تحت هیچ شرایطی حتی دوستانه هم رهات نمی‌کنن

اصلا نفهمیدم چی شد

اقامت در یک بیمارستان یا آسایشگاه و طلب آرامش از آن ایده هاست که به ذهن من نیز رسیده بود ولی آن را به رشته تحریر در نیاوردم!

درود و خدا قوت
سناریوی خیلی خوب و گیرا داشت، در چند دقیقه پایانی جملات یا کلماتی گفته میشد که هر شنوده‌ای به گذشته خودش سفر می‌کنه، از کودکی تا حدود ۴۵ تا ۵۰ سال و همزاد پنداری با آقای brown میشه به دنیای درون خودمان که تا این سنی که زندگی میکنیم با مشکلات چگونه برخورد میکنین

صدای خواننده عالی بود و همش مشتاق بودم ببینم چه اتفاقی میخواد بیفته ولی در کل متوجه نتیجه داستان نشدم 😀

خیلی خوب بود فقط یه ابهاماتی برام ایجاد کرد که از خود داستان بود.

خوب بود ولی کتاب کاملی نیست

نمایشنامه‌ای جالب بود ممنون از گروه صداپیشگان

نمایشنامه پایان باز داشت اما واسم مهم نبود موضوع نمایشنامه مردی حدودا ۴۵ ساله بود که به واسطه‌ی زندگی پر از فراز و نشیبش بیمارستان که مکانی منفور و خسته کننده ست برایش نوستالژیک و آرامش بخش بود همه‌ی ما شده گاهی حس کنیم روحمون خسته یا بیماره و با ایجاد تنوع و دلخوشی‌های کوچیک سعی میکنیم روحمون رو تازه کنیم مرد داستان تجربه‌هایی مثل جنگ و اسارت رو از سر گذرونده و از خونواده و دوستاش دلچرکینه پس تنها جایی که آرامش رو براش تداعی میکنه بیمارستانه جایی که نیاز نیست مثل هتل تو اتاقش تتها باشه بااینکه خودش میگه دلش آرامش میخواد اما واقعا منظورش داشتن یک پرستاره یه همصحبت کسی که قضاوتش نکنه امااین قسمت خوب داستان بود در این نمایشنامه یا داستان سوال‌هایی مطرح بود که این مرد کیست پول هارو از کجا آورده چرا خونواده‌ای نداره و حتی چرا در گذشته بیمارستان بوده اما نویسنده بسیار سطحی به این سوال‌ها پاسخ میده جوری که واقعا چیزی متوجه نشدم واین توهین به شعور مخاطبه اگر شمای نویسنده برای کشش داستان معما طرح میکنی موظف هستی که این سوال‌های طرح شده جواب بدی نه اینکه به بهانه‌ی پایان باز مخاطب رو احمق فرض کنی!!!

خوبه بد نیست 😀برای تنوع. درمورد تنهاا بودن وکسایی که ازتنهایی لذت میبرن و دوس ندارن کسی به خلوتشون وارد بشه

کاملا از این کتاب راضی بودم حتما بهتون پیشنهاد میکنم

نمایشنامه زیبایی بود که البته با اجرای خوب گویندگان بیشتر میدرخشید

جالب بود.
یه جمله مهم رو اینجا می‌نویسم:
«مشکل اینجاست که من همیشه حالم خوب بوده، اگه مریض بودم همه چی حل بود.»

نمایشنامه رو دوست داشتم نشون میده هرکسی در یه جا ومکانی میتونه ارامش خودش رو پیدا کنه وحال دلش رو خوب کنه حالا اینجا میتونه بیمارستان هم باشه. جایی که خیلیا از اسمش هم یاد خون و درد ورنج میفتن. بازیگرا هم عالی بودن. ممنونم

تهش باز بود و با اینکه بدقت گوش دادم آخرش متوجه نشدم هدف نویسنده چی بود اما خب چون حالت نمایش نامه داشت جدید بود برام

به نظرم داستانه اصلا یه طوریی بود و اخرشم یه طوری تموم شد که اصلا نگرفتم چی چیزیی رو میخاست نویسنده برای ما بگه

این کتاب واقعا به ارامش درونی من کمک کرد و تونستم باهاش خیلی از استرس هام کم‌کنم توصیه میکنم اینو

گوشش دادم، حس خوبی داشت، یاد تئاتر‌های تلوزیونی میفتادم.
ولی خب خیلی درست متوجه نشدم که هدف داستان چیه و چی شد. یکم گنگ بود

به عنوان یک نمایش کوتاه رادیویی جالب بود مرسی،

زیاد جالب نبود ولی دیدگاه جدیدی داشت

خیلی کوتاه بود اجرازیبا بود ولی زیادمعنی نداشت خیلی خلاصه شده بود که مفهوم رانرساند

اکثر ماها در دوران کودکی خاطراتی داریم که هنوز هم یادآوریشون، حس آرامش عجیبی به ما میده. گاهی یک بو یا طعم یا مکان خاصی ما رو توی خودش غرق میکنه. این داستان هم میخاد همین قضیه رو به تصویر بکشه.

بدی که نمایشنامه هادارن اینکه خیلی کوتاهن. واین موضوع بنظرم باعث میشه که شنونده سردرگم بشه و خیلی ازمسائل گنگ و بی معنی بنظر برسن. که برای خودمن اتفاق افتاده هم تو این نمایشنامه هم اثاردیگه‌ای که گوش دادم. انگارکه به اجبارنوشته و روی گاغذ پیاده شده باشن ونویسنده عجله داشته که هرچه سریعترسروته قضیه هم اورده بشه. بنظرم اگه که‌ی مقداربیشتربه جزئیات و فضاسازی پرداخته بشه بهترمیشه ارتباط برقرارکرد اما‌ی خوبی که نمایشنامه هادارن اینکه چندتا صداپیشه یا به قولی بازیگرهست و این باعث میشه داستان جذابتربشه درحالیکه برای‌ی رمان اکثرا ازی نفرراوی که به شکل تاسف باری تلاش میکنه به جای چندنفردیالوگ بگه استفاده میشه که گاهی واقعا‌ی کتاب و محتوای عالی فدای گویندگی ناشی و غیرحرفه‌ای میشه دزاخرممنون ازنویسنده بابت زحمتشون و گویندهای عزیزو کتابراه دوست داشتنی

گویندگی و اجرای کتاب صوتی خیلی خوب بود، داستان هم داستان خوب و معناداری بود، ولی به نظرم ته داستان باز بود.

با سلام و تشکر از کتابراه. از شنیدن این نمایشنامه لذت بردم صدا‌های گوینده‌ها زیبا بود و تغییر حالات روحی را خوب اجرا می‌کردن ممنون از گوینده ها. داستان جالب بود تا به حال از این دید به بیمارستان نگاه نکرده بودم که ممکنه جای برای آرامش باشه. ممنون از تمام کسانی که برای این مجموعه زحمت می‌کشن. لطفا کتاب‌های صوتی و معروف را بیشتر در آخر هفته‌ها رایگان بزارین ممنون.

کتاب جذابی هست و به طور کل شنیدن نمایش نامه صوتی کمک میکنه کمی از روزمرگی‌های شخصی فاصله بگیریم و تجدید قوا کنیم.

صداگذاری عالی وخودداستان زیبا وخیلی کوتاه بود درکل لذت بردم

چقدر دوستش داشتم.....
واقعا اجراها بسیار تمیز و دوست داشتنی بودن
لذت بردم از شنیدنش
گاهی انسان احتیاج داره که به درخواست هاش احترام گذاشته و درکش کنیم...

خوب بود ولی سخته مفهوم رو فهمیدن نویسنده نتونسته برای همه بفهمونه

بد نبود، کوتاه و با پایان باز

بجاهای حساس که رسید تموم شد!! بدنبود کل داستان ولی اخرش ناقص بود

داستان متفاوتی بود و من بیشتر نمایشی بودن این کتاب رو دوست داشتم چون تصویر سازی رو راحت تر میکرد

داستان خط سیر عجیبی نداره در مورد یه مرد خوش برخورد به نام برونی هست که رفتارش از نظر بقیه مرموز اما در اصل علت این رفتار مرموز بودن نیست بلکه به دنبال آرامشه.
حالا این آرامش در یه بیمارستان پیدا کرده که در کودکی اونجا بوده و قسمت تلخ ماجرا همینه که بهترین و آرامش‌بخش‌ترین قسمت زندگی برونی زمانی بوده که بیمار بوده.
اون آدم سالمیه و در ظاهر مشکلی نداره اما در اصل یجورایی کم آورده و میخواد تو خلسه خودش فرو بره اما با پیگیری زیاد پرستارها و دکتر اون نمیتونه حتی به همین خواسته کوچیکم برسه و چون خانوادش پیدا میکنن اون تصمیم به رفتن میگیره چون نیاز داشته با خودش تو خلسه فرو بره.
داستان به حال خیلی از کسایی که میشناسم نزدیک و امیدوارم هیچکس در اوج بی مشکلی در نا آرومی نباشه.

این کتاب عالی بود یه اتفاق رو از سه دیدگاه بررسی میکنه ونشون میده که واقعا بهتره با آدما خوب برخورد کنیم ونمک به زخمشون نپاشیم ومرهم باشیم براشون

به نظرم نمایشنامه متوسطی داره و این صدای گوینده هاس که آدمو ترقیب میکنه به ادامه داستان از اینکه این فضای ساده رو تبدیل به یه پله پیشرفت در داستان میکنه خوبه ولی کافی نیس کاش داستان ادامه داشت تازه داشت جالب میشد.

کتاب خوبی بود. صداپیشگی خیلی عالی بودند وفضا رو قشنگ نشون دادن. ممنونم از همگی

نوع نگاه نویسنده به بیمارستان چالش برانگیز بود، و شخصیت اصلی داستان نه تنها خود بلکه اطرافیان و حتی زندگی روزمره را به چالش می‌کشد و همچنین پایان باز داستان بر اثر گذاری داستان فزوده است

داستان کوتاه و جالبی بود با اینکه خیلی به رمان علاقه ندارم ولی این داستان رو با دقت گوش دادم و لذت بردم متشکرم

من خوشم اومد دنیای جالبی رو ترسیم می‌کرد

کتاب خوبیه ولی گوینده یکم روزنانه وار میخونه و این باعث میشه زیاد درک خوبی از متن کتاب نداشته باشیم