معرفی و دانلود کتاب بوی نای عشق

معرفی کتاب بوی نای عشق

عشق، وفاداری می‌خواهد و صبوری و درست آن لحظه که یکی از این دو فراموش شوند، خودخواهی همه چیز را نابود می‌کند. کتاب بوی نای عشق روایت عاشقانه‌ای از مرجان بیرانوند است که ماجرای عشق دو جوان به نام نهال و آراد و به‌خاکستر نشستن زندگی آن‌ها را به‌تصویر می‌کشد.

درباره‌ی کتاب بوی نای عشق

مرجان بیرانوند در کتاب بوی نای عشق داستان احساسی و عبرت‌آموزی را روایت می‌کند که ترکیبی از عشق، فقدان، دل‌شکستن و تاوان است. این رمان عاشقانه شما را به دنیای خیال و داستان می‌برد و از خواندن آن لذت خواهید برد.

داستان از این قرار است: آراد و نهال دو دلداده‌ هستند که قرار است با هم ازدواج کنند و با مشورت دو خانواده به‌زودی مراسم ازدواجشان برگزار شود. همه‌چیز برای آن دو و شروع یک زندگی عاشقانه و ماندگار مهیاست و چیزی نمانده که به وصال هم برسند، اما تصمیم عجیب و ناگهانی آراد همه چیز را دگرگون می‌کند. آراد تصمیم می‌گیرد که نهال را کنار بگذارد و عشق را با شخص دیگری تجربه کند. این اتفاق آغاز ماجرای نهال و آراد است و پس از آن زندگی هر دو تبدیل خاکستر می‌شود! بازی سرنوشت آن‌ها را به مسیر جدیدی هدایت می‌کند که برای هر دو غیرقابل‌پیش‌بینی است...

کتاب بوی نای عشق برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب را به همه‌ی علاقه‌مندان رمان‌های عاشقانه‌ی ایرانی پیشنهاد می‌کنیم.

در بخشی از کتاب بوی نای عشق می‌خوانیم

حق با مامان بود. درسته که نمی‌تونستم اون‌قدری که اون توقع داشت جلوی آراد باوقار باشم، خودمو نگه دارم و نگم که چه‌قدر عاشقشم! درسته که همیشه کنارش لیلیِ مجنون بودم! ولی خب هنوز هم تو چشمش همون دختری بودم که عصا شده‌بود برای پاهای خسته‌ش و دست‌های لرزون‌شو گرفته‌بود. همون که همیشه خودش می‌گفت شب‌های پرکابوسش رو گرفته و بهش کلی رویاهای شیرین داده‌ بود! همون که ترس و دلهره رو از زندگیش درو کرده و به جاش بذر مهر و آرامش کاشته ‌بود. همون که یه‌بار دیگه معنی عشق رو بهش هدیه داده‌ بود!

صدای نفس‌های آروم و منظم آراد هنوز ادامه داشت که فکر و خیال‌های اضافی توی سرمو چال کردم و دوباره با یادآوری این که قرار بود برای همیشه کنارم باشه، نیشم رو تا بناگوش باز کردم و جلوی رستوران نگه داشتم. جوری خوابیده‌بود که دلت نمی‌اومد بیدارش کنی. نسرین‌جون، مامانش، همیشه می‌گفت: "آراد هنوز شکل بچگی‌هاش می‌خوابه... گاهی با چشم‌ها و لب‌های نیمه‌باز و دستایی که روی سینه قلاب می‌کنه!»

سر جلو بردم و انگار که دستم از مغزم فرمون نبره، چند تار سفید کنار شقیقه‌ش رو به بازی گرفت و صداش زدم:

- آراد؟! بیدار نمی‌شی؟ آراد!

فایده‌ای نداشت. چندساعت توی هواپیما که هیچ، انگار روزها بود که نخوابیده‌بود و حالا داشت تلافی می‌کرد! نگاهم افتاد به لب‌های نیمه‌بازش و باز هم لبخند زدم. سرم رو پایین‌تر بردم و با کم‌کردن فاصله، ناخودآگاه صدام هم ضعیف‌تر شد:

- آراد؟! بیدار شو دیگه! آراد...