معرفی و دانلود کتاب دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند

معرفی کتاب دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند

استیون لویتسکی و دانیل زیبلات در کتاب دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند، بر اساس تحلیل تاریخ کشورهای مختلف نشان می‌دهند که چگونه کارهای انجام شده توسط رهبران برگزیده‌ی مردم در سراسر جهان منجر به شکست‌های دموکراتیک می‌شود و چرا ایالات متحده در حال حاضر ممکن است قربانی بزرگ چنین شکست‌هایی باشد.

در زمینه‌ی سیاست، کتاب‌ها و مقالات بسیاری نگارش شده است، این نوع کتاب‌ها نیز همچون سایر کتاب‌ها طرفداران خاص خود را دارند، اگر سیاست و محیطش برایتان جالب نیست اما قطعاً تاکنون کلمه‌ی دموکراسی را شنیده‌اید. دموکراسی واژه‌ای آشنا در حیطه‌ی سیاست است و پیروانی متعصب نیز دارد؛ اما مهم‌ترین طرفداران آن مردم می‌باشند. مردم باور دارند در دموکراسی آزادی و برابری وجود دارد و ازنظر ملت‌ها دموکراسی برابر با آزادی است، اما دولت‌مردان با این فرایند که دموکراسی حاکمیت مردم است، مخالف‌اند و معتقدند نباید مردم حکومت کنند و این باوری غلط است.

اکثریت ما ذهنیتی اشتباه درباره دموکراسی داریم که با خواندن کتاب دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند (How Democracies Die) از این موضوع آگاه می‌شویم. شاید درگذشته برای از بین بردن دموکراسی در یک دولت نیاز به جنگ و کودتا بود اما در عصر حاضر با جنگ سرد این مهم اتفاق می‌افتد، دولت‌مردان و سیاست‌مداران بیش‌ از پیش از روش‌های جنگ سرد استفاده می‌کنند که مردم بعد از مدت‌ها متوجه می‌شوند که دموکراسی در جامعه آن‌ها به راحتی و بی‌سروصدا کشته شده است.

بسیاری از صاحب‌نظران و اندیشمندان، دموکراسی را یکی از بهترین و کم‌خطاترین شیوه‌های حکومتی می‌دانند. اگرچه همین دموکراسی گونه‌های مختلفی دارد و بعضی هم سخن از چندگانگی آن در جامعه بین‌الملل به میان آورده‌اند، اما به طور کلی شیوه‌ای است برای حکومت مردم و نه فرد و گروهی خاص. با وجود کم‌خطا بودن دموکراسی، از سوی دیگر بر شکنندگی آن هم تاکید شده است. حالا و در سال‌های اخیر بسیاری از کارشناسان مسائل بین‌الملل و علوم سیاسی از در خطر بودن دموکراسی صحبت می‌کنند. 

استیون لویتسکی (Steven Levitsky) و دانیل زیبلات (Daniel Ziblatt) در کتاب دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند علاوه بر ابراز نگرانی برای خطرهایی که دموکراسی را فراگرفته‌ است، معتقدند بر اساس تجربه کشورهای دیگر، دو دستگی حتی می‌تواند عامل مرگ دموکراسی باشد. البته همین تجارب نشان می‌دهد که زوال دموکراسی هم اجتناب‌ناپذیر است و هم برگشت‌پذیر. 

«دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند» که از کتاب‌های برتر سال به انتخاب نیویورک تایمز و نیوزویک بوده است، علاوه بر بررسی و آسیب‌شناسی سایر دموکراسی‌های بحران‌زده، راهبردهایی را هم پیشنهاد می‌کند که شهروندان باید با پیروی یا – در بعضی موارد – عدم پیروی از آن‌ها، از دموکراسی دفاع کنند. 

لویتسکی و زیبلات دو استاد علوم سیاسی دانشگاه هاروارد می‌باشند که عوامل به قدرت رسیدن دیکتاتورها و یا دیکتاتور‌منش‌ها از مجرای انتخابات را در برخی کشورهای جهان و به ویژه مشابهات تاریخی در آمریکا در کتاب دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند نقل کردند و بر اساس مشخصاتی درباره‌ی رفتار تمامیت‌گرای سیاستمداران، مشخص کرده‌اند که بی‌اعتبار کردن مخالفان سیاسی، به چالش کشیدن قواعد دموکراسی و بی‌اثر کردن رسانه‌ها از ترفندهای رایج برای از میان برداشتن نظام‌های دموکراتیک در روزگار ماست.

اما تصوری که معمولاً برای ملت‌ها وجود دارد، تصویری از یک کودتاست. تانک‌ها در خیابان‌ها به راه می‌افتند، نظامیان، شهروندان مخالف را که از قبل شناسایی کرده‌اند شبانه بازداشت می‌کنند و به زندان‌های بی‌نام‌ونشان انتقال می‌دهند و سرانجام با اعمال خشونت و احیاناً اعدام‌هایی، نظام دموکراتیک سرنگون می‌شود و یک دیکتاتوری نظامی قدرت را به دست می‌گیرد. درحالی‌ که این روش‌ها منسوخ‌ شده است و با روش‌هایی که در بالا به آن اشاره شد دموکراسی را از میان می‌برند، همین‌طور لویتسکی و زیبلات اعتقاد دارند که دوران کودتاهای این‌چنینی سپری‌ شده است، اکنون روشی مؤثرتر و البته بی‌سر و صداتر برای از میان برداشتن نظام‌های دموکراتیک وجود دارد.

در بخشی از کتاب دموکراسی‌ها چگونه می‌میرند می‌خوانیم:

در پرو، آلبرتو فوجیموری قصد دیکتاتور شدن نداشت، حتی قصد نداشت رئیس‌جمهور شود. فوجیموری ژاپنی‌الاصل که ریاست دانشگاهی گمنام را برعهده داشت در سال 1990 امیدوار بود بتواند یکی از کرسی‌های مجلس سنا را از آن خود کند. هنگامی که هیچ‌یک از احزاب، او را به‌عنوان نامزد خود در انتخابات سنا معرفی نکرد، خود حزبی تشکیل داد و نامزد انتخابات شد. فوجیموری که با کمبود منابع مالی مواجه بود قدم به عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری گذاشت تا نظر مردم را به کارزار انتخاباتی خود برای ورود به مجلس سنا جلب کند. در سال 1990 بحرانی شدید در جریان بود و اقتصاد پرو با اَبَر تورم دست و پنجه نرم می‌کرد.

گروهی از چریک‌های مائوئیست موسوم به «راه درخشان» در حال پیشروی به سمت لیما پایتخت این کشور بودند. از زمان آغاز به فعالیت این گروه چریکی در سال 1980، ده‌ها هزار نفر در جریان قیام خونین مائوئیست‌ها کشته شده بودند. مردم پرو از دست احزاب تثبیت شده به تنگ آمده بودند. بسیاری از آن‌ها به نشانه اعتراض به فردی روی آوردند که در عرصه سیاست گمنام و شعار کارزار انتخاباتی‌اش این بود: «رئیس‌جمهوری از جنس شما». درنتیجه، موقعیت فوجیموری به‌ طور غیرمنتظره‌ای در نظرسنجی‌ها ارتقا پیدا کرد. او در انتخابات دوم شد و به همراه ماریو بارگاس یوسا مشهورترین رمان‌نویس پرو، به دور دوم راه یافت.

عملکرد وی در انتخابات، عرصه سیاسی پرو را منقلب کرد. مردم پرو دوست‌دار بارگاس یوسا بودند که بعدها جایزه نوبل ادبی را از آن خود کرد. تقریباً تمام ارکان نظام حاکم، از جمله سیاست‌مداران، رسانه‌ها و صاحبان مشاغل، از یوسا حمایت می‌کردند ولی از دید مردم عادی او بیش از اندازه با نخبگان صمیمی بود؛ نخبگانی که اهمیتی به نگرانی‌های مردم عادی نمی‌دادند. از دید بسیاری، فوجیموری که گفتمان پوپولیستی کارزار انتخاباتی‌اش بر اساس خشم مردم بنا شده بود، تنها گزینه واقعی برای اعمال تغییر در کشور بود. به همین سبب در انتخابات پیروز شد.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
فصل اول: ائتلاف‌های سرنوشت‌ساز
فصل دوم: دروازه‌بانی در آمریکا
فصل سوم: سلب مسئولیت بزرگ جمهوری‌خواهان
فصل چهارم: تضعیف دموکراسی
فصل پنجم: حفاظ‌های دموکراسی
فصل ششم: قوانین نانوشته سیاست در آمریکا
فصل هفتم: فروپاشی
فصل هشتم: نخستین سال ریاست‌جمهوری ترامپ: کارنامه‌ای حاکی از اقتدارگرایی
فصل نهم: نجات دموکراسی