معرفی و دانلود کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا

معرفی کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا

پدرو مایرال در کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا که از برترین کتاب‌های نیوریپالیک در سال 2013 بوده، داستان زندگی پیرمردی نقاش را روایت می‌کند که پس از مرگش، گنجینه‌ای چهار کیلومتری از نقاشی‌های به هم پیوسته را از خود به جا گذاشته است. مشکل اینجاست که بخشی از این نقاشی طویل گم شده و حالا فرزندان پیرمرد، به دنبال پیدا کردن راز این قطعه‌ی گم‌شده هستند.

درباره‌ی کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا

پدرو مایرال (Pedro Mairal) که یکی از نویسندگان به‌نام آرژانتین است، در کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی‌یرا (The Missing Year of Juan Salvatierra) داستانی رازآلود اما جذاب از زندگی یک نقاشی ماهر اما گمنام را روایت می‌کند. خوآن سالواتی‌یرا، همان هنرمند گمنام، پیرمرد هشتاد ساله‌ای است که به تازگی درگذشته. مرگ خوآن سالواتی‌یرا دری به سوی گذشته‌ای مبهم گشوده که حالا برای صدها نفر تبدیل به موضوعی جذاب و البته سودآور شده است.

داستان از این قرار است که پسرکی نه ساله (خوان سالواتی‌یرا) به همراه عموزاده‌هایش برای تفریح و اسب‌سواری به دشت و دمن می‌زند که ناگهان دچار حادثه می‌شود. اسب پسرک که از دیدن چیزی نامعلوم ترسیده، او را با جست‌وخیزهایش به پایین پرت می‌کند. اما با گیر کرد پای سوار در رکاب و لگدکوب شدن توسط پاهای پرقدرت اسب، خوآن دچار شکستگی جدی لگن و جمجمه می‌شود. این آسیب به حدی گسترده بوده که خوآن تا آخر عمرش، توانایی حرف زدن را از دست می‌دهد، برای همین دست به قلم و رنگ می‌برد تا به وسیله‌ی نقاشی، با خانواده‌اش ارتباط برقرار کند.

خانواده‌ی خوآن سالواتی‌یرا همگی افرادی کشاورز و دامدار بودند. سواد آنچنانی نداشتند، ولی انسان‌های سخت‌کوشی بودند. خوآن با وجود آسیب‌دیدگی و از دست دادن قدرت تکلمش، از پیروی از رسم‌ورسوم خانوادگی و ادامه دادن شغل پدری معاف شد؛ زیرا همه او را پسر کم‌توان خانواده می‌دیدند که قدرتی برای انجام کار سنگین نداشت و بیشتر وقتش را با زنان سپری می‌کرد. خوان از همان ابتدا به نقاشی علاقه نشان داد، اما در بیست سالگی هر آنچه تا به آن روز کشیده بود را آتش زد تا دوره‌ی جدیدی از کار هنری‌اش را آغاز کند. او که در کنار یک استاد نقاشی آلمانی به شاگردی مشغول شده بود، بعد از مهاجرت استاد از او مقدار زیادی رنگ و توپ پارچه هدیه گرفت. استاد عادت داشت تا پارچه‌ها را -که به شکل نواری طویل بودند- تکه‌تکه کند، روی بوم بکشد و برای کار نقاشی استفاده کند. اما خوآن تصمیم گرفت پارچه‌ها را به همان شکل، بلند و برش‌نخورده استفاده کند و وقایع زندگی‌اش را بر روی این بوم طویل به تصویر بکشد.

حالا بعد از گذشت شصت سال و درگذشت سالواتی‌یرا، فرزندانش با میراث بی‌همتای او، یعنی نواری چهار کیلومتری از نقاشی‌هایی روبه‌رو می‌شوند که او در طول این سال‌ها کشیده و اتفاقات هر روز از این شش دهه‌ی زندگی‌اش را در آنجا نشان داده است. نقاشی‌ها به شکلی سیال روند زندگی او را روایت می‌کنند؛ نمی‌توان یک قاب مشخص از این نقاشی طول‌ودراز را جدا کرد، زیرا تمام نقش‌ها درهم تنیده‌اند و به شکلی بهم‌پیوسته، هر آنچه چشم‌های او در این شصت سال دیده‌اند را به تصویر می‌کشند. فرزندان شخصیت اصلی کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی‌یرا، تصمیم می‌گیرند تا هنر پدرشان را در یک موزه به نمایش درآورند و برای همین دست‌به‌کار جمع‌آوری مدارک می‌شوند، اما اتفاق مرموز اینجاست که نواری به اندازه‌ی یک سال از نقاشی، گم شده است...

کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی‌یرا به همت فروغ منصور قناعی به فارسی ترجمه شده و گویندگی آن نیز به عهده‌ی مسعود کرامتی بوده است. نشر صوتی رادیو گوشه و انتشارات چشمه، ناشران این کتاب هستند.

افتخارات کتاب سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا

• در لیست بهترین کتاب‌های The New Republic در سال 2013
• در لیست بهترین کتاب‌های World Literature Today در سال 2013

نکوداشت‌های کتاب سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا

• از سبک دست‌کم‌گرفته‌شده‌ی این رمان معمایی لذت خواهید برد. (Publishers Weekly)
• این اثر ارزش کار پدرو مایرال را به عنوان یکی از برجسته‌ترین نویسندگان آرژانتینی عصر حاضر تأیید می‌کند. (David Leavitt)

کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به داستان‌های معمایی و رازآلود از ادبیات آرژانتین، از شنیدن این کتاب استقبال خواهند کرد.

در بخشی از کتاب صوتی سال گمشده‌ی خوآن سالواتی یرا می‌شنویم

یک بار دیگر هم دوستش دکتر داویلا، جایی در دوسالانه‌ی هنری پارانا گرفت و با پدرم قرار گذاشت اگر اثرش برنده شد، جایزه را تقسیم کنند. پدرم برنده شد. همه‌مان به مراسم رفتیم. سالواتی‌یرا حس می‌کرد وصله‌ی ناجور آنجاست. و دیگر هیچ‌وقت نمایشگاهی برگزار نکرد. علاقه‌ای نداشت و به‌هرحال کار روزانه‌اش را هم مختل می‌کرد. شهرت نمی‌خواست. نمی‌دانست چطور با آن کنار بیاید. حس می‌کرد هیچ ربطی به او ندارد، به وظیفه‌ای که برای خودش تعیین کرده بود. به گمانم به اثرش به چشم یک چیز خیلی شخصی نگاه می‌کرد، یک جور روزنوشت خصوصی، یک اتوبیوگرافی تصویری. شاید به خاطر لال بودنش باید داستان زندگی‌اش را برای خودش تحریف می‌کرد. بازگفتن تجربه‌هایش روی دیواری بی‌انتها. از کشیدن زندگی‌اش راضی بود. لازم نبود نشانش بدهد. زندگی برایش نقاشی کردن زندگی بود.

فهرست مطالب کتاب صوتی