نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی زنی پشت پنجره - ای. جی. فین

کاش هزار ستاره بود که میتونستم ثبت کنم. داستان بی نهایت عالی، کشش داستان بسیار بالا با بالا پایین‌های بسیار و تعلیقات دلخواه یک داستان معمایی. از این داستان یک فیلم به همین نام ساخته شده که البته نمیتونه درست حق مطلب این رمان رو برسونه ولی بدک نیس. تیم ماه آوا و بخصوص خانم هاشمی بی نهایت عالی بودن. انقدر با احساس و طبیعی اجرا میکنن که آدم نیاز به دیدن فیلمش نداره. لحن ایشون کاملا فضای داستان رو در دست داره. اضطراب‌ها، شوخی‌ها، مسخره کردن‌ها، ترس‌ها، استیصال و... مخصوصا زمانی‌که آنا فاکس کنار ماشین با همسر و دختر مجروحش تنها میمونه و تمام اون اتفاقات دردناک که اصلا تو فیلم بهش اشاره‌ای هم نمیشه، عالیی اجرا کردن. اگه بازم کتابی از‌ای جی فین بود لطفا صوتی کنید.

دوستش داشتم با اینکه در ابتدا کلا کسل کننده و خسته کننده است در نهایت با موجی از هیجان همه چیز از هم میپاشد و قصه با ریتمی دیگر آغاز میشود
قصه تمام جزییات را مو به مو تشریح میکند و ذهن دقیقا ان را به تصویر میکشد و این برای من بسیار جالب بود و ان را دوست داشتم
زنی که بر ترسهایش غلبه میکند و با این که به همه کمک میکند خودش محتاج کمک روانشناسی دیگری است
پیشنهاد میکنم که اگر اول از ان خسته شدید رهایش نکنید و ادامه دهید
چون آخر قصه کلا داستان عوض میشود که در باور نمی‌گنجد
حتما تا اخر ادامه گوش دهید
سپاسگذارم از تمامی عوامل

اول از گوینده تشکرمیکنم روان وخوب بود.
نقد کتاب: بسیار ضعیف. هی به سرعت از این شاخه به اون شاخه پریدن. در مورد داروها کلی صحبت کردن واین خطرناکه؛ چون ممکنه کسی با خوندن یا گوش دادن بهش با روحیات وحالات خودش مقایسه کنه وتجویز خودسرانه کنه وفاجعه پیش بیاد مخصوصا که اکثر داروهای نامبرده تو این کتاب مربوط به اعصاب و روانه! اصلن کتاب خوبی نبود واز خریدش خیلی پشیمون شدم.
نقد بعدی: خیلی طولانی بود والکی کشش داده بودن و خیلی موضاعت رو بیخودی توضیح میدن که اصلن ربطی به اصل موضوع نداشت.!

الحق نقش راویی داستان کمتر از سوژه و موضوع داستان نیست، شاید تجربه‌اش را داشته باشید هستند افرادی که با مزه‌ترین جوکها را بنحوی تعریف میکنند که نه تنها خنده بر لبتان نقش نمی‌بندد بلکه کلافه هم میشوید، نقش راوی دقیقا' به نقش دوبلرهای هنر سینما می‌ماند. هنرمندانا ایران درعرصه دوبله موفق بوده و هست قطعا" در کتابخوانی هم موفق میشود.

سرگرم کننده اما آنچه از نگاه من جالب بود و در کل به این موضوعات علاقه مند هستم روایت بیماریهای روانی یا اختلالات روانی است که در کنار داستان با دنیای آن آشنا میشویم. در واقع آن اختلال را به شکلی تجربی با داستان درک میکنیم و این امکان را پیدا میکنیم که دنیا را از نگاه اشخاص دارنده اختلالات تحلیل کنیم.

خیلی باتردید و بی‌میلی شروع کردم این کتاب را، اما به شدت برام جذاب بود، این که تا انتهای داستان درباره‌ی هیچ رویدادی نمیشد به قطعیت رسید و اینکه در نهایت قطعات پازل خیلی منطقی و درست کنار هم قرار گرفت خیلی عالی بود و تمام مدت ذهن رو به چالش میکشید
اجرای خانم هاشمی رو همیشه دوست دارم
ممنون

عالی بود خیلی دوستش داشتم، ذهن درگیر، توهم، آنچه واقعی است یا توهم، در آخر شوکه شدم، اصلا فکرشم نمیکردم، گرچه مشکوک‌ بود ولی خیلی جالب بود، سپاسگزار همگی شما هستم اگر شما نبودید من چه میکردم گر چه افراط در هرچیزی خطرناک است ولی من معتاد شما هستم، موفق ومؤید باشید وسلامت.

داستان بی اندازه شاخه به شاخه میپرید در اوج هیجان یک دفعه مسیر داستان افت میکرد و به یک جای کاملا بی ربط میپرید
در کل در سلیقه من که عاشق داستانهای معمایی و هیجانی هستم نبود بزرگترین عیب داستان کش دادن کاملا عمدی داستان بود

طولانی وخیلی طولانی الکی طولانی قصه سر راست نیست. دهن را حسته می‌کند توهم در توهم تکرار ولی من ترجمه را دوست داشتم خوب بود وای کتاب خیلی تو خالیست می‌شد کوتاه تر باشد فکر کن اینطور خیلی بهتر بود

نمونه بارز حشو قبیح
خیلی خسته شدم به نظرم نصف کتاب زیادی بود انقدر کش اومد که هیجانش از دست رفت
فقط بدشانسی از این بیشتر که قسمت سی برای من باز نشد لطفا یک نفر خلاصه بگه چی شد
راستی فیلمش هم هست

بسیار معمایی و هیجانی در حدی که نمیتونستم از گوش دادن دست بکشم فقط فصل آخر معلوم میشه که کلا موضوع در اصل چی بوده گویش خانم هاشمی هم که فوق العاده اس

کتاب خوبی است. خانم هاشمی هم خیلی خوب داستان را روایت کرده‌اند. من فیلم این داستان را هم دیده بودم. با این وجود کتابش از فیلمش بهتر بود.

داستان جالبی بود، من تا آخر داستان نتوستم حدس بزنم چه اتفاقی افتاده! صدای خانم هاشمی هم که فوق العاده بود، شنیدنش رو پیشنهاد میکنم.

یه کتاب بسیار بیخود طولانی که در سردر گمی‌های یک زن دائم الخمر گم میشوید با جمله بندیهای بسیار خسته کننده البته این نظر کاملا شخصیه

داستان زیبا و غمگینی بود، واقعا با هر قسمتی که شخصیت داستان گریه کرد، من هم گریه کردم. تاثیرگذار بود.

این نظر شخصی من هست، برای من قشنگ بود، هر چیزی که از یک کتاب معمایی انتظار داشتم برآورده شد، توصیه میکنم مطالعه بفرمایید.

کسل کننده است و واقعا اینقدر ترغیب کننده نبود که کتاب رو تمام کنم

هیجان نداشت، کسل کننده بود، بیماران هم هیجانی به داستانش نمیدادن

بد نبود ولی برای یکبار گوش کردن بد نیست