معرفی و دانلود کتاب نون خامه‌ای

معرفی کتاب نون خامه‌ای

یک بابای مهربونِ سیبیلو، دوتا دختر کوچولوی دوقلو و یک مامان ترگل‌ورگلِ ناز و خیلی تپلو... کتاب نون خامه‌ای نوشته‌ی مریم بهرامی، قصه‌ی شیرین و بامزه‌ی یک خانواده‌ی دوست‌داشتنی است که دور هم جمع شده‌اند تا فکری به حال پرخوری‌های مادر خانواده کنند.

درباره‌ی کتاب نون خامه‌ای

آدم‌های شکموی دوروبرمان کم نیستند، همان‌هایی که همیشه با یک بغل شیرینی و هله‌هوله به مهمانی‌ها و مجالس و قرارهای دوستانه می‌رسند، همیشه دلشان هوس یک چیز شیرین، یک چیز خنک یا یک چیز شیرین و خنک دارد و از درودیوار برایشان خوردنی‌های جورواجور می‌بارد... مامان ملیحِ کتاب نون‌خامه‌ای از مریم بهرامی هم یکی از همان خوش‌اشتهاهای تپل روزگار است. مامان ملیح به حدی چاق شده که دیگر توی ماشین فسقلی‌شان که اسمش را هم گذاشته‌اند کورول‌موش جا نمی‌شود.

مامان ملیح حتی وقت‌هایی که به مدرسه می‌رود تا دوقلوهای عزیزش شیرین و عسل را ببرد خانه، همه‌جا به‌خاطر چاق بودنش مسخره می‌شود. اما شیرین و عسل بیکار نمی‌نشینند و با کمک بابا اسی با هر کلک و روش و نازکشیدنی که هست مامان ملیح را راضی می‌کنند که رژیم بگیرد. اما خب همه چیز جوری که شیرین و عسل و بابا اسی برنامه ریخته‌اند، پیش نمی‌رود...

کتاب تصویری نون خامه‌ای داستانی کودکانه، طنز و پر از تصویرهای رنگی و موقعیت‌های بامزه است، ولی درعین‌حال زیر این لایه‌ی شیرینِ خامه‌ای، واقعیت‌های مهمی نهفته که می‌تواند بسیار حائز اهمیت باشد: موضوع‌هایی مثل سلامت بدن، تعادل در خوردن، خودمراقبتی، پذیرش تفاوت‌ها و نقش حمایت خانواده در دوران بیماری و... بچه‌ها در طول این داستان یاد می‌گیرند که گاهی آدم‌های بزرگ هم اشتباه می‌کنند، ولی مهم این است که با کمک هم می‌شود از پس خیلی چیزها برآمد. کتاب نون خامه‌ای را می‌توانید با تصویرگری‌های نوشین خائفی اشکذری از کتاب‌های پرنده‌ی آبی گروه کودک‌ونوجوان انتشارات علمی‌وفرهنگی بخوانید و لذت ببرید.

کتاب نون خامه‌ای برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای کودکان 9 تا 12 سال مناسب است. اگر شما هم یک عدد شکموی عشق شیرینی و بستنی و خوردنی‌های جورواجور هستید، این کتاب را بخوانید شاید همراه مامان ملیح تصمیم گرفتید از همین شنبه دست از پرخوری بردارید.

در بخشی از کتاب نون خامه‌ای می‌خوانیم

مامان ملیح خیلی بزرگ بود خیلی بزرگ یعنی خیلی چاق و کورول موش خیلی کوچک بود خیلی کوچک یعنی خیلی‌خیلی کوچک قد یک موش بود؛ اما صدایش مثل یک اژدهای سه سر بلند بود. مامان به‌زور توی کورول موش جا می‌شد هر بار که می‌خواست سوار شود باید من یا شیرین در را برایش می‌بستیم. اگر پلیس به‌خاطر نبستن کمربند جریمه‌اش می‌کرد دندان‌هایش را روی‌هم فشار می‌داد و می‌گفت: همش تقصیر شما بود. شما حواسم رو پرت کردین درصورتی‌که خیلی هم یادش بود. اما مگر کمربند بسته می‌شد؟ اوایل من و عسل کورول موش را خیلی دوست داشتیم؛ اما از وقتی که متوجه شدیم دلیل پچ‌پچ هم‌کلاسی‌ها و خنده‌های خودشان و پدر و مادرهایشان و معلم‌ها و همسایه‌ها و در آخر همشهری‌ها کوچکی کورول موش و بزرگی مامان است، دیگر از کورول موش متنفر شدیم وقتی دیدیم نمی‌توانیم کورول موش را عوض کنیم، تصمیم گرفتیم مامان را عوض کنیم! یعنی مثل خاله‌سیمین که اتفاقاً او هم خواهر مامان نبود و بعد از رژیم‌گرفتن یک‌عالمه لاغر شده بود، می‌خواستیم مامان را هم مجبور کنیم رژیم بگیرد و لاغر شود.