معرفی و دانلود کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری

معرفی کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری

کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری داستان گروهی از حیوانات را روایت می‌کند که در یک پناهگاه گرد هم آمده‌اند و منتظرند تا با قدرت‌های جادویی خود، دنیا را به جای بهتری تبدیل کنند، اما حرف یک جادوگر مبنی‌بر ناکافی بودن قدرت‌هایشان آن‌ها را سرخورده و ناامید می‌سازد. سارا بث دورست این داستان تخیلی و آموزنده را خطاب به نوجوانان نوشته و در آن از مهم شمردن ارزش‌ها و توانایی‌های فردی سخن می‌گوید. در نهایت، یک اتفاقِ به‌ظاهر شوم، تصور ذهنی حیوانات را نسبت به خودشان تغییر می‌دهد.

درباره‌ی کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری

داستان کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری (The Shelterlings) درباره‌ی جمعی از حیوانات است که هریک دارای قدرت‌های جادویی هستند. آن‌ها در یک پناهگاه زندگی می‌کنند و علی‌رغم آمادگی برای انجام مأموریت‌های مهم، توسط هیچ جادوگری انتخاب نمی‌شوند و قدرت‌های ماورایی‌شان بلااستفاده مانده است. این موضوع سبب شده تا به این فکر بیفتند که موجوداتی به‌دردنخور و فراموش‌شده هستند. داستان با پیدا شدن یک دزد در سیر جدیدی ادامه می‌یابد. این دزد شرور قصد دارد تا قدرت‌ها و مهارت‌های حیوان‌ها را برباید، اما نیروی اتحاد جمعی آن‌ها مانع او می‌شود. این اتحاد باری دیگر به حیوانات یادآور می‌شود که ارزشمند هستند و باید قدر توانایی‌های منحصربه‌فرد خود را بدانند. سارا بث دورست (Sarah Beth Durst) با طرح این داستانِ تخیلی، کودکان و نوجوانان را به فکر وامی‌دارد که خودشان را همان‌طور که هستند دوست داشته باشند و ارزش‌های درونی خود را بشناسند. این نویسنده‌ همچنین اهمیت انتخاب درست و به‌جا را به بچه‌ها تذکر می‌دهد.

هالی تنها سنجاب در پناهگاه طردشده‌هاست، برای همین وقت‌هایی که اهالی آن‌جا به یک دم کرکی نیاز پیدا می‌کنند، مثل جارو کشیدن ایوان، همیشه او داوطلب می‌شود. حالا هم او ایوان را برای ورود فرد تازه‌وارد جارو می‌کند و تلاش دارد تا پناهگاه را به بهترین شکل بیاراید؛ چراکه او امیدوار است با ورود فرد تازه‌وارد، در شرایطشان تغییری حاصل شود. گاس، یک جغد سینه خال‌دار و بهترین دوست هالی است. زِفیر لاک‌پشته، لیف مارمولکه، پِپِر فلامینگوی صورتی و... از دیگر جانوران پناهگاه هستند. همه‌ی پناهنده‌ها، زمانی رؤیایشان این بوده که همراه یک جادوگر شوند و کل زندگی‌شان را وقف تبدیل کردن دنیا به جایی بهتر کنند. همه‌ی آن‌ها خانه‌هایشان را ترک کرده، تا قله‌ی کوه ابری بالا آمده و از حوض آینه‌ی ماه سیراب شده‌اند؛ حوضی کاملاً گرد، مثل ماه، که به همه‌ی کسانی که از آبش می‌نوشند قدرتی جادویی می‌بخشد، ولی جادوگران به آن‌ها گفته‌اند جادویی که آب به آن‌ها بخشیده، کوچک و بی‌فایده است! این حرف ناامیدی هالی و دوستانش را در پی داشته و سبب شده تا خود را خرد و حقیر بشمارند. اما بالاخره یک اتفاق پیش‌بینی‌نشده آن‌ها را دوباره به خود مطمئن و مومن می‌سازد.

اغلب انسان‌ها، کوچک و بزرگ، زمانی به توانایی‌هایشان شک کرده و خود را کوچک شمرده‌اند، آن‌ها در دلِ تاریکی و یأس این نکته را فراموش کرده‌اند که باید زمان مناسبش برسد تا توانایی‌هایشان شکوفا شود. کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری، اهمیت زمان مناسب و صبر کردن را به نوجوانان یادآور می‌شود. همان‌طورکه در این داستان، هر حیوانی توانایی منحصربه‌فردی دارد، در دنیای انسان‌ها نیز هر فردی کاملاً ویژه و توانمند است. سارا بث دورست بر توانایی‌ها و ویژگی‌های فردی تاکید می‌ورزد و تلاش می‌کند تا بچه‌ها در سن حساس نوجوانی خود را دوست داشته باشند و بیش از پیش از اعتمادبه‌نفس برخوردار شوند.

کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری با ترجمه‌ی فاطمه قربان‌زاده از سوی نشر کودک‌یار، واحد کودک و نوجوان انتشارات یوشیتا، در اختیار نوجوانان قرار گرفته است.

در نکوداشت کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری

سارا بث دورست در این فانتزی سرگرم‌کننده و هوشمندانه، سفرِ خودشناسی یک سنجاب باهوش را شرح می‌دهد. (Kirkus Reviews)

کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب، هم‌زمان که داستان جذابی را از زبان حیوانات روایت می‌کند، نکات آموزشی زیادی را هم در اختیار خوانندگان نوجوان قرار می‌دهد.

در بخشی از کتاب قدرت جادویی یاران کوه ابری می‌خوانیم

هالی از ایوان جلویی به آسمان نگاه کرد. موقع غروب بود و کم‌کم ستاره‌ها داشتند خودنمایی می‌کردند. جیرجیرک‌ها در مزرعه‌ها شروع به آواز خواندن کرده بودند. هالی سایه‌ی خفاشی را دید که با سرعت در هوا شیرجه می‌زد تا یک حشره‌ی خوشمزه برای شامش پیدا کرده و آن را یک لقمه‌ی چپش کند. هالی سرسری یک مافین ظاهر کرد و کم‌کم از آن خورد.

هالی ماجراجو. این کلمه آهنگ قشنگی داشت.

در همین لحظه صدای خش‌خش پرهای نرمی را از پشت سرش شنید. صدا آشنا بود. یک دفعه گاس از بالای ایوان فرود آمد و روی نیمکت نشست. بعد بال‌هایش را تا کرد و گفت: «شب قشنگیه.»

هالی از مافینش به گاس هم داد. بعد بالا رفت و توی لانه‌ی بزرگش، وسط یکی از بالش‌ها نشست و گفت: «آره.» صدای پچ‌پچ را از توی خانه می‌شنید. همه‌ی حیوانات با هم داشتند صحبت می‌کردند، برای همین هالی حرف‌هایشان را درست نمی‌شنید. صدایشان شبیه جیرجیرک‌هایی بود که با تن صدای مختلف جیرجیر می‌کردند.

گاس نصف مافینش را قورت داد و گفت: «می‌دونم داری به چی فکر می‌کنی.»

هالی پرسید: «می‌دونی؟» فکر نمی‌کرد که این‌قدر راحت بتوانند افکارش را بخوانند. بالاخره چارلی بود که داشت مأموریت‌ها را تقسیم می‌کرد، برای همین فکرش را نمی‌کرد که کسی بفهمد او دارد خودش را کالای بعدی تصور می‌کند، همان همراهی که با جادوگرش طلسم رشد به کار برد و یک پل ساخت که دو جزیره را به هم وصل کرد. هر چه باشد، این چیزی نبود که یک سنجاب آرزوی انجامش را داشته باشد.

یا حداقل این چیزی بود که همسایه‌اش در جنگل قدیمی به او گفته بود، یعنی همان وقتی که به او گفت می‌خواهد به کوه ابری برود: هالی، واقعاً، الان، سنجاب‌ها که از این کارها نمی‌کنند! که بعد از جادو شدن سرگردان بشوی! با حیوانات عجیب و غریب دم‌خور شوی! همین‌جا در جنگل خودت بمان.