معرفی و دانلود کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست

معرفی کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست

کوثر زنبوری (معجزه‌ی شرقی) در کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست از نابه‌سامانی‌های زندگی مردی سخن می‌گوید که در گذشته مادرش را به بدترین شکل از دست داده و حالا با کابوس از دست دادن همسرش که بسیار به او عشق می‌ورزد، زندگی می‌کند.

درباره‌ی کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست

در این داستان شاهد ذهنیات و دغدغه‌های شخصیتی به نام مجید هستید که در کودکی از آغوش امن مادرش محروم شده و مرگ، میان او و اولین زن زندگی‌اش دیواری همیشگی بنا کرده است. او حالا ازدواج کرده و تمام زندگی‌اش در عشق به همسرش سارا خلاصه می‌شود و درست در چنین روزهایی‌ست که حس می‌کند دارد همسرش را نیز از دست می‌دهد و تمام تجربیات تلخ دوران کودکی دوباره برای او زنده می‌شوند. در کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست، نوشته‌ی کوثر زنبوری، شاهد سردرگمی و ازهم‌گسیختگی روحی مردی هستیم که مغرورانه عشق می‌ورزد و در خلوت خود ترس‌های بسیاری را تجربه می‌کند.

این داستان از زبان اول شخص روایت شده و همین مسئله کمک می‌کند خواننده‌ی داستان بتواند به ذهنیات شخصیت اصلی داستان راه یابد و اتفاقات پیرامون را از دریچه‌ی چشم او نظاره کند. همچنین موضوع داستان و حوادثی که برای شخصیت اصلی رخ می‌دهد می‌تواند بیانگر تأثیر گره‌های ناگشوده‌ی دوران کودکی در زندگی آینده و کیفیت ارتباط با دیگران باشد.

در مجموع کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست، دارای زبانی ساده و روایتی گفت‌و‌گومحور است. این رمان را انتشارات آئی‌سا منتشر کرده و در دسترس علاقمندان به ادبیات داستانی قرار داده است. گفتنی‌ست از این نویسنده تاکنون آثار دیگری چون «مثل هزاران زن دیگر» و «داستان مرا بشنو» منتشر شده است.

کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست مناسب چه کسانی است؟

خواندن این داستان به خوانندگانی که به رمان‌های کوتاه عاشقانه علاقمند هستند، توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب صدای گنجشک‌ها صدای زندگی‌ست می‌خوانیم

سارا عاشق خانه‌داری است، عاشق آشپزی است. از آن زن‌هایی است که کار خانه را با هنر خاصی انجام می‌دهد، منظم است، دقیقا مثل ناصر. منظم و مرتب بودن در خاندان‌شان ارثی است. سارا اصلا وسواسی نیست، اما دوست دارد همه چیز سر جای خودش باشد. در این یک سال من به اخلاقش عادت کرده‌ام. از جایم بلند می‌شوم و سعی می‌کنم آشپزخانه را مرتب کنم. ظرف‌ها را در سینک ظرفشویی می‌گذارم و نوشابه را در یخچال جا می‌دهم. نمی‌دانم یک‌باره این انرژی مثبت از کجا به وجود من تزریق شد؟! حس می‌کنم قرار است اتفاق خوبی بیفتد. اتفاق خوب در این لحظه برای من فقط یک معنی دارد؛ برگشت سارا. ظرف‌ها را می‌شویم و خشک می‌کنم. میز غذاخوری را مرتب می‌کنم. جارو برقی را به سالن می‌برم و کل سالن را جارو می‌کشم... عجیب است اصلا احساس خستگی نمی‌کنم. به اتاق خواب می‌روم، درش را که باز می‌کنم. عطر سارا به مشامم می‌رسد. نگاهی به تمام اتاق می‌اندازم، تحمل دیدنش را ندارم. به سرعت در را می‌بندم. گوشی‌ام روی میز در سالن است. آن را برمی‌دارم و با سارا تماس می‌گیرم. یک بوق، دو بوق، سه بوق و تمام آن چیزی که نصیب گوشم می‌شود یک مشت بوق است!

ساعت 1 نیمه‌شب است. مطمئنم سارا بیدار است. چون اگر خواب بود گوشی‌اش خاموش بود. او عادت دارد شب‌ها به وقت خواب، گوشی‌اش را خاموش کند. باز هم تماس می‌گیرم. اما دریغ از یک جواب. این بار دیگر خبری از آن آرامش عمیق و عجیب نیست. این بار واقعا در دلم آشوب برپا شده است. گوشی را روی میز پرت می‌کنم. با این که کولر روشن است، اما پنجره‌ی سالن را کاملا باز می‌کنم. هوا شرجی است، اما قابل تحمل‌تر از هوای خانه است. از پنجره به حیاط نگاه می‌کنم؛ به درخت سپستان. اما من درختی جلوی چشم‌هایم نمی‌بینم. تنها تصویر رو‌به‌روی چشم‌هایم، تصویر سارا است و باز هم در دلم آشوب می‌شود. نکند برنگردد... نکند برنگردد... نکند برنگردد...