نقد، بررسی و نظرات کتاب بادام - وون پیونگ سون

نه من، نه شما و نه هیچکس دیگری نمی‌تواند بفهمد که یک داستان شاد است یا غم انگیز...
از خوندن کتاب لذت بردم...
داستان درباره‌ی پسری هست که بطور مادرزاد بی احساس هست و هیچ درک و احساسی نداره اون نمیخنده، گریه نمیکنه، مشکل این پسر نداشتن احساسات ساده و روزمره‌ای هست که ما نادیده شون میگیریم یا گاها یکیشو انقدر برای خودمون بزرگ میکنیم که فکر میکنیم مشکل از احساسات ماست ولی ما فقط نمی‌تونیم اونارو کنترل کنیم،
در ادامه داستان اون با پسری آشنا میشه که کاملا متضاد خودشه... کتاب خیلی خوب و احساسی بود... آخر داستان هم قشنگ تموم میشه برای من اصلا کسل کننده نبود... ترجمه کتاب هم خوب بود با سپاس.

ضمن تشکر از مترجم کتاب. و کتابراه. بعضی جاهای داستان کسل کننده میشد، در کل خ‌وب بود و نقطه عطف داستان این بود:
اگر استاد یون می‌توانست به گذشته برگردد، آیا انتخاب می‌کرد که صاحب گان نشود؟ اگر آن‌ها گان را نداشتند، اصلاً او را گم نمی‌کردند. خانم یون از آن همه عذاب وجدان بیمار نمی‌شد و در حسرت جان نمی‌داد؛ دردسرهایی هم که گان درست کرد اتفاق نمی‌افتادند. اگر از این زاویه به ماجرا نگاه کنید، بهتر بود گان اصلاً متولد نمی‌شد. از همه مهمتر این بود که او این همه درد و تنهایی تجربه نمی‌کرد؛ ولی اگر این‌طور فکر کنید، آن وقت همه چیز معنی خودش را از دست می‌دهد. تنها هدف باقی می‌ماند، آن هم بی‌نتیجه.

این کتاب واقعا عالی بود. احساسات زیبایی که اوقاتی که در مورد دوستی شخصیت اصلی و گان می‌خواندم به من دست می‌داد، ترکیبی از احساسات شادی، غم وآرامش بود. و همچنین تلاش‌های شخصیت اصلی برای درک هرچه بهتر احساسات، باعث می‌شد که ماهم معانی و تعریف احساسات مختلف مان را مرور کنیم و حتی آنها را بهتر بشناسیم. و همچنین در این کتاب ما نگاهی به جامعه پیرامون خود می‌اندازیم و عقاید و هنجار‌های احمقانه جامعه را برایمان اشکار می‌سازد. به همین دلیل این کتاب را به شدت پیشنهاد می‌کنم.

کتاب بسیار عالی که وقتی شروع به خواندن می‌کنی نمیتونی یک لحظه رهاش کنی، در این کتاب داستان پسر بچه‌ای که از بیماری آلکسی تایمیا رنج میبره ولی در ادامه اتفاقاتی میفته که میتونی باوجه دیگری از آدمها آشنا بشی و روند داستان بسیار جذاب میشه. واقعا حق این کتاب بوده که جایزه برده.

نیمه اول کتاب خیلی جالب و خواندنی بود. اما از نیمه دوم داستان خیلی عجیب تموم میشه. از پایان بندی داستان جا خوردم و آنچنان که فکر میکردم لذت نبردم. اما از اونجا که با بیماری جدیدی آشنا شدم و اولین کتابی بود که به این سبک میخوندم برام جالب بود.

فضای غم انگیزی داشت اینکه آدم هیچ احساسی رو نتونه تجربه کنه واقعا قابل درک نیست نداشتن احساس ترس خشم عشق و... مثل یک ربات! البته توی بعضی موقعیت‌ها بی تفاوت بودن خیلی هم بد نیست حتی کاربردیه! در کل داستان خوبی بود ممنونم کتابراه

کتاب بادام روند داستانی روانی داره که خواننده رو با خودش همراه می‌کنه، دیدن مسائل از دید یک پسر بچه‌ای که درکی از هیچ احساسی نداره تجربه خیلی جالبی بود
حتما این کتاب رو بخونید دیدگاه جدیدی به نسبت زندگی به شما خواهد داد.

دیدار دو هیولا با هم توی یک کتاب چندین داستان که با هم پیوند خوردند فقط حرف از بی احساس بودن یه پسر بچه نیست حرف از آسیب دیدن احساسات پسری که میخواد این رو با خشونت به دیگران نشون بده و دنبال کردن آرزو هاست

یعنی بینهایت زیبا بود، دوست داشتی هیچوقت تموم نشه اما در عین حال منتظر پایان بودی تا بادام داستان بخنده یا گریه کنه... باید بگم جز زیباترین رمان‌های فلسفی بود که خوندم..

بسیار عالی بود و تاثیر گذار وقتی کتاب رو می‌خونی خیلی قدر داشته هاتو میدونی چیزایی که تا حالا بهش فکر نکردی

تعریف این کتاب وخیلی شنیده بودم
عالی بود
پر از احساسات
با پایان عالی و بینظیر

من زیاد خوشم نیومد یک کتابی که خیلی سرراست و بدون پیچیدگی داستانی نوشته شده بود به نظرم فقط لرزش یک بار خوندن رو داشت

در کل داستان خوبی بود با اینکه یکنواخت بود اما با خوندنش خدا رو بخاطر خیلی چیزها ک داریم اما قدرشو نمیدونیم شکر کردم

داستان جالب و متفاوتی بود واقعا عشق همیشه معجزه می‌کنه و هیچ چیز غیرممکن نیست

این کتاب خیلی خوبه
بهتون پیشنهاد میکنم این کتاب را مطالعه کنید

خیلی داستان جالبی بود گاهی لازمه بی تفاوت و بی احساس باشیم

ارزش خوندن داره ولی بیشتر به درد نوجوان‌ها میخوره تا بزرگسالان

کتاب جالبی بود بسیار پر ماجرا

رمان قشنگی و عالی است

خیلی قشنگ و متفاوت بود