معرفی و دانلود کتاب ماه بانو

معرفی کتاب ماه بانو

کتاب ماه بانو که به قلم عاطفه علی عوضی نوشته شده، یک داستانی واقعی بر اساس سرگذشت دختری از عشایر است. دختری که دل در گرو عشق مرد دیگری دارد، اما قرار است او را به عنوان مزد درمان برادرش، به عقد مرد دیگری درآورند...

درباره‌ی کتاب ماه بانو

عشق رخدادی غیرقابل پیش‌بینی است. اتفاقی که آدم‌ها را در مسیری پر از پیچ‌وخم قرار می‌دهد. عاطفه علی عوضی در کتاب ماه بانو داستان زندگی دختری به نام ماه بانو را روایت می‌کند. او که دختری از عشایر است، دلباخته‌ی مردی به اسم ارسلان می‌شود. ارسلان نیز خواهان ماه‌ بانو است و قرار است با یکدیگر ازدواج کنند. این دو عاشق که غرق خیالات و تصورات عاشقانه‌ی خود هستند، از یک موضوع غافلند و آن هم تقدیر است. تقدیری که گاهی آدم‌ها را با قلبی شکسته در این دنیا رها می‌کند.

داستان با بیماری خدایار، برادر ماه بانو آغاز می‌شود. او که از درد به خود خود می‌پیچد، از دیگران طلب کمک می‌کند. تمام طبیبان روستا و قبیله به خانه‌ی آنان می‌آیند، اما از دست هیچ‌کدام کاری برنمی‌آید. مادر خدایار نذر و نیاز می‌کند و به ائمه متوسل می‌شود، اما باز هم فایده‌ای ندارد و خدایار همچنان بیمار است. در این میان، طبیبی گمنام به دیدار خدایار می‌آید و ادعا می‌کند که می‌تواند درد خدایار را درمان کند، اما این طبیب یک شرط عجیب دارد. شرطش هم آن است که ماه‌ بانو را به عقدش دربیاورند. طبیب که همسرش را از دست داده است و به دنبال ازدواج مجدد است، با دیدن ماه بانو یک دل نه صد دل عاشق او شده و از شرطش نمی‌گذرد. پدر ماه بانو به طبیب می‌گوید که عروسی ماه بانو نزدیک است و نمی‌تواند او را به عقدش دربیاورد، اما طبیب زیر بار نمی‌رود. پدر برای درمان خدایار، ماه بانو را مجبور به ازدواج با طبیب می‌کند.

ارسلان برای آنکه عشق خودش را از دست ندهد به خانه پدر ماه بانو می‌رود و شروع به داد و فریاد می‌کند! اما هیچکدام از این کارها فایده ندارد و ماه بانو تا روز عروسی با طبیب در اتاقش زندانی می‌شود. چه کسی می‌داند انتهای این ماجرا چه خواهد شد؟ آیا ماه بانو با ارسلان فرار می‌کند یا به عقد طبیب در می‌آید؟ ادامه این رمان واقعی را در کتابراه بخوانید.

کتاب ماه بانو برای چه کسانی مناسب است؟

اگر از خواندن داستان‌هایی که بر اساس واقعیت ساخته و پرداخته شده‌اند را لذت می‌برید، کتاب ماه بانو انتخاب مناسبی برای شماست.

در بخشی از کتاب ماه بانو می‌خوانیم

دو سه ماهی همه‌چیز عالی بود و رابطه من و پسرها خیلی بهتر شده بود و همه‌مون از این آرامش لذت می‌بردیم تا اینکه شیرین دخترم از اول صبح با تب شدیدی شروع به گریه کرد. هر کاری کردیم تبش پایین نمی‌اومد. حکیم که خودش طبیب حاذقی بود هر جوشانده و دوایی بهش خوروند افاقه نمی‌کرد، پاشویه‌ش کردم اما تاثیری نداشت، دلم مثل سیر و سرکه می‌جوشید و قلبم از دهانم می‌خواست بزنه بیرون... لپ‌های کوچکش مثل انار سرخ شده بودند و مثل زغال گُرگرفته تب‌دار بودند...
دو روز به همین منوال طی شد و من و حکیم و حتی پسر‌ها که جونشون بند به شیرین بود چشم رو هم نذاشته بودیم. چند قطره شیر به زور چند دقیقه‌ای یه بار داخل دهانش می‌ریختیم تا ضعف نکنه. حال مکیدن سینه پرشیرم رو نداشت و با نوک قاشق بهش شیر می‌دادم...
شب دوم بود که تبش کمی پایین امد و بدنش اون گُرگرفتگی قبل رو نداشت. خوشحال شدیم و از شادیِ سلامتی‌ش گوسفندی نذر امامزاده کردیم. با این حال هنوز دلواپسش بودم و ته دلم شور می‌زد، سینه‌م رو که به طرفش گرفتم با ولع و اشتها شروع به خوردن کرد و با انگشتای کوچکش دستم رو گرفته بود، مگه بالاتر از این لذت چیز دیگری هست در این دنیا؟!
سیر که شد خوابید و منم بیهوش شدم، خواب‌ وحشتناکی دیدم و با صورت عرق‌کرده از ترس بیدار شدم. نفسی کشیدم و از پنجره‌ چوبی بیرون رو نگاه انداختم که هوا گرگ‌و‌میش شده بود و کم‌کم روشن می‌شد. نگاهی به صورت غرق خواب دخترم کردم و لبخندی زدم، اومدم پتو رو روش بکشم که دستم به دستش خورد و از سردی بدنش تنم مورمور شد.
- خدا مرگم بده بچم دوباره سرما می‌خوره. پتو رو تا زیر گردنش کشیدم و دوباره خوابیدم، که باز با کابوس وحشتناکی بیدار شدم، نگاهم به دخترم خورد که هنوز غرق خواب بود!