پدر و مادر جومپا لاهیری (Jhumpa Lahiri) از مهاجران هندی (بنگالی) بودند که از کلکته به لندن مهاجرت کرده بودند. پدر جومپا کتابدار دانشگاه بود. او در لندن به دنیا آمد، خانواده‌اش وقتی که وی ۳ ساله بود به آمریکا مهاجرت کردند و به این ترتیب جومپا در رود آیلند آمریکا بزرگ شد. مادر جومپا علاقه‌مند بود که فرزندانش با فرهنگ بنگالی به خوبی آشنا باشند از همین رو آن‌ها اغلب برای دیدن اقوامشان به کلکته می‌رفتند.
لاهیری به کالج برنارد رفت و مدرک لیسانس در رشته ادبیات انگلیسی را در سال ۱۹۸۹ دریافت کرد. پس از آن به دانشگاه بوستون رفت و سه مدرک فوق‌لیسانس در رشته‌های زبان انگلیسی، نگارش خلاقانه و ادبیات تطبیقی و نیز مدرک دکترا در رشته مطالعات رنسانس را از این دانشگاه دریافت کرد.
لاهیری در سال ۲۰۰۱ با آلبرتو ووروولیاس-بوش روزنامه‌نگار ازدواج کرد. آن‌ها دارای دو فرزند به نام‌های اکتاویو و نور هستند و در بروکلین زندگی می‌کنند.
همه کتاب‌های لاهیری شامل مترجم دردها، همنام و خاک غریب در ایران به زبان فارسی ترجمه و منتشر شده‌اند. ترجمه همه این آثار را امیرمهدی حقیقت انجام داده و برخی از این آثار را مترجمان دیگری نیز از جمله مژده دقیقی، فریده اشرفی، زهره خلیلی و گیتا گرکانی هم ترجمه کرده‌اند.
جومپا لاهیری طی قراردادی رسمی کپی رایت ترجمهٔ فارسی خاک غریب و گودی را به نشر ماهی واگذار کرده است.
جوایز جومپا لاهیری:
برنده جایزه ادبی پولیتزر برای مترجم دردها
برنده جایزه بهترین «اثر نخست» مجله نیویورکر برای مترجم دردها
برنده نشان شیر کتابخانه عمومی نیویورک
برنده جایزه داستان کوتاه «فرانک اُکانر» برای خاک غریب
جملات برگزیده جومپا لاهیری:
- زندگی خودش را همان‌طور که بوده و هست قبول دارد و این یک موهبت بزرگ است.
- خارجی بودن یک جور حاملگی مادام‌العمر است، با یک انتظار ابدی، تحمل باری همیشگی و ناخوشی مدام.
- اسم خودمانی به آدم یادآوری می‌کند که زندگی، همیشه آنقدرها جدی و رسمی و پیچیده نبوده و نیست. به جز این، گوشزد می‌کند که همهٔ مردم یک جور به آدم نگاه نمی‌کنند.
- هر زبانی متعلق به جای خاصی است. می‌تواند مهاجرت کند، می‌تواند منتشر شود، اما معمولاً با یک جغرافیای خاص و یک کشور، گره خورده است.
کتاب‌های جومپا لاهیری:
مترجم دردها
خاک غریب
گودی
همنام
بهشت، جهنم
اولین و آخرین بار
آخر سال
به دیگر سخن
