نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی طاعون - آلبر کامو

🍁بعد از کتاب بیکانه این دومین کتاب از این نویسنده الجزایری هست که خوندم. کامو توی سال ۵۷ نوبل ادبی برده. برخلاف خیلیا که کامو رو اکسیتانسیالیم یا وجودگرا میشناسن، کامو از قول خودش یک نهیلیسم یا پوچ گراست. (کارهاش همه درون مایه ابسوردیسم یا پوچگرایی دارن). اون معتقده که حتی اگر زندگی پوچ هم ما باید زندگی رو ادامه بدیم! از نظر اون ما درمقابل پیدا کردن معنای واقعی زنذگی ناتوانیم. خیلی جالبه که این کتاب به دلیل تکرار فضاها و احساسات و ترسهای مشابه ما در زمان کرونا، فروشش توی اون تایم کرونا چندبرابر میشه!
کتاب درکل یه ریتم کندی داشت. این کتاب از سرنوشت یه دکتری به اسم ریو، که از زن خودش دوره و توی یه شهری به اسم اوران توی الجزایر، داره کار میکنه. (اوران توی واقعیت خیلی پندمیهایی مثل وبا رو پشت سر گذاشته!). مردم اوران توی همون زمان با مردن موشها متوجه اومدن طاعون میشن و آدمهای اون شهر قرنطینه میشن. یه اتفاق جالب کتاب درمورد مردی افسرده هست که در ابتدای کتاب قصد خودکشی داره، و با اومدن طاعون توی دوره اپیدمی حالش خوب میشه! چون میبینه همه مردم و جامعه مثل خودش حالشون بده! و حتی وقتی از طاعون هم جون سالم به درمیبره، آخر داستان خودکشی میکنه! دکتر هم که برگرفته از خود شخصیت خود آلبرکاموست که به هیچ دعا و کلیسایی اعتقادی نداره.

سه اثر معروف کامو با نام‌های بیگانه، کالیگولا، افسانه سیزیف بیش از هر چیز سبک نوشتاری او را معرفی می‌کنند و موضوع محوری‌شان پوچی است.
کامو در سال ۱۹۵۷ به خاطر پرداختن به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر [۵] برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شد. آلبر کامو پس از رودیارد کیپلینگ جوان‌ترین برندهٔ جایزهٔ نوبل و همچنین نخستین نویسندهٔ زادهٔ قارهٔ آفریقا بود که این عنوان را کسب کرد. [۶] همچنین کامو در بین برندگان نوبل ادبیات، کمترین طول عمر را دارد. او دو سال پس از بردن جایزهٔ نوبل در تصادف رانندگی درگذشت.

ستاره آخر را برای گوینده و کتابراه دادم که اگر این اثر به صورت صوتی نبود نمی‌توانستم این کتاب را به پایان برسانم و اجرای گوینده بسیار شنیدنی است. کامو نویسنده و شخصیت بزرگی است ولی این کتاب رمانی پرکشش نیست. دیدگاه‌های نویسنده درباره انسان و جامعه دلیل خلق این اثر است.

اثر کامو بی شک یک شاهکار هنریه. اما متاسفانه صدای گوینده یکنواخت و خسته کننده است. صدای کاراکتر‌های داستان دقیقا مثل همه و نمیشه از هم تشخیص داد و شنونده رو گیج میکنه

بعضی از قسمت‌های داستان به صورت گزارش نویسی بود. البته قلبم البرکامو همیشه عالی بوده. وارد یه دنیایی سرد و بی روح میشیم که درگیر طاعون شدن

داستان شبیه ماه‌های ابتدایی شیوع کروناست و به همین خاطر راحت قابل درک هست. بنظرم به غیر از چند فصل، مابقی گیرایی نداشت و برای من کمی خسته کننده بود.

کتابی است که کاملا زندگی و ارزش زندگی ادمی را به چالش می‌کشد، و شباهت زیادی با چالش کرونایی که جامعه بشری از سر گذرانده دارد

برای ما که دوران کرونا رو‌پشت سر گذاشتیم خیلی ملموسه این کتاب، تغییر رفتار آدما در شرایط بحرانی خیلی چیزا رو به آدم ثابت میکنه

پیشنهاد می‌کنم با تامل به داستان گوش کنید

این کتاب به وضوح جهل و نادانی انسان ها رو نشون میده

اگر بهش دقت کنید مبینید تاریخ همواره در حال تکرار است

واقعیت زمان حال و بخصوص سالهای کرونا بود

به سلیقه من زیادی تلخ و بی هیجان بود

خیلی کش دار و حوصله سر بره

واقعا ارزش شنیدن داره 😍👌🏻

گویندگی‌ها عالی بود