معرفی و دانلود کتاب زندان دل

معرفی کتاب زندان دل

کتاب زندان دل نوشته‌ی مریم صناعی داستان زندگی دختری را روایت می‌کند که در خانواده‌ای مذهبی و سنتی بزرگ شده. او که با ورود به تهران، با جهان متفاوتی روبه‌رو می‌شود، در پس اتفاقات خوب و بد، تصمیم می‌گیرد راه آینده‌اش را از خانواده جدا کند...

درباره‌ی کتاب زندان دل

مهری از شهر کوچکی می‌آید که در آنجا معمولا سرنوشت دختران با ازدواج پیوند خورده و غایت زندگی آن‌ها رفتن به خانه شوهر است. هرچند که او و پسرعمویش هم قصد ازدواج دارند اما علاقه‌ی مهری به درس خواندن، توان ویژه‌ای را به او بخشیده است. با وساطت مهرداد، برادر مهری، که حامی و پشتیبان همیشگی اوست، پدرشان با تحصیل او در تهران موافقت می‌کند. مهری برای اولین بار در زندگی، از خانواده دور شده و با جهانی جدید و پر از آدم‌های متفاوت مواجه می‌شود. این دختر جوان باید آرام آرام روی پای خودش بایستد و یاد بگیرد که چطور از پس این‌همه تفاوت و تضاد یک شهر بزرگ بربیاید و استقلال رای داشته باشد. دامنه‌ی این تغییرات به خانواده‌ی آرام آن‌ها هم می‌رسد و مهریِ معصوم و کوچک، در برابر سنت‌های خانواده قد علم می‌کند. اتفاقی که تا پیش از این‌ها در خانه‌شان سابقه نداشته و تازه آغاز مشکلات مهریست...

کتاب زندان دل اثر مریم صناعی در سال 1396 توسط نشر آئی‌سا منتشر شد. این رمان در سال 1400 با استقبال خوانندگان به نوبت سوم چاپ رسید. دلیل این استقبال را باید در ارتباط خوانندگان ایرانی با زندگی و تجربیات شخصیت اصلی دید؛ درگیری با تغییرات، شوک فرهنگی، ناتوانی از درک انتخاب‌ها و تفاوت‌ها، سردرگمی برای چگونگی مقابله با آن‌ها و ... همگی تجربه‌های پرتکراریست که خیلی از افراد با آن روبه‌رو شده‌اند. خواندن این اثر شما را با زاویه دید جدیدی آشنا می‌کند که سرآغاز پذیرش تفاوت‌هاست.

کتاب زندان دل برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب زندان دل انتخابی خوب برای دوستداران رمان‌های ایرانی است. طرفداران ژانر اجتماعی از این اثر لذت خواهند برد.

با مریم صناعی بیشتر آشنا شویم

مریم صناعی نویسنده‌ی جوان ایرانی متولد 1362 است. او در حال حاضر پنج اثر به نام‌های «شیشه‌ی تب‌دار»، «شال گردن پاییز»، «عاشقی به وقت ماه»، «بی تو در همه‌ی شهر غریبم» و «زندان دل» را منتشر کرده است.

در بخشی از کتاب زندان دل می‌خوانیم

به امتحانات پایان ترم نزدیک می‌شدیم، من اما همه‌ی هوش و حواسم نزد حامد بود. پیامک‌هایمان زیادتر از قبل شده بود و هر شب، وقتی همه خواب بودند، تلفنی با هم صحبت می‌کردیم. روزهایی که کلاس داشتم یک‌دیگر را می‌دیدیم و گاهی روزهایی که کلاس نداشتم هم به قول شیما گریزی می‌زدیم. خانواده‌ام برای بازگشتم روزشماری و برای خواستگاری برنامه‌ریزی می‌کردند. به این امر راضی نبودم و از مهرداد تعجب می‌کردم! قرار بود این سنت مسخره را بشکند اما خودش! اصلاً چرا عاطفه؟ مهرداد که می‌دانست خواستگاری از عاطفه چه عواقبی برای من داشت! اگر یک‌درصد امید داشتم که مهرداد بتواند نظر پدر را عوض کند، حالا آن یک‌درصد هم پر کشیده و جایش را یأس و ناامیدی گرفته بود. نگرانی‌ام را به مهرداد می‌گفتم و او در جواب به من تأکید می‌کرد که فعلاً به فکر درس باشم و به هیچ چیز دیگری نیندیشم. کارم فقط شده بود دعا! آخر نمازم سجده می‌کردم و از خدا می‌خواستم این وصلت که از نظر من نامبارک بود سر نگیرد.

طبق معمول زن‌دایی به دیدن آقابزرگ رفته بود و در خانه تنها بودم. جزوه‌هایم را مرور می‌کردم و برای این‌که بهتر در خاطرم بماند، هرجایی که فکر می‌کردم به خاطر نسپرده‌ام را دوباره در برگه‌ای جدا می‌نوشتم. غرق درس بودم که موبایلم زنگ زد ولی بلافاصله قطع شد. تماس از طرف حامد بود و نگرانم کرد. لابد کار واجبی داشت، و اِلا می‌دانست که نباید زنگ بزند. اما از آن‌جایی که الآن مشکلی نداشتم خودم شماره‌اش را گرفتم. اشغال بود! با خودم گفتم شاید دارد دوباره تماس می‌گیرد. خودکار را لای انگشت‌هایم تکان می‌دادم و چشمم به صفحه موبایل بود. بیست دقیقه‌ای گذشت و از تماس خبری نشد. دوباره خودم تماس گرفتم که این‌بار بوق می‌زد ولی جواب نمی‌داد. چند دقیقه صبر کردم و دوباره روی شماره‌ی حامد ضربه زدم. روی گوشم گذاشتم و به آشپزخانه رفتم تا برای خودم چای بریزم. هم‌چنان بوق می‌زد ولی دریغ از پاسخ!