معرفی و دانلود کتاب این سه کارآگاه 3: خطر در کوهستان سایه‌ها

معرفی کتاب این سه کارآگاه 3: خطر در کوهستان سایه‌ها

کتاب این سه کارآگاه 3: خطر در کوهستان سایه‌ها نوشته‌ی زک نوریس، به ادامه‌ی ماجراهای جذاب سه نوجوان می‌پردازد که روزی تصمیم می‌گیرند تا برای استراحت به کوهستان سفر کنند، اما باز هم با دردسرهای زیادی مواجه می‌شوند.

درباره‌ی کتاب این سه کارآگاه 3: خطر در کوهستان سایه‌ها:

در این مجموعه کتاب ماجرای اوتیس، کودی و ری دوازده ساله را می‌خوانید که نوجوانانی بسیار کنجکاو و عاشق بازی کردن در نقش کارآگاه هستند. در این جلد شما با اتفاقات سفر عجیب و هیجان‌انگیز آن‌ها به کوهستان و تمرین در کنار دو قهرمان رشته‌ی اِسنو بُرد سواری آشنا می‌شوید.

سفر به کوهستان و اسنو برد سواری بسیار جذاب و سرگرم‌کننده است. کودی و اوتیس به همراه دخترعمه‌شان ری، روزی تصمیم می‌گیرند تا به آنجا بروند. آن‌ها به دنبال چه چیزی هستند؟ یک سفر آرام و بی‌دغدغه! اما انگار این سه کارآگاه به هر جایی پا به می‌گذارند دردسرهای زیادی برایشان پیش می‌آید؛ از سقوط بهمن گرفته تا حمله‌ی یک شیر کوهی و گم شدن یکی از قهرمانان! بچه‌ها این بار هم می‌خواهند حقیقت ماجرا را دریابند.

کتاب این سه کارآگاه 3: خطر در کوهستان سایه‌ها برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب برای نوجوانانی که به داستان‌های معمایی و رازآلود علاقه دارند، جذاب خواهد بود.

در بخشی از کتاب این سه کارآگاه 3: خطر در کوهستان سایه‌ها می‌خوانیم:

سه اسنو برد سوار با سرعت سرازیری کوه را پایین می‌رفتند و ابر بلورینی از دانه‌های برف در هوا پخش می‌شد. روی تخته‌هایشان قوز کرده بودند و زانوهایشان خم بود. هریک سعی می‌کرد یادش بماند که بدنش را شل کند. روی شیب‌دارترین قسمت کوه، که اسنو برد سواری دشوار بود و فقط مخصوص اسنو برد سوارهای حرفه‌ای بود، مسابقه می‌دادند. هر سه کاربلد بودند؛ بی‌باک و خیلی ماهر.

ویییژژژ! اوتیس از برادر دوقلویش، کودی، جلو زد، درحالی‌که رِی، دخترعمه‌شان، درست پشت سرشان حرکت می‌کرد. کودی بدنش را زیادی تکان می‌داد و همین سرعتش را کم می‌کرد. ری داشت به‌ سرعت به او نزدیک می‌شد و برای حفظ تعادل بازوهایش را در هوا و دور از بدنش گرفته بود.

اوتیس روی لبه‌ی دست‌اندازهای برفی چرخ می‌زد تا سرعتش را کم کند. نمی‌خواست با تکان دادن دست‌هایش توی هوا بی‌دست‌ و پا به‌ نظر برسد. البته وقتی کنترل تخته‌اش را از دست داد و توی برف ولو شد، کاملاً بی‌دست‌ و پا به‌ نظر آمد.

ری و کودی تند از کنارش رد شدند. اوتیس بلند شد، خودش را تکاند و رفتنشان را تماشا کرد. شانه‌ به‌ شانه‌ی هم جلو می‌رفتند. در انتهای مسیر، هر دو منتظرش بودند.

اوتیس، همین‌طور که می‌رفت سمتشان، گفت: «من دیوو‌نه‌ی اسنو برد سواری هستم؛ یعنی حاضرم به‌ خاطرش از کوه بپرم پایین!»

ری پوزخند زد: «همین حالا هم کله‌ معلق شدی.»

کودی گفت: «زدی تو خال! دفعه‌ی بعدی به‌جای اسنو برد سواری بشین توی دیس غذا برای خودت چرخ‌ چرخ بزن! شاعر می‌فرماید: یه گربه‌ی خیس، خندید به اوتیس. آهای بلندگیس... پسر خسیس... دیگه توی این دیس... اصلاً غذا نیست... تهش‌ رو تنهایی... خودم زدم لیس!» عاشق این شعر من‌درآوردی بود و همیشه با آن برادرش را دست می‌انداخت. کودی و برادرش عاشق بازی با کلمات و عبارات بودند.