معرفی و دانلود کتاب سرانجام دلباختگی

معرفی کتاب سرانجام دلباختگی

کتاب سرانجام دلباختگی نوشته‌ی شیوا همتی، سعی دارد تا با به تصویر کشیدن داستانی عاشقانه و جذاب به معضلات و مشکلات اجتماعی درون جامعه بپردازد.

در این دنیای وارونه که به هر کسی، خوبی کنید، جز بدی چیزی نمی‌بینید. یک بار دیگر شیوا همتی با ناامیدی پس از سال‌ها، دوری از قلم و کاغذ شروع به نوشتن کرده است، به امید آن که ثابت کند، می‌تواند بنویسد و درد اجتماعی را که طی سال‌ها زندگی، با تموم وجودش حس کرده، در غالب نوشته‌هایش به گوش دیگران برساند.

به بیان همتی اگر نوشته‌هایش خالصانه و به گونه‌ای باشد که شما عزیزان، چند ساعتی را برای خواندن آن صرف کنید، ارزش آن را دارد که بر خود ببالد و به ماه‌ها و روزها و ساعت‌های بر باد رفته‌اش، افتخار کند و به امید آینده‌ای روشن باز هم بنویسد.

شیوا همتی را بیشتر بشناسیم:

شیوا همتی از بانوان جوان و سخت کوشی است که تا به حال توانسته چهار رمان بلند منتشر کند. این نویسنده پرکار و پرتلاش، با وجود مشقت‌های بسیار در مسیر چاپ آثارش، همچنان با شور و هیجان از چاپ رمان‌های آینده خود می‌گوید تا به عنوان یکی از زنان فعال در حوزه ادبیات بر فضای فرهنگی کشور تأثیرگذار باشد.

در بخشی از کتاب سرانجام دلباختگی می‌خوانیم:

یک ‌روز خوب بهاری بود. همه‌جا تا چشم کار می‌کرد درخت بود و شکوفه و بوی ترنم باران و خاک، از کوچه پس کوچه‌های گلی روستا که رد می‌شدیم، یه لایه گل، کف کفش‌مون می‌چسبید. هنگامی‌ که می‌خواستیم وارد خونه بشیم، مادر با یه شاخه‌ی خشک درخت، منتظر و نگران به پیشوازمون می‌یومد. اول با یکی دو تا ترکه از ما پذیرایی می‌کرد و بعد با یه استکان شیر گرم، پذیرای اشک‌هامون می‌شد و از دلمون در می‌آورد که یادمون بره چند دقیقه‌ی پیش چه طوری تنبیه شدیم.

مادر با بوسه‌ای گرم به روی گونه‌های خیسمون با چهره‌ی مهربونش نگاهمون می‌کرد و می‌گفت: آخه چند بار بگم. زبونم مو در آورد. یه بار، ده بار، صد بار نگفتم: بچه‌ها این قدر خودتونو گلی نکنید و با پای کثیف وارد خونه نشید. چرا توی این هوای بارونی و توی این گل و شل می‌رید و توی کوچه بازی می‌کنید؟

آخه من چقدر بشورم و تمیز کنم. من این قدر توی این آب سرد رودخونه‌ی جلوی خونه، لباس شماها رو شستم، خسته شدم. من از این ور می‌شویم و شما از اون طرف کثیف می‌کنید. امروز که دیگه لباساتونو نشستم و گذاشتم وقتی بارون بند اومد، خودتون برید کنار رودخونه و لباس‌های خودتون رو بشورید، می‌فهمید من چی میگم. وقتی یه ساعت لباس‌های خودتونو توی آب سرد رودخونه چنگ زدید و دستتون کرخ شد، می‌فهمید من چرا غر می‌زنم.