معرفی و دانلود کتاب فریدون گله: زندگی و آثار

معرفی کتاب فریدون گله: زندگی و آثار

کتاب فریدون گله ضمن ارائه شرح حال کوتاهی از زندگی هنری یکی از فیلم‌سازان برجسته‌ی ایران، به تحلیل و بررسی فعالیت‌های هنری و آثار او می‌پردازد. فریدون گله با وجود آثار اندکش توانست سینمای ایران را با ابعاد وسیع‌تری آشنا کند و به سمت و سویی سوق دهد که تا قبل از آن بدان توجهی نمی‌شد.

درباره کتاب فریدون گله:

کسانی که به تاریخ سینمای ایران علاقمند هستند و دغدغه بازشناسى این مسیر پُر پیچ و خم را در سر دارند، خوب می‌دانند که بخش‌های زیادی از این تاریخ در نقل قول‌ها و تحلیل‌های غیرمنطقی گرفتار شده‌اند. ثبت و ضبط مورخان سینماى ایران نیز چندان چشم‌گیر و قابل توجه نیست. البته گردآورى همین چند آثار تاریخى هم غنیمتى غیرقابل انکار است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

در این کتاب رضا درستکار و دیگر همکارانش سعی دارند تا با بررسی زندگی و آثار فریدون گله، یکی از سینماگران برجسته‌ی ایران عزیزمان قدمی هرچند کوچک در راستای شناساندن این مرد بزرگ بردارند. کسی که خیلی از صاحب نظران او را فیلمسازی برجسته و آثارش را شاهکاری بی‌بدیل می‌دانند.

به استناد خیلی از کتب تاریخ سینمای ایران، سینمای گله، سینمایی ناآشنا بود. اما به استناد و دیدار دوباره آثارش، فریدون گُله و سینمایش را می‌توان با فرهنگ سرزمین ما خویشاوند و مانوس دانست.

کتاب فریدون گله مناسب چه کسانی است؟

اگر به سینما و آثار فریدون گله علاقه‌مند هستید، این کتاب برای شماست.

با فریدون گله بیشتر آشنا شویم:

هفت فیلم از سال 1347 تا 1357 و تعدادى فیلمنامه نوشته شده براى فیلمسازان دیگر، معرف سینماگرى او هستند که با همین حضور اندک، جایگاهى بس رفیع در فرهنگ و سینماى ایران یافته و لااقل سه اثر درخشان از خود به جاى گذاشته است.

فریدون گله در 1319 دیده به جهان گشود. او فارغ‌التحصیل رشته‌ی هنرهای دراماتیک از دانشگاه نیویورک بود. آخرین فیلمی که گله در ایران ساخت ماه عسل نام داشت. او پس از آن فیلم دیگری در ایران نساخت. فریدون گله در سال 1356 برای خلق محصول مشترکی به اسم "سبز خفته" همراه با سرمایه‌گذاران آمریکایی به آمریکا رفت و دیگر به ایران بازنگشت.

در بخشی از کتاب فریدون گله می‌خوانیم:

جواد طوسى: دوست دارید در ابتدا از چه چیزى صحبت کنید؟

- کودکى. من از اعصار زندگى، کودکى را بالاترین مى‌دانم. به دلیل معصومیت، نزدیکى بچه‌ها به خدا خیلى بیش‌تر است تا بزرگ‌ترها. این را من نوعى توارث مى‌بینم. خواندن را تقریباً از چهار سالگى آموختم. گرچه هنوز کج و معوج مى‌خواندم.

تهماسب صلح‌جو: آیا در یک خانواده فرهنگى متولد شدید؟

- پدرم کارمند دارایى و مادرم دبیر بود. ایرانیانى از ریشه کاشانى. محل تولدم چهار راه حسن‌آباد تهران است. سه ساله بودم که ساکن قلهک شدیم. آن موقع در منطقه زرگنده فقط سه خانواده زندگى مى‌کردند؛ خانواده علاقه‌بند، خانواده اسفندیارى و ما. یک صومعه ایتالیایى هم درست بالاتر از خانه ما قرار داشت. از محله ما تا تجریش دیگر یادم نمى‌آید که کسى در آن جا زندگى کرده باشد. تا چشم کار مى‌کرد باغ بود و جاده‌اى که از میان باغ مى‌گذشت. آن جاده هم خاکى بود. یعنى درست سر خانه ما آسفالت تمام مى‌شد و مابقى خاکى بود تا تجریش. شیرین‌ترین سال‌هاى زندگى من در آن جا گذشت. با قنات‌هاى شمیران و درخت‌هاى میوه و استخرى که در حیاط خانه ما بود. این زندگى، یک نوع استخوان‌بندى سنتى ایرانى از من ساخت با خصوصیات محلى شمیران که آن موقع تقریباً به شکل یک قَصَبه بود، شادمانى‌هاى زیادى همراه زندگى بود، مثل خواندن اسکندرنامه یا خواندن امیر ارسلان توى ایوان باغ یا گوش دادن به رادیو در اواخر شب. بعد کم‌کم مجلاتى درمى‌آمد که مى‌شد خواند و سرگرم شد؛ مثل ترقى یا تهران مصور.

فهرست مطالب کتاب

پیش‌درآمد
پنجره اول: یک دهه با فریدون گُله
... تا قُلّه: رضا درستکار
پنجره دوم: شناسه‌هاى سه فیلم مهم گُله
سه پَرسه: سعید عقیقى
پنجره سوم: مطالعه موردى: کندو
هفت‌خوان مستى و جنون: جواد طوسى
گفت‌وگو
فیلم‌شناخت